ცათამბჯენი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
უილის ტაუერი. ჩიკაგო. აშშ

ცათამბჯენი (ინგლისურიდან სიტყვასიტყვით skyscraper) — ძალიან მაღალი შენობა. ცათამბჯენი ეწოდება თავისუფლად მდგომ ნაგებობას, ერთზომიერად განაწილებული სართულებით ვერტიკალურად, რომელიც ადამიანთა საცხოვრებლად და/ან სამუშაოდ არის გათვალისწინებული, და მისი ბოლო სართულის სიმაღლე არა ნაკლებ 500 ფუტია (152 მ).

1000 ფუტზე მაღალ (300 მ) ცათამბჯენს ზემაღალს უწოდებენ. ქართულ ენაში ასევე იყენებენ გამოთქმას „მაღლივი შენობა“.

XIX ს-მდე 6 სართულზე მაღალ შენობებს არ აგებდნენ კიდეებზე ასვლის მოუხერხებლობის გამო. ამის გარდა წყალსაქაჩებს არ შეეძლო წყლის 15 მ-ზე მაღლა აქაჩვა. ფოლადის, რკინა-ბეტონისა და წყალსაქაჩების ტექნოლოგიის განვითარებამ, ასევე ლიფტების გამოგონებამ საშუალება მისცა ადამიანებს შენობების სიმაღლე ათჯერ გაეზარდათ, რაზეც განსაკუთრებული მოთხოვნა მეგაპოლისებში იყო.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]


ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე: