სიუნიქის სამეფო: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
მNo edit summary |
დამატება |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
''' |
'''სიუნიქის სამეფო''' , ''სივნიეთი'', ფეოდალური სახელმწიფო [[სომხეთი|სომხეთის]] სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, [[X საუკუნე|X]] საუკუნის II ნახევრიდან [[XII საუკუნე|XII]] საუკუნემდე. მოიცავდა სიუნიქის ოლქს – თანამედროვე სომხეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილს. მისი დამაარსებელი იყო სიუნიქის მთავარი სმბატი, რომელიც [[970]] წელს მეფედ აკურთხეს. სამეფოს მართავდნენ [[ორბელიანები|ორბელიანთა]] დინასტიის წარმომადგენლები. სამეფოს პოლიტიკური ცენტრი იყო [[ღაფანი]], ხოლო რელიგიური – ტატევის მონასტერი. სამეფომ განსაკუთრებულ აყვავებას მიაღწია XI საუკუნის პირველ ნახევარში [[ვასაკ I]]-სა და [[სმბატ II]]-ის მმართველობისას. მოსახლეობის ძირითადი საქმიანობა იყო მიწათმოქმედება და მესაქონლეობა. აქ ითვლებოდა 43 ციხე, 48 მონასტერი და ათასზე მეტი სოფელი. [[1170]] წელს დაიპყრო სელჩუკთა მმართველმა ელდიგუზმა. მონღოლთა ბატონობის დროს სიუნიქის სამეფომ ნაწილობრივ შეინარჩუნა დამოუკიდებლობა. |
||
[[კატეგორია:ისტორიული სახელმწიფოები]] |
[[კატეგორია:ისტორიული სახელმწიფოები]] |
||
23:56, 26 იანვარი 2009-ის ვერსია
სიუნიქის სამეფო , სივნიეთი, ფეოდალური სახელმწიფო სომხეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, X საუკუნის II ნახევრიდან XII საუკუნემდე. მოიცავდა სიუნიქის ოლქს – თანამედროვე სომხეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილს. მისი დამაარსებელი იყო სიუნიქის მთავარი სმბატი, რომელიც 970 წელს მეფედ აკურთხეს. სამეფოს მართავდნენ ორბელიანთა დინასტიის წარმომადგენლები. სამეფოს პოლიტიკური ცენტრი იყო ღაფანი, ხოლო რელიგიური – ტატევის მონასტერი. სამეფომ განსაკუთრებულ აყვავებას მიაღწია XI საუკუნის პირველ ნახევარში ვასაკ I-სა და სმბატ II-ის მმართველობისას. მოსახლეობის ძირითადი საქმიანობა იყო მიწათმოქმედება და მესაქონლეობა. აქ ითვლებოდა 43 ციხე, 48 მონასტერი და ათასზე მეტი სოფელი. 1170 წელს დაიპყრო სელჩუკთა მმართველმა ელდიგუზმა. მონღოლთა ბატონობის დროს სიუნიქის სამეფომ ნაწილობრივ შეინარჩუნა დამოუკიდებლობა.