სახელზმნა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია]

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

შიდახაზური

15:05, 16 აგვისტო 2011-ის ვერსია

{{subst:ET|თარგის გამოყენების შეცდომა! ეს თარგი გამოიყენება subst-ის მეშვეობით. პრობლემის აღმოსაფხვრელად ჩაანაცვლეთ თარგი {{მუშავდება}} თარგით {{subst:მუშავდება}}.}}{{მუშავდება/ძირი|[[სპეციალური:Contributions/{{subst:REVISIONUSER}}|{{subst:REVISIONUSER}}]].|{{subst:CURRENTDAY}}|{{subst:CURRENTMONTH}}|{{subst:CURRENTYEAR}}}} სახელზმნა — სიტყვა, რომელსაც აქვს როგორც სახელის, ისე ზმნის ნიშნები. სახელზმნა ბრუნვიანი სიტყვაა და წინადადებაში გამოიყენება როგორც სახელი(შეიზლება იყოს სუბიექტი, ობიექტი, მეორეხარისხოვანი წევრი), ზმნასთან კიაერთიანებსლექსიკური შინაარსი, წარმოება, გამოყენება III სერიის ფორმათათვის და წარმოქმნის ზოგი კატეგორია(გეზი, ორიენტაცია, ასპექტი და სხვა).

ეტიმოლოგია

სიტყვა ანტონ კათალიკოსმა შემოიღო და აღნიშნავს „ქმნის და ვნების“ გამომხატველ სიტყვას(„წერა“, „კეთება“ ...), რომელიც სახელის ნისნებსაც ატარებს და ზმნისაც(იმას, რაც დღეს საწყისით, მასდარით აღინისნება). სემდგომ გრამატიკოსთა(დოდაშვილი, ჟორდანია და სხვა) სახელზმნას არსებით სახელებში ათავსებდა, მეორე(დავით ყიფიანი და სხვა) ზმნის სისტემას მიაკუთვნებდა. აკაკი შანიძემ გააფართოვა ტერმინის ხმარების არეალი და იგი მიმრეობაზეც გაავრცელა, ნაზმნარი არსებითი სახელი კი აღნიშნა ტერმინით საწყისი; დღესითვის სახელზმნა მოიცავს საწყისსაც და მიმღეობასაც.

@@ ხაზი 1: / ხაზი 1: @@
-{{მუშავდება}}
+{{მუშავდება|1=[[სპეციალური:Contributions/Dixtosa|Dixtosa]]|2=2011 წლის 16 აგვისტო}}
-'''სახელზმნა''' — სიტყვა, რომელსაც აქვს როგორც სახელის, ისე ზმნის ნიშნები. სახელზმნა ბრუნვიანი სიტყვაა და წინადადებაში გამოიყენება როგორც სახელი(შეიზლება იყოს სუბიექტი, ობიექტი, მეორეხარისხოვანი წევრი), ზმნასთან კიაერთიანებსლექსიკური შინაარსი, წარმოება, გამოყენება III სერიის ფორმათათვის და წარმოქმნის ზოგი კატეგორია(გეზი, ორიენტაცია, ასპექტი და სხვა)
+'''სახელზმნა''' — სიტყვა, რომელსაც აქვს როგორც სახელის, ისე ზმნის ნიშნები. სახელზმნა ბრუნვიანი სიტყვაა და წინადადებაში გამოიყენება როგორც სახელი(შეიზლება იყოს სუბიექტი, ობიექტი, მეორეხარისხოვანი წევრი), ზმნასთან კიაერთიანებსლექსიკური შინაარსი, წარმოება, გამოყენება III სერიის ფორმათათვის და წარმოქმნის ზოგი კატეგორია(გეზი, ორიენტაცია, ასპექტი და სხვა).
+==ეტიმოლოგია==
+სიტყვა [[ანტონ I|ანტონ კათალიკოსმა]] შემოიღო და აღნიშნავს „ქმნის და ვნების“ გამომხატველ სიტყვას(„წერა“, „კეთება“ ...), რომელიც სახელის ნისნებსაც ატარებს და ზმნისაც(იმას, რაც დღეს ''საწყისით'', ''მასდარით'' აღინისნება). სემდგომ გრამატიკოსთა(დოდაშვილი, ჟორდანია და სხვა) სახელზმნას არსებით სახელებში ათავსებდა, მეორე(დავით ყიფიანი და სხვა) ზმნის სისტემას მიაკუთვნებდა. აკაკი შანიძემ გააფართოვა ტერმინის ხმარების არეალი და იგი მიმრეობაზეც გაავრცელა, ნაზმნარი არსებითი სახელი კი აღნიშნა ტერმინით საწყისი; დღესითვის სახელზმნა მოიცავს საწყისსაც და მიმღეობასაც.
 [[კატეგორია:გრამატიკა]]