მიმიკა

გულომ დუჩენეს ფოტოსურათები 1862 წლის წიგნიდან ადამიანის ფიზიონომიის მექანიზმი (ფრანგ. Mécanisme de la Physionomie Humaine). ელექტრონული სიმულაციის საშუალებით, დუჩენე არკვევდა სახის რომელი ნაქუთი განაპირობებდა რომელ გრძნობას.

მიმიკა (ბერძ. μιμιχοζ [mimikos] — „მიმბაძველობითი“) — სახის ნაქუთების გამოკვეთილი მოძრაობა, საშუალებას გვაძლევს გამოვხატოთ ესა, თუ ის განცდა – სიხარული, სევდიანობა და სხვ.

მიმიკური მოძრაობები უნებლიეა, რეფლექსიური, თუმცა ადამიანს შეუძლია მათი ნებაყოფლობით გამოხატვაც (მაგ. მსახიობებს). მიმიკა ერთ-ერთი დამხმარე საშუალებაა ადამიანთან ურთიერთობისას. საუბრისას ის აზრის გამოხატვაში გვეხმარება. მიმიკა სამსახიობო ხელოვნების მთავარი ნაწილია, მის საშუალებით მსახიობები ქმნიან სხვადასხვა პერსონაჟის სახეს, გამოსცემენ მის იერს.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 701.

იხილეთ აგრეთვე

• არავერბალური კომინიკაცია
• ჟესტიკულაცია
• სხეულის ენა