დემოკრატიული გარდასვლა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
დაახლ. 2010 წლებიდან, ქვეყნების ავტოკრტიზაციის (ლურჯად) და დემოკრატიზაციის (ყვითლად) დინამიკა

დემოკრატიული გარდასვლა — ფრაზა რომლითაც აღწერენ პოლიტიკურ სისტემას, რომელიც ავტოკრაატიიდან დემოკრატიისაკენ მიემართება.[1][2][3] პროცესი აგრეთვე ცნობილია როგორც დემოკრატიზაცია, პოლიტიკური ცვლილებების დემოკრატიული მიმართულებით სვლა.[4] აღსანიშნავია, რომ გარდამავალ რეჟიმებს სამოქალაქო არეულობის უფრო ხშირი გამოცდილება აქვთ.[5][6] ცივი ომის დასრულების შემდგომ გარდამავალი რეჟიმები სახელმწიფოს მართვის ყველაზე გავრცელებული ფორმა გახდა. [7][8] დემოკრატიული ინსტიტუტების დეკორატიული ბუნების მეცნიერული ანალიზი ასკვნის, რომ საპირისპირო დემოკრატიული უკანდახევა (ავტოკრატიზაცია), ავტორიტარიზმზე გადასვლა თანამედროვე ჰიბრიდული რეჟიმების ყველაზე გავრცელებული საფუძველია.[9][10][11]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Arugay, Aries A. (2021). „Democratic Transitions“, The Palgrave Encyclopedia of Global Security Studies. Springer International Publishing, გვ. 1–7. DOI:10.1007/978-3-319-74336-3_190-1. ISBN 978-3-319-74336-3. 
  2. Munck, G.L. (2001). „Democratic Transitions“, International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences. Elsevier, გვ. 3425–3428. DOI:10.1016/b0-08-043076-7/01135-9. ISBN 9780080430768. 
  3. Cassani, Andrea; Tomini, Luca (2019). „Authoritarian resurgence: towards a unified analytical framework“. Italian Political Science Review/Rivista Italiana di Scienza Politica. Cambridge University Press (CUP). 49 (2): 115–120. doi:10.1017/ipo.2019.14. ISSN 0048-8402. S2CID 199298876.
  4. Huntington, Samuel P. (2009). „How Countries Democratize“. Political Science Quarterly. [The Academy of Political Science, Wiley]. 124 (1): 31–69. doi:10.1002/j.1538-165X.2009.tb00641.x. ISSN 0032-3195. JSTOR 25655609. ციტირების თარიღი: 2023-04-17.
  5. Cook, Scott J; Savun, Burcu (2016). „New democracies and the risk of civil conflict“. Journal of Peace Research. SAGE Publications. 53 (6): 745–757. doi:10.1177/0022343316660756. ISSN 0022-3433. S2CID 114918000.
  6. Crocker, C.A.; Hampson, F.O.; Aall, P. (2016) Managing Conflict in a World Adrift. McGill-Queen's University Press, გვ. 156. ISBN 978-1-928096-48-1. 
  7. (6 March 2017) Political Science: A Global Perspective. SAGE, გვ. 112–. ISBN 978-1-5264-1303-1. OCLC 1124515503. 
  8. Brownlee, Jason (2009). „Portents of Pluralism: How Hybrid Regimes Affect Democratic Transitions“. American Journal of Political Science. [Midwest Political Science Association, Wiley]. 53 (3): 515–532. doi:10.1111/j.1540-5907.2009.00384.x. ISSN 0092-5853. JSTOR 25548135. ციტირების თარიღი: 2023-04-23.
  9. Home - IDEA Global State of Democracy Report. ციტირების თარიღი: Nov 26, 2022
  10. Hameed, Dr. Muntasser Majeed (Jun 30, 2022). „Hybrid regimes: An Overview“. IPRI Journal. Islamabad Policy Research Institute - IPRI. 22 (1): 1–24. doi:10.31945/iprij.220101. ISSN 1684-9787. S2CID 251173436 შეამოწმეთ პარამეტრი |s2cid= (დახმარება).
  11. Caballero-Anthony, M. (2009). Political Change, Democratic Transitions and Security in Southeast Asia, Routledge Security in Asia Pacific Series. Taylor & Francis, გვ. 7. ISBN 978-1-135-26840-4.