ანტინატალიზმი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

ანტინატალიზმიეთიკური ხედვა რომელიც უარყოფითად აფასებს რეპროდუქციას. ანტინატალისტები ამტკიცებენ, რომ ადამიანებმა თავი უნდა შეიკავონ გამრავლებისგან, რადგან ეს მორალურად არასწორია (ზოგიერთი მათგანი სხვა მგრძნობიარე არსებების გამრავლებასაც პრობლემურად აფასებს). სამეცნიერო და ლიტერატურულ ნაშრომებში წარმოდგენილია ანტინატალიზმის სხვადასხვა ეთიკური საფუძველი.[1][2][3][4] ზოგიერთი ადრეული შემორჩენილი ფორმულირება იმის შესახებ, რომ არდაბადება უკეთესი იქნებოდა, გვხვდება ჯერ კიდევ ძველ საბერძნეთში.[5] სიტყვა „ანტინატალიზმი“ ეწინააღმდეგება პრონატალიზმს, ნატალიზმს. თავისი პოზიციის დასასაბუთებლად ტერმინი პირველად ბელგიელმა ფილოსოფსმა და მწერალმა თეოფილ დე ჟირომ გამოიყენა წიგნში L'art de guillotiner les procréateurs: Manifeste anti-nataliste.[6]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. K. Akerma, Antinatalismus – Ein Handbuch, epubli, 2017.
  2. K. Coates, Anti-Natalism: Rejectionist Philosophy from Buddhism to Benatar, First Edition Design Publisher, 2014.
  3. K. Lochmanová, M. Kutáš, F. Svoboda, T. de Giraud, M. Poledníková, K. Akerma, J. Koumar, J. Cabrera, V. Vohánka, History of Antinatalism: How Philosophy Has Challenged the Question of Procreation, Independently published, 2020.
  4. M. Starzyński, Antynatalizm. O niemoralności płodzenia dzieci, Kraków: Towarzystwo Naukowe im. Stanisława Andreskiego, 2020.
  5. W. Tatarkiewicz, O szczęściu, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, pp. 420–421.
  6. K. Akerma, Antinatalismus... op. cit., p. 301.