აზერბაიჯანის გეოლოგია

აზერბაიჯანის გეოლოგია წარმოადგენს ალპური ნაოჭების სარტყლის შემადგენელ გეოლოგიურ ნაწილს. აზერბაიჯანში დედამიწის ქერქის სისქე 38-დან 55 კმ-მდე მერყეობს. მისი მაქსიმალური სისქე შეინიშნება მცირე კავკასიონის ტერიტორიაზე, ხოლო მინიმალური სისქე დამახასიათებელია თალიშის მთისწინეთში.

სასარგებლო წიღისეული[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

აზერბაიჯანი მდიდარია წვადი და არალითონური მინერალებით. არალითონური მინერალები გავრცელებულია ძირითადად დიდი და მცირე კავკასიონის მთიან რაიონებში.

მადნის მრეწველობა განვითარებულია ქვეყნის დასავლეთში, ხოლო ნავთობისა და გაზის მრეწველობის განვითარება აღმოსავლეთში.

წიაღისეული საწვავის რესურსები აზერბაიჯანში წარმოდგენილია ნავთობით, გაზით, ტორფით და ა.შ. ნავთობის მრეწველობა აზერბაიჯანის ეკონომიკის უმნიშვნელოვანესი სექტორია. აზერბაიჯანში ნავთობი იწარმოება ხმელეთზე და კასპიის ზღვაში.

ჰემატიტი და საბადოები აზერბაიჯანში გვხვდება ოთხი სახით: მაგმის, სკარნის, აგრეთვე თერმულ-მეტასომატური და დანალექი საბადოების სახით.

მიწისქვეშა წყლები აზერბაიჯანის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ბუნებრივი რესურსია.

აზერბაიჯანი მსოფლიოში პირველ ადგილზეა ტალახის ვულკანების რაოდენობით. აზერბაიჯანის რესპუბლიკაში 800 ტალახის ვულკანიდან 350-მდეა. გეოგრაფიულ ტერმინთან ერთად „ტალახის ვულკანები“.

ტალახის ვულკანები წარმოშობით დაკავშირებულია ნავთობისა და გაზის საბადოებთან. ტალახის ვულკანების რაიონებში აღმოჩენილია გაზის კონდენსატისა და ნავთობის მდიდარი საბადოები. გარდა ამისა, ლავა, ტალახი და ტალახის ვულკანების მიერ ამოფრქვეული სითხე გამოიყენება როგორც ნედლეული ქიმიური და სამშენებლო მრეწველობისთვის, ასევე ფარმაკოლოგიაში.

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]