დომენიკო ბეკაფუმი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ავტოპორტრეტი; 1525-1530 წწ.

დომენიკო ბეკაფუმი (იტალ. Domenico di Giacomo di Pace Beccafumi, 1486, მონტაპერტი, სიენა – 18 მაისი, 1551, სიენა) — სიენის სკოლის იტალიელი მხატვარ-მანერისტი, სკულპტორი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლორენცო ბეკაფუმის მამულში მომუშავე გლეხის ჯაკომო დი პაჩეს ვაჟი. ვაჟის ნიჭი მემამულემ მალევე შენიშნა და პატარა დომენიკო სიენელ ოსტატ მეკეროსთან გაგზავნა სასწავლებლად (აქედან მოდის მხატვრის ფსევდონიმიც – მეკერინო ან ილ-მეკერინო, მეკეროს ნაშიერი). 1509 წელს რომში ხანმოკლე მოგზაურობის შემდეგ დომენიკოს სიენა აღარც დაუტოვებია.

სტილი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

როგორც მხატვარმა ფლორენციული სკოლის გავლენა განიცადა, მაგრამ განსაზღვრული პროვინციული სტილი მაინც შეინარჩუნა. სიუჟეტის აგებისას ბეკაფუმის ახასიათებს ექსცენტრულობა, სინათლის ფანტასტიკურ ეფექტთა ძიება და პერსპექტიული ცდები.

მემკვიდრეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სიენის მუზეუმების გარდა, ბეკაფუმის ნამუშევრები რომის, ფლორენციის, პარიზის, ლონდონის, მადრიდის, ლოს-ანჯელესის, ნიუ-ორლეანისა და სხვა. პინაკოთეკებში ინახება. ერთ-ერთი ტილო წმინდა ეკატერინეს მისტიკური ქორწინება (დაახ. 1521) ერმიტაჟში ინახება.

XVI საუკუნის მეორე ათწლეულის ბეკაფუმის საუკეთესო ნამუშევართა შორის შესანიშნავი ქარვის ხატი — „წმინდა ეკატერინე ალექსანდრიელის მეცადინეობაა“.

მისი სკულპტურებიდან ცნობილია ბრინჯაოს რვა ანგელოზი სიენის ტაძარში.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]