სეროტონინი-ნორეპინეფრინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორები

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
დულოქსეტინი , SNRI-ს მაგალითი

სეროტონინი-ნორეპინეფრინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორები(SNRI)ანტიდეპრესანტების კლასი, რომლებიც გამოიყენება ძირითადი დეპრესიული აშლილობის (MDD), შფოთვითი აშლილობის, ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობის (OCD), სოციალური ფობიის, ყურადღების დეფიციტის ჰიპერაქტიურობის აშლილობის (ADHD), ქრონიკული ნეიროპათიური ტკივილის, ფიბრომიალგიის სინდრომის (FMS) და მენოპაუზის სიმპტომების სამკურნალოდ. SNRI-ები არიან მონოამინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორები; კერძოდ, ისინი თრგუნავენ სეროტონინისა და ნორეპინეფრინის ხელახალ მიღებას. ითვლება, რომ ეს ნეირომედიატორები მნიშვნელოვან როლს თამაშობენ განწყობის რეგულირებაში. SNRI-ები უფრო ფართოდ გამოყენებულ სეროტონინის უკუმიტაცების შერჩევით ინჰიბიტორებთან (SSRIs) შედარებით კონტრასტულია, ვინაიდან SSRI-ები მხოლოდ სეროტონინზე მოქმედებენ.

ადამიანის სეროტონინის გადამტანი (SERT) და ნორადრენალინის გადამტანი (NAT) არიან მემბრანული სატრანსპორტო ცილები, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან სეროტონინისა და ნორადრენალინის ხელახალი მიღებაზე სინაფსური ნაპრალიდან პრესინაფსური ნერვული ტერმინალში. სეროტონინისა და ნორადრენალინის უკუმიტაცების ორმაგ დათრგუნვას ახასიათებს გარკვეული უპირატესობები, ვინაიდან სხვა ანტიდეპრესანტებთან შედარებით, შეუძლია სიმპტომების უფრო ფართო სპექტრის მკურნალობა.[1] ის შეიძლება განსაკუთრებით სასარგებლო იყოს თანმხლები ქრონიკული ან ნეიროპათიური ტკივილის დროს.[2]

SNRI-ები, SSRI-ებთან და ნორეპინეფრინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორებთან (NRI) ერთად, მეორე თაობის ანტიდეპრესანტებს წარმოადგენენ. ბოლო ორი ათწლეულის განმავლობაში მეორე თაობის ანტიდეპრესანტებმა უბრალოდ ჩაანაცვლეს პირველი თაობის ანტიდეპრესანტები, როგორიცაა ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები (TCA) და მონოამინ ოქსიდაზას ინჰიბიტორები (MAOI), როგორც არჩევითი წამლები MDD-ის სამკურნალოდ, მათი გაუმჯობესებული ტოლერანტობისა და უსაფრთხოების გამო.[3]


სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Cashman JR, Ghirmai S (October 2009). „Inhibition of serotonin and noradrenaline reuptake and inhibition of phosphodiesterase by multi-target inhibitors as potential agents for depression“. Bioorganic & Medicinal Chemistry. 17 (19): 6890–7. doi:10.1016/j.bmc.2009.08.025. PMID 19740668.
  2. Wright, Megan E.; Rizzolo, Denise (March 2017). „An update on the pharmacologic management and treatment of neuropathic pain“. Journal of the American Academy of Physician Assistants. 30 (3): 13–17. doi:10.1097/01.JAA.0000512228.23432.f7. ISSN 1547-1896. PMID 28151738. S2CID 205396280.
  3. Spina E, Santoro V, D'Arrigo C (July 2008). „Clinically relevant pharmacokinetic drug interactions with second-generation antidepressants: an update“. Clinical Therapeutics. 30 (7): 1206–27. doi:10.1016/S0149-2918(08)80047-1. PMID 18691982.