ეკონომიკური სისტემის პროდუქტიულობა

ეკონომიკური სისტემის პროდუქტიულობა პირდაპირპროპორციულია მასში არსებული რესურსებისა და შესაძლებლობების გამოყენების უნარის, ხოლო უკუპროპორციულია არასასურველი გარემოებებით გამოწვეული შეუთავსებლობების და პრობლემების ჯამის.

$E={\frac {R}{P}};$

სადაც: $R=Rint.+Rpis.+Ragr.+Rprod.+Rfin.+Rres.+Rn-1+Rn;$

ხოლო ${\displaystyle P=Pint.+Ppis.+Pagr.+Pprod.+Pfin.+Pres.+Pn-1+Pn;}$

ინდექსებით მითითებულია შესაბამიაი რესურსები, მაგალითად:

R_int. - ინტელექტუალური რესურსები; R_pis. - ფიზიკური შრომითი რესურსები; R_agr. - აგრარული რესურსები; R_prod. - სამრეწველო რესურსები; R_fin. - ფინანსური რესურსები; R_res. - ბუნებრივი რესურსები.

ანალოგიურად არის აღნიშნული შეუთავსებლობების და პრობლემების წარმოქმნის ხასიათი: soc.-სოციალური, econ.-ეკონომიკური, cult.-კულტურული ხასიათის და ა.შ.

$E={\frac {\displaystyle Rint.+Rpis.+Ragr.+Rprod.+Rfin.+Rres.+Rn-1+Rn}{\displaystyle {\displaystyle Pint.+Ppis.+Pagr.+Pprod.+Pfin.+Pres.+Pn-1+Pn}}}$

P - პრობლემის მუდმივი მაჩვენებელია და იდეალური შემთხვევისთვის უნდა მიისწრაფოდეს  P=1 -კენ (ეს ადამიანის ბუნებრივი მდგომარეობაა, რომელიც ბუნებრივ ვითარებაში მუდმივად უბიძგებს მას უკეთესის შექმნის სურვილისკენ და მიღწეულის გაუმჯობესებისკენ).

ე.ი. - რაც უფრო უკეთესია მმართველობითი სისტემა, რომელიც უზრუნველყოფს სახელმწიფოს/კომპანიის რესურსების მაქსიმალურად ეფექტიან გამოყენების შესაძლებლობას, ხოლო პრობლემების ჯამური მაშჩვენებელი მიისწრაფის ბუნებრივი მუდმივა 1-ისკენ, მით უფრო იდეალური ხდება კონკრეტული ეკონომიკური სისტემა.