ასკეტიკურ-მისტიკური მწერლობა
ასკეტიკურ-მისტიკური მწერლობა – სასულიერო მწერლობის დარგი, რომლის საგანია რელიგიური ცხოვრების შინაგანი მხარე, უშუალო მიმართება ღმერთთან (მისტიკა) და ქრისტიანთა ცხოვრების ეული ყოფა (ასთეტიკა). მისი წარმოშობა დაკავშირებულია სამონასტრო ცხოვრებასთან. VII საუკუნემ შემოგვინახა ერთი ორიგინალური ძეგლი – მარტვილი საბაწმინდელის "სინანულისათვის და სიმდაბლისა".
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- კ.კეკელიძე, ქართული ლიტერატურის ისტორია, I, 1960, გვ. 544–550