აზერბაიჯანის მიგრაციული პოლიტიკა
აზერბაიჯანში მიგრაციის პოლიტიკას ახორციელებს მიგრაციის სახელმწიფო სამსახური. მიგრაციის კოდექსი, კანონი მოქალაქეობისა და ემიგრაციის შესახებ არის აზერბაიჯანში მიგრაციული პოლიტიკის საფუძველი. მიგრაციის დამოუკიდებელი სახელმწიფო სამსახური შეიქმნა 2007 წლის 19 მარტს, სწრაფი ტემპით მიგრაციის დასარეგულირებლად და ყოვლისმომცველი და ეფექტიანი მიგრაციის პოლიტიკის გასატარებლად.
შრომითი მიგრაცია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
შრომითი მიგრაცია რეგულირდება „შრომითი მიგრაციის შესახებ“ შრომისა და აზერბაიჯანის რესპუბლიკის მიგრაციის კოდექსით[1] შრომითი მიგრაციის სტატუსის გამოყენებასთან, სამუშაოზე ნებართვის გაცემის გზით, აგრეთვე, სპეციალური ლიცენზიების (ნებართვის) გაცემით მოქალაქეების დასაქმების შუამდგომლობის მიზნით. აზერბაიჯანის უცხო ქვეყნებში.[2]უცხო ქვეყნის მოქალაქეებისა და 18 წელს ზემოთ მოქალაქეობის არმქონე პირებისთვის შეიძლება მუშაობა აზერბაიჯანში, მუშაობის უფლების მიღების შემდეგ. იურიდიულმა პირებმა უნდა მიიღონ სპეციალური ნებართვა უცხოელთა დასაქმების მიზნით. შრომითი ხელშეკრულება ხელმოწერილი უნდა იყოს უცხოელებთან სამუშაოს შესრულების ნებართვის ვადის განმავლობაში. სამუშაო ხელშეკრულების გაფორმება დაუშვებელია სამუშაო ნებართვის გარეშე.[2]
პირებს, რომლებმაც მიიღეს ემიგრანტის სტატუსი, ან არიან წარმომადგენლობითი ოფისებისა და უცხოური იურიდიული პირების ხელმძღვანელები და აზერბაიჯანში სამეწარმეო საქმიანობით დაკავებული უცხო ქვეყნის მოქალაქეები, შეუძლიათ ნებართვის გარეშე მუშაობა.[2]
აზერბაიჯანი მონაწილეობს საერთაშორისო ხელშეკრულებებში შრომითი მიგრაციის რეგულირების შესახებ: შეთანხმება შრომითი მიგრაციის სფეროში თანამშრომლობისა და მიგრანტ მუშაკთა სოციალური დაცვის შესახებ, რომელიც მიღებულია დსთ-ს წევრი სახელმწიფოების მიერ, ძალაში შევიდა 1996 წელს. დსთ-ს კონვენცია მიგრანტ მუშაკთა სამართლებრივი სტატუსისა და მათი ოჯახების შესახებ, რომლებიც დსთ-ს მონაწილე სახელმწიფოებიდან ჩამოვიდნენ, 2010 წელს შევიდა ძალაში.[1] ყველა იურიდიულად უნარის მქონე უცხოელი ან 18 წელს ზევით ასაკის მოქალაქე უფლებამოსილია განახორციელოს შრომითი საქმიანობა აზერბაიჯანის რესპუბლიკის ტერიტორიაზე იურიდიული პირების მეშვეობით, სამუშაო ნებართვის მიღების შემდეგ.
სამუშაო ნებართვის შესახებ განაცხადების განხილვა უნდა მოხდეს არაუმეტეს 20 დღის განმავლობაში. ნებართვა გაიცემა 1 წლით ან უფრო მცირე პერიოდით, თუ სამუშაო ხელშეკრულება გაფორმებულია 1 წელზე ნაკლებ დროზე, ნებართვის ხანგრძლივობა შეიძლება გაგრძელდეს ყოველ ჯერზე მაქსიმუმ 1 წლით. ნებართვების ოფიციალური სახელმწიფო გადასახადია 3 თვემდე - 350 მანათი, 6 თვემდე არის 600 მანათი, ხოლო 1 წლამდე კი 1000 მანათი.
საზღვარგარეთ მოღვაწე აზერბაიჯანის რესპუბლიკის მოქალაქეები უნდა დარეგისტრირდნენ აზერბაიჯანის შესაბამის დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში.[2]
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Legislative database - Azerbaijan, migration დაარქივებული 2017-09-18 საიტზე Wayback Machine.
- http://migration.gov.az
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 Migration Profile of Azerbaijan. ციტირების თარიღი: 2018-06-27
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Migration Code of the Republic of Azerbaijan. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2018-08-14. ციტირების თარიღი: 2018-06-27