ტაკიძავა ბაკინი

ტაკიძავა ბაკინი
იაპონ. 曲亭馬琴
დაბადების თარიღი	4 ივლისი, 1767(1767-07-04)
დაბადების ადგილი	Fukagawa, ტოკუგავა
გარდაცვალების თარიღი	1 დეკემბერი, 1848(1848-12-01) (81 წლის)
გარდაცვალების ადგილი	Yotsuya, ტოკუგავა
დასაფლავებულია	Jinkō-ji
ფსევდონიმი	笠翁 და 篁民
საქმიანობა	რომანისტი და ექიმი-მწერალი
ენა	იაპონური ენა
მოქალაქეობა	ტოკუგავა
პერიოდი	1826
Magnum opus	სატომი და რვა ძაღლი, Chinsetsu Yumiharizuki, Keisei Suikoden და Kinse-setsu Bishōnen-roku
ნათესავ(ებ)ი	ტოკიმურა მიტი და კუნიიუკი ტაკიძავა
გავლენა მოახდინეს :::Santō Kyōden
ტაკიძავა ბაკინი ვიკისაწყობში

ტაკიძავა ბაკინი (დ. 4 ივლისი, 1767, ტოკიო — გ. 1 დეკემბერი, 1848, იქვე) — იაპონელი მწერალი. ეკუთვნის ავანტიურულ-სათავგადასავლო თემაზე დაწერილი, ძირითადად დიდაქტიკური ხასიათის 300-მდე ნაწარმოები. მისი შემოქმედების დედააზრია „სიკეთესთან ზიარება და ბოროტების დათრგუნვა“. ტაკიძავა ზოგჯერ ფანტასტიკური სიუჟეტების დახმარებით ხსნის თავისი გმირების რეალურ ხასიათს („მევახშის საკუჭნაოში“, 1810). მნიშვნელოვანია მისი 4-ტომიანი რომანი „რვა ქოფაკის ამბავი“ (1814).

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 643.