თბილისის სახალხო უნივერსიტეტები: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია]

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

შიდახაზური

20:08, 13 ნოემბერი 2019-ის ვერსია

თბილისის სახალხო უნივერსიტეტები — მათი წინამორბედები თბილისში იყო ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სახალხო სკოლები და ბანაკები. სახალხო უნივერსიტეტების შექმნის პირველი ცდა 1863 წელს ნაადრევი აღმოჩნდა, რადგან ამჯერად სახალხო სკოლებს უფრო მეტი სარგებლობის მოტანა შეეძლოთ. XX საუკუნის დასაწყისში ქართველი საზოგადოების მოღვაწეებმა კვლავ წამოაყენეს სახალხო უნივერსიტეტის შექმნის იდია. იაკობ გოგებაშვილმა თავის სტატიაში „სახალხო უნივერსიტეტები ჩვენში“ 1905 მოითხოვდა შეექმნათ: „სახალხო სკოლები და ბოლოს და ბოლოს ქართული სახალხო უნივერსიტეტები“.

1907 წელს თბილისში ჩამოყალიბდა პირველი სახალხო უნივერსიტეტები. მისი დაფუზნების ინიციატორი და ორგანიზატორი იყო ი. ნაკაშიძე. 16 იანვარს დამტკიცდა „თბილისის სახალხო უნივერსიტეტების საზოგადოება“, ხოლო 4 მარტს თბილისის სახლამდე მსმენელი დაესწრო. თბილისის სახალხო უნივერსიტეტის საზოგადოების გამგეობის თავმჯდომარედ მუშაობდა ვ. რცხილაძე. ქუთაისში, ბათუმში, სოხუმში, თელავში, ჭიათრაში, ფოთში ასევე შეიქმნა საუნივერსიტეტო საზოგადოებები ანალოგიური ხასიათის წესდებით.

საქართველოში სამბჭოთა ხელისუფლების დამყარების შემდეგ თბილისში იქმნებოდა მუშათა უნივესიტეტები, ხოლო 50-იანი წლების ბოლოს დაიწყო მათი მასობრივი გავრცელება. 1957 წელს შეიქმნა კულტურის სახელობის უნივერსიტეტები, ხოლო 1959 წელს თბილისის საქალაქო უნივერსიტეტი, სხვადასხვა დარგის ფაკტებით. სახალხო უნივერსიტეტი მოქმედებდა 1990 წლამდე.

ლიტერატურა

ენციკლოპედია „თბილისი“, თბ., 2002. — გვ. 824, ISBN 99928-20-32-2.

13:47, 19 ივლისი 2019-ის ვერსია რედაქტირება Sergi2004 (განხილვა \| წვლილი) 278 edits No edit summary ← წინა ცვლილება		20:08, 13 ნოემბერი 2019-ის ვერსია რედაქტირება გაუქმება Sergi2004 (განხილვა \| წვლილი) 278 edits No edit summary შემდეგი ცვლილება →
ხაზი 1:		ხაზი 1:
	'''თბილისის სახალხო უნივერსიტეტები''' — მათი წინამორბედები თბილისში იყო ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სახალხო სკოლები და ბანაკები. სახალხო უნივერსიტეტების შექმნის პირველი ცდა [[1863\|1863 წელს]] ნაადრევი აღმოჩნდა, რადგან ამჯერად სახალხო სკოლებს უფრო მეტი სარგებლობის მოტანა შეეძლოთ XX დასაწყისში ~~ქართცელი~~ საზოგადოების მოღვაწეებმა კვლავ წამოაყენეს სახალხო უნივერსიტეტის შექმნის იდია. იაკობ გოგებაშვილმა თავის სტატიაში „სახალხო უნივერსიტეტები ჩვენში“ 1905 მოითხოვდა შეექმნათ: „სახალხო სკოლები და ბოლოს და ბოლოს ქართული სახალხო უნივერსიტეტები“.		'''თბილისის სახალხო უნივერსიტეტები''' — მათი წინამორბედები თბილისში იყო ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სახალხო სკოლები და ბანაკები. სახალხო უნივერსიტეტების შექმნის პირველი ცდა [[1863\|1863 წელს]] ნაადრევი აღმოჩნდა, რადგან ამჯერად სახალხო სკოლებს უფრო მეტი სარგებლობის მოტანა შეეძლოთ. XX საუკუნის დასაწყისში ქართველი საზოგადოების მოღვაწეებმა კვლავ წამოაყენეს სახალხო უნივერსიტეტის შექმნის იდია. იაკობ გოგებაშვილმა თავის სტატიაში „სახალხო უნივერსიტეტები ჩვენში“ [[1905]] მოითხოვდა შეექმნათ: „სახალხო სკოლები და ბოლოს და ბოლოს ქართული სახალხო უნივერსიტეტები“.

	[[1907 \|1907 წელს]] [[თბილისი\|თბილისში]] ჩამოყალიბდა პირველი სახალხო უნივერსიტეტები. მისი დაფუზნების ინიციატორი და ორგანიზატორი იყო ი. ნაკაშიძე. [[16 იანვარი\|16 იანვარს]] დამტკიცდა „თბილისის სახალხო უნივერსიტეტების საზოგადოება“, ხოლო [[4 მარტი\|4 მარტს]] თბილისის სახლამდე მსმენელი დაესწრო. თბილისის სახალხო უნივერსიტეტის საზოგადოების გამგეობის თავმჯდომარედ მუშაობდა ვ. რცხილაძე. ქუთაისში, ბათუმში, სოხუმში, თელავში, ჭიათრაში, ფოთში ასევე შეიქმნა საუნივერსიტეტო საზოგადოებები ანალოგიური ხასიათის წესდებით.		[[1907 \|1907 წელს]] [[თბილისი\|თბილისში]] ჩამოყალიბდა პირველი სახალხო უნივერსიტეტები. მისი დაფუზნების ინიციატორი და ორგანიზატორი იყო ი. ნაკაშიძე. [[16 იანვარი\|16 იანვარს]] დამტკიცდა „თბილისის სახალხო უნივერსიტეტების საზოგადოება“, ხოლო [[4 მარტი\|4 მარტს]] თბილისის სახლამდე მსმენელი დაესწრო. თბილისის სახალხო უნივერსიტეტის საზოგადოების გამგეობის თავმჯდომარედ მუშაობდა ვ. რცხილაძე. ქუთაისში, ბათუმში, სოხუმში, თელავში, ჭიათრაში, ფოთში ასევე შეიქმნა საუნივერსიტეტო საზოგადოებები ანალოგიური ხასიათის წესდებით.