ფარეშთუხუცესი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მNo edit summary |
შინაარსი შეიცვალა ''''-ით |
||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'' |
|||
'''ფარეშთუხუცესი''' [[მსახურთუხუცესი|მსახურთუხუცესის]] უწყებაში შემავალი სახელო ოყო. [[ხელმწიფის კარის გარიგება|ხელმწიფის კარის გარიგებაში]] ვკითხულობთ: {{ციტატა|მსახურთუხუცესი ვეზირია და მისი ჴელისა არის: სალარო, საწოლი, მესაწოლეთ-უხუცესი, მოლარეთ-უხუცესი, ფარეშთ-უხუცესი, ციცხვთ-უხუცესი, მეხილეთ-უხუცესი.<ref>ივ. ჯავახიშვილი, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტ VI, თბ., 1982. გვ. 385, „გარიგება ჴელმწიფისა კარისა“.</ref>}} |
|||
ფარეშთუხუცესისა და ფარეშთა საქმე იყო ყოველგვარი საფენის დაფენა, ოთახების ნოხებითა და სხვადასხვა მანდილებით მოკაზმვა. დილით, როდესაც [[მეფე]] საწოლიდან გამობრძანდებოდა, ფარეშთუხუცესი და ფარეშები ეხმარებოდნენ მას<ref>ივ. ჯავახიშვილი, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტ VI, თბ., 1982. გვ. 319</ref>. |
|||
ფარეშთუხუცესი უფროსი ხელმძღვანელი იყო [[დარბაზი|დარბაზისა]] და სხვა სადგომებისა მოკაზმვის დროს, იგი აფენინებდა ნოხებსა და საფენებს და ამკობინებდა ოთახებს. ზოგჯერ თვითონაც აკეთებდა საფარეშო საქმეს. მაგალითად, პურობის დროს, როცა დარბაზობა იყო, „ცოცხს ფარეშთ-უხუცესი აიღებს“ და „პურობის უკანით ნოხსა გადმოგჳს მეფის წინაშე“<ref>ივ. ჯავახიშვილი, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტ VI, თბ., 1982. გვ. 319</ref>. |
|||
ფარეშთუხუცესის გამგებლობაში შედიოდა საფარეშოები და ფარეშები. საფარეშოები შინაური მეურნეობისთვის განკუთვნილი დაწესებულება და საწყობი იყო. სანთლისა და შანდლებისთვის ცალკე საფარეშო იყო. კიდევ არსებობდა სამკერვალო საფარეშო, სამრეცხაო საფარეშო და სხვ<ref>ვ. მეტრეველი, ქართული სამართლის ისტორია, თბ., 2009. გვ. 93</ref>. |
|||
== ლიტერატურა == |
|||
*ივ. ჯავახიშვილი, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტ VI, თბ., 1982 |
|||
*ვ. მეტრეველი, ქართული სამართლის ისტორია, თბ., 2009 |
|||
== სქოლიო == |
|||
{{სქოლიო}} |
|||
[[კატეგორია:თანამდებობები ძველ საქართველოში]] |
14:59, 3 მაისი 2013-ის ვერსია