ლენცის წესი
ლენცის წესი — წესი რომლის თანახმად ჩაკეტილ კონტურში აღძრული დენი ისეა მიმართული, რომ მის მიერ შექმნილი მაგნიტური ინდუქციის ნაკადი, რომელიც კონტურით შემოსაზღვრულ ფართობში გადის, მიისწრაფვის წინააღმდეგობა გაუწიოს მოცემული დენის აღმძვრელ ნაკადის ცვლილებას. ლენცის წესი ენერგიის შენახვის კანონის შედეგია. დაადგინა ე. ლენცმა 1833 წელს.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 190.