შინაარსზე გადასვლა

დნმ-დაქტილოსკოპია

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

დნმ-დაქტილოსკოპია ან გენეტიკური დაქტილოსკოპია — პიროვნების ბიოლოგიური იდენტიფიკაციის მეცნიერული მეთოდი, რომელიც დამყარებულია თითოეული ადამიანის დნმ-ის უნიკალურ წყობაზე, მის თავისებურ „გენეტიკურ ანაბეჭდზე“, რომელიც მთელი სიცოცხლის განმავლობაში ინდივიდუალური და უცვლელია.

მეთოდი 1984 წლის 10 სექტემბერს აღმოაჩინა ბრიტანელმა გენეტიკოსმა ალეკ ჯეფრისმა[1]. გამოიყენება ძირითადად კრიმინალისტიკაში სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზის ჩატარების დროს სხვადასხვა დანაშაულის მხილებისთვის, აგრეთვე ნათესაობის დასადგენად და პიროვნების იდენტიფიკაციასთან დაკავშირებული მრავალი სხვა ამოცანის ამოსახსნელად[2].

დღესდღეობით დნმ-დაქტილოსკოპია ტარდება პორტატულ ლაბორატორიებშიც კი. მსოფლიოში ათეულობით დაწესებულება უშვებს მოწყობილობებს პიროვნების გენომური იდენტიფიკაციისათვის[3].

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]