ფილიმონ ქორიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 30: ხაზი 30:
== მოღვაწეობა ==
== მოღვაწეობა ==


ვოკალურ ხელოვნებას დაეუფლა [[იტალია]]ში, მღეროდა "ლა სკალაში", გასტროლებით შემოიარა [[სამხრეთ ამერიკა]] და იტალიის ქალაქები. [[1881]] წელს დაბრუნდა [[საქართველო]]ში და აქტუალურ მუსიკალურ მოღვაწეობას შეუდგა. ამავე წლიდან გახდა [[თბილისის ოპერის თეატრი]]ს სოლისტი.
ვოკალურ ხელოვნებას დაეუფლა [[იტალია]]ში, მღეროდა "ლა სკალაში", გასტროლებით შემოიარა ევროპისა და [[სამხრეთ ამერიკის]] მრავალი საოპერო სცენა. იტალიურმა პრესამ ის იტალიის საუკეთესო ბანად აღიარა. [[1881]] წელს დაბრუნდა [[საქართველო]]ში და აქტუალურ საზოგადო მოღვაწეობას შეუდგა. ამავე წლიდან გახდა [[თბილისის ოპერის თეატრი]]ს სოლისტი.


ქორიძეს დიდი ღვაწლი მიუძღვის შუა საუკუნეების ქართული საგალობლების თავმოყრაში, ჩაწერასა და გავრცელებაში. XIX საუკუნეში რუსეთის იმპერიული ხელისუფლება და არაკანონიკური საეგზარქოსო-საეკლესიო მმართველობა ებრძოდნენ ქართულ გალობასა და სიმღერას, ეროვნულ მუსიკალურ ენა-აზროვნებას. ქართული გალობა, რომელიც შუა საუკუნეების უნიკალური პოლიფონიური ტრადიციაა, განადგურების რეალური საფრთხის წინაშე აღმოჩნდა. გალობა, ქართულ ენასთან ერთად, იდევნებოდა ლიტურგიიდან, ეკლესიებიდან, სასწავლებლებიდან. გალობის მცოდნე ძალიან ცოტაღა იყო საქართველოში - ძირითადად მოხუცი მგალობლები. ფილიმონ ქორიძემ უარყო წარმატებული საოპერო კარიერა, უარი სთქვა მატერიალურ კეთილდღეობაზე და ცხოვრება შესწირა ქართული გალობის გადარჩენას. ადამიანური, პირადი თუ ოჯახური კეთილდღეობის მსხვერპლად გაღების ფასად ქორიძემ ჩაიწერა 5000-ზე მეტი უნიკალური საგალობელი. მისი ხელნაწერები დაცულია ხელნაწერთა ეროვნულ ცენტრში. მისი მოსწავლე იყო ქართული საეკლესიო საგალობლების მოამაგე, და საზოგადო მოღვაწე წმინდა ექვთიმე აღმსარებელი (ერისკაცობაში - [[ესტატე კერესელიძე]]). სწორედ წმიდა ექვთიმემ გადაარჩინა ქორიძის ხელნაწერები, გადაწერა ისინი, სისტემატიზაციაში მოიყვანა და გაამდიდრა კიდეც ახალი მასალით.
ქორიძეს დიდი ღვაწლი მიუძღვის ქართული ხალხური სიმღერა-საგალობლების თავმოყრაში, ჩაწერასა და გავრცელებაში. მისი მეცადინეობით, ქართული საეკლესიო საგალობლების ცნობილი შემგროვებელი და საზოგადო მოღვაწე წმინდა ექვთიმე აღმსარებელი (ერისკაცობაში - [[ესტატე კერესელიძე]]) დაეუფლა გალობების ნოტებით ჩაწერას. ქორიძემ სისტემაში მოიყვანა 5000-ზე მეტი ქართული ხალხური სიმღერა, რომლებიც დღეს [[საქართველოს ეროვნული მუზეუმი|საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმში]] ინახება.


[[1895]]-[[1904]] წლებში გამოსცა საგალობლების 4 კრებული. ავტორია წიგნისა "სახელმძღვანელო ნოტებისა და მისი კანონების შესწავლისათვის". ქალაქ [[ოზურგეთი|ოზურგეთში]] დგას ფილიმონ ქორიძის ბიუსტი.
[[1895]]-[[1911]] წლებში გამოსცა საგალობლების მრავალი კრებული. ავტორია წიგნისა "სახელმძღვანელო ნოტებისა და მისი კანონების შესწავლისათვის". ქალაქ [[ოზურგეთი|ოზურგეთში]] დგას ფილიმონ ქორიძის ბიუსტი.

ეკლესიისა და სამშობლოს წინაშე გაწეული ღვაწლისათვის და თავდადებისათვის, საქართველოს ეკლესიის წმიდა სინოდმა, 2011 წლის 20 დეკემბერს შერაცხა წმინდანთა დასში, წოდებით: წმიდა ფილიმონ მგალობელი, ერისათვის თავდადებული.


==რესურსები ინტერნეტში==
==რესურსები ინტერნეტში==

21:14, 24 ივლისი 2012-ის ვერსია

ფილიმონ ქორიძე

ბიოგრაფია
დაბ. თარიღი 1829
გარდ. თარიღი 1911
ჟანრ(ებ)ი ფოლკლორი, ოპერა
საქმიანობა ლოტბარი, მომღერალი

ფილომონ ქორიძე (დ.1829- გ.1911) - ფოლკლორისტი, მომღერალი, ლოტბარი, ქართული საოპერო ხელოვნების ერთ-ერთი ფუძემდებელი. პირველი ქართველი პროფესიონალი მომღერალი (ბანი), ქართული სახალხო გუნდების ორგანიზატორი და ლოტბარი.

მოღვაწეობა

ვოკალურ ხელოვნებას დაეუფლა იტალიაში, მღეროდა "ლა სკალაში", გასტროლებით შემოიარა ევროპისა და სამხრეთ ამერიკის მრავალი საოპერო სცენა. იტალიურმა პრესამ ის იტალიის საუკეთესო ბანად აღიარა. 1881 წელს დაბრუნდა საქართველოში და აქტუალურ საზოგადო მოღვაწეობას შეუდგა. ამავე წლიდან გახდა თბილისის ოპერის თეატრის სოლისტი.

ქორიძეს დიდი ღვაწლი მიუძღვის შუა საუკუნეების ქართული საგალობლების თავმოყრაში, ჩაწერასა და გავრცელებაში. XIX საუკუნეში რუსეთის იმპერიული ხელისუფლება და არაკანონიკური საეგზარქოსო-საეკლესიო მმართველობა ებრძოდნენ ქართულ გალობასა და სიმღერას, ეროვნულ მუსიკალურ ენა-აზროვნებას. ქართული გალობა, რომელიც შუა საუკუნეების უნიკალური პოლიფონიური ტრადიციაა, განადგურების რეალური საფრთხის წინაშე აღმოჩნდა. გალობა, ქართულ ენასთან ერთად, იდევნებოდა ლიტურგიიდან, ეკლესიებიდან, სასწავლებლებიდან. გალობის მცოდნე ძალიან ცოტაღა იყო საქართველოში - ძირითადად მოხუცი მგალობლები. ფილიმონ ქორიძემ უარყო წარმატებული საოპერო კარიერა, უარი სთქვა მატერიალურ კეთილდღეობაზე და ცხოვრება შესწირა ქართული გალობის გადარჩენას. ადამიანური, პირადი თუ ოჯახური კეთილდღეობის მსხვერპლად გაღების ფასად ქორიძემ ჩაიწერა 5000-ზე მეტი უნიკალური საგალობელი. მისი ხელნაწერები დაცულია ხელნაწერთა ეროვნულ ცენტრში. მისი მოსწავლე იყო ქართული საეკლესიო საგალობლების მოამაგე, და საზოგადო მოღვაწე წმინდა ექვთიმე აღმსარებელი (ერისკაცობაში - ესტატე კერესელიძე). სწორედ წმიდა ექვთიმემ გადაარჩინა ქორიძის ხელნაწერები, გადაწერა ისინი, სისტემატიზაციაში მოიყვანა და გაამდიდრა კიდეც ახალი მასალით.

1895-1911 წლებში გამოსცა საგალობლების მრავალი კრებული. ავტორია წიგნისა "სახელმძღვანელო ნოტებისა და მისი კანონების შესწავლისათვის". ქალაქ ოზურგეთში დგას ფილიმონ ქორიძის ბიუსტი.

ეკლესიისა და სამშობლოს წინაშე გაწეული ღვაწლისათვის და თავდადებისათვის, საქართველოს ეკლესიის წმიდა სინოდმა, 2011 წლის 20 დეკემბერს შერაცხა წმინდანთა დასში, წოდებით: წმიდა ფილიმონ მგალობელი, ერისათვის თავდადებული.

რესურსები ინტერნეტში