პედრუ II (ბრაზილია): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მ r2.6.4) (ბოტის შეცვლა: bg:Педро II (Бразилия) |
მ ბოტი: რჩეული სტატიის ბმული გვერდისათვის pt:Pedro II do Brasil |
||
| ხაზი 91: | ხაზი 91: | ||
{{Link FA|fr}} |
{{Link FA|fr}} |
||
{{Link FA|pt}} |
|||
[[af:Dom Pedro II]] |
[[af:Dom Pedro II]] |
||
14:26, 22 ნოემბერი 2011-ის ვერსია
| პედრუ II | |
 | |
| ბრაზილიის იმპერატორი | |
|---|---|
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 7 აპრილი, 1831 – 15 ნოემბერი, 1889 | |
| წინამორბედი | პედრუ I |
| მემკვიდრე | მონარქიის ლიკვიდაცია |
| დაბადებული | 2 დეკემბერი, 1825 რიო-დე-ჟანეირო, ბრაზილია |
| გარდაცვლილი | 5 დეკემბერი, 1891 პარიზი, საფრანგეთი |
| შვილები | 4 შვილი |
პედრუ II (პორტ. Pedro II; დ. 2 დეკემბერი, 1825, რიო-დე-ჟანეირო, ბრაზილია – გ. 5 დეკემბერი, 1891, პარიზი, საფრანგეთი) – ბრაზილიის მეორე და უკანასკნელი იმპერატორი 1831-1889 წწ. ბრაგანსის დინასტიის წარმომადგენელი.
პედრუ II-მ იმპერატორის ტახტი 1831 წელს, მას შემდეგ დაიკავა, რაც მისმა მამამ პედრუ I-მა უარი თქვა ქვეყნის მართვაზე. ამ დროს იგი სულ 6 წლის იყო. 1840 წლამდე მას პარლამენტის მიერ დანიშნული რეგენტი ჰყავდა. ხასიათის მიხედვით პედრო იყო წყნარი და კარგად განათლებული.
მონობის გაუქმება
1888 წელს ქვეყანაში იმერატორის არ ყოფნის პერიოდში (წასული იყო ევროპაში სამკურნალოდ), მისმა შვილმა ისაბელამ ხელი მოაწერა კანონს მონობის გაუქმების შესახებ, მაგრამ ეს აღარ გადაარჩენდა მონარქიას. 1889 წლის 15 ნოემბერს რესპუბლიკელებმა რიო-დე-ჟანეიროში დაიწყეს აჯანყება და დაამხეს იმპერატორის ხელისუფლება.
პედრუ II გარდაიცვალა პარიზში 1891 წელს. 1939 წელს იმპერატორისა და მისი მეუღლის ნეშტი ბრაზილიაში გადაასვენეს.
ოჯახი
1843 წელს იქორწინა ორივე სიცილიის სამეფოს პრინცესა ტერეზა კრისტინა ბურბონ-სიცილიელზე, რომელთანაც შეეძინა 4 შვილი: აფონსუ, ისაბელა, ლეოპოლდინა და პედრუ.
რესურსები ინტერნეტში
