მალტის გვირგვინის კოლონია
| მალტის გვირგვინის კოლონია Kolonja tal-Gżira ta' Malta u l-Gżejjer li jagħmlu Magħha Colonia dell'Isola di Malta e sue Dipendenze |
|||
|---|---|---|---|
|
|||
| ჰიმნი: The Malta Hymn სამეფო ჰიმნი God Save the King/Queen (1813–1964) |
|||
 |
|||
| დედაქალაქი | ვალეტა | ||
| ოფიციალური ენა | მალტური, ინგლისური, იტალიური | ||
| რელიგია | კათოლიციზმი | ||
| მთავრობა | რესპუბლიკური მმართველობა | ||
| - | იმდროინდელი მეფე | ჯორჯ III | |
| ფართობი | |||
| - | სულ | 722,5 კმ2 (174-ე) | |
| მშპ (მუპ) | 2018 შეფასებით | ||
| - | სულ | 554.855 მილიარდი | |
.svg)
კოორდინატები: 35°53′52″N 14°30′45″E / 35.8978° ჩ. გ. 14.5125° ა. გ.მალტის კუნძულის გვირგვინის კოლონია და მისი დამოკიდებულებები (საყოველთაოდ ცნობილი როგორც მალტის გვირგვინის კოლონია ან უბრალოდ მალტა) – ბრიტანეთის კოლონია მალტის კუნძულებზე, თანამედროვე მალტის რესპუბლიკაში. იგი შეიქმნა მას შემდეგ, რაც მალტის პროტექტორატი გარდაიქმნა ბრიტანეთის გვირგვინის კოლონიად 1813 წელს და ეს დადასტურდა პარიზის ხელშეკრულებით 1814 წელს.
დაარსება და ადრეული წლები (1813–1824)[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1530–1798 წლებში მალტას მართავდა წმინდა იოანეს ორდენი. ორდენი გაუქმდა მეორე კოალიციის ომის დროს და მალტა დაიპყრო ნაპოლეონმა. მალტელები აჯანყდნენ საფრანგეთის რამდენიმე თვიანი მმართველობის შემდეგ და ბრიტანეთს დახმარება სთხოვეს. საბოლოოდ, ფრანგებმა კაპიტულაცია მოახდინეს 1800 წელს და მალტა ნებაყოფლობით გახდა ბრიტანეთის პროტექტორატი. ბრიტანეთს მაშინ კუნძულის ევაკუაცია უნდა განეხორციელებინა 1802 წლის ამიანის ხელშეკრულების პირობების შესაბამისად, მაგრამ ვერ შეასრულა ეს ვალდებულება. მალტა გახდა გვირგვინის კოლონია 1813 წლის 23 ივლისს, როდესაც სერ თომას მეიტლენდი დაინიშნა მალტის გუბერნატორად. იმ წელს მალტას მიენიჭა კონსტიტუცია. მალტის გვირგვინის კოლონიის სტატუსი დაადასტურა პარიზის ხელშეკრულებამ 1814 წელს, რომელიც თავად დაადასტურა ვენის კონგრესმა 1815 წელს.
ჭირი მალტაში გაჩნდა 1813 წლის მარტში, როდესაც ალექსანდრიიდან დაავადებული ბრიტანული სავაჭრო გემი ჩამოვიდა. დაავადების გავრცელება განსაკუთრებით ვალეტასა და გრანდ ჰარბორის რაიონში დაიწყო და როდესაც გუბერნატორი მეიტლენდი ჩამოვიდა, საკარანტინო ზომების გატარება დაიწყო. ჭირი გოზოში გავრცელდა 1814 წლის იანვრისთვის. მთლიანობაში დაიღუპა 4 486 ადამიანი, რაც მთლიანი მოსახლეობის 4% -ს შეადგენდა. დაავადების აღმოფხვრის შემდეგ, მეიტლენდმა რამდენიმე რეფორმა განახორციელა. იგი ავტოკრატი იყო, რადგან მან უარი თქვა საკონსულტაციო საბჭოს შექმნაზე, რომელიც მალტის წარმომადგენლებისგან შედგებოდა და ამიტომ მას არაფორმალურად "მეფე ტომს" უწოდებდნენ. მან 1814 წელს შეიქმნა მალტის პოლიციის ძალები, ხოლო 1819 წელს დაიშალა ადგილობრივი იტალიურენოვანი უნივერსიტეტი. განხორციელდა სხვადასხვა რეფორმა საგადასახადო და სასამართლო უზენაეს სასამართლოებშიც. მეიტლენდი გუბერნატორად დარჩა გარდაცვალებამდე, 1824 წლის 17 იანვარამდე. [1]
XIX საუკუნის დასაწყისი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
.jpg)
1825 წელს მალტის სკუდო და იმ დროისთვის მიმოქცევაში მყოფი სხვა ვალუტა ოფიციალურად შეიცვალა გირვანქა სტერლინგით, ყველაზე დაბალი ღირებულების მონეტა იყო მესამედი ფარტინგი მოჭრილი არარეგულარული ინტერვალებით, ბოლო ასეთი გამოცემა მოხდა 1913 წელს. ამის მიუხედავად, სკუდიმ და სხვა უცხოურმა მონეტებმა განაგრძეს ცირკულირება შეზღუდული რაოდენობით, ხოლო ბოლოს სკუდი გაიყვანეს ბაზრიდან 60 წლის შემდეგ 1886 წლის ოქტომბერსა და ნოემბერში[2]. საბერძნეთის დამოუკიდებლობის ომის დროს, მალტა გახდა მნიშვნელოვანი ბაზა ბრიტანეთის, საფრანგეთისა და რუსეთის სამხედრო-საზღვაო ძალებისთვის, განსაკუთრებით 1827 წლის ნავარინოს ბრძოლის შემდეგ. ადგილობრივი ეკონომიკა გაუმჯობესდა და ბიზნესის ბუმი დაიწყო, მაგრამ ომის დასრულებიდან მალევე 1832 წელს მოხდა ეკონომიკური ვარდნა. 1828 წელს ვატიკანის ეკლესია-სახელმწიფოს გამოცხადების შემდეგ მოხდა სიწმინდის უფლების გაუქმება. სამი წლის შემდეგ მალტის საყდარი პალერმოს საყდრისგან დამოუკიდებლად გაკეთდა. 1839 წელს გაუქმდა პრესის ცენზურა და დაიწყო ანგლიკანური წმინდა პავლეს პრო-საკათედრო ტაძრის მშენებლობა.
-
პრო-იტალიური დემონსტრაცია მთავარი გვარდიის წინ, 1883 წ -
პროტესტი პურის გადასახადის წინააღმდეგ, 1880-იანი წლები -
ანტიაგადასახადო დემონსტრაციები 1880-იან წლებში
.jpg)
.jpg)
.jpg)
მეორე მსოფლიო ომი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მეორე მსოფლიო ომის დაწყებამდე ვალეტა სამეფო საზღვაო ფლოტის შტაბის ადგილმდებარეობა იყო. ამასთან, უინსტონ ჩერჩილის წინააღმდეგობების მიუხედავად,[3] არმია გადაიყვანეს ალექსანდრიაში, ეგვიპტეში, 1937 წლის აპრილში.[4][5] იტალიის ომის გამოცხადების დროს (1940 წლის 10 ივნისი), მალტას ჰყავდა გარნიზონი ოთხი ათასზე ნაკლები ჯარისკაცით და დაახლოებით ხუთი კვირის საკვები მარაგით დაახლოებით სამასი ათასი მოსახლეობისთვის. გარდა ამისა, მალტის საჰაერო თავდაცვა შედგებოდა ორმოცდაორი საზენიტო იარაღისაგან (ოცდათოთხმეტი "მძიმე" და რვა "მსუბუქი") და ოთხი გლოტერ გლადიატორისგან, რომელთათვისაც სამი მფრინავი იყო საჭირო.
-
მე -19 საუკუნის მალტის დროშა -
დროშა (1875–1898) -
დროშა (1898–1923) -
დროშა (1923–1943) -
დროშა (1943–1964)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
-
არაოფიციალური დროშა 1943 წლამდე -
არაოფიციალური დროშა (1943–1964)
.svg)
.svg)
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ASPECTS OF BRITISH COLONIAL POLICIES AND MALTESE PATTERNS OF BEHAVIOUR / Edward L. Zammit
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- britishempire.co.uk: მალტის გვირგვინის კოლონია
- ბრიტანული პერიოდი მალტაში - ბრიტანული მემკვიდრეობა | ეწვიეთ მალტას visitmalta.com
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ Sciberras, Sandro. Maltese History – G. The First Years of British Rule 1800 – 1824. ციტირების თარიღი: 10 September 2014
- ↑ British Era, 1800–1964. Central Bank of Malta. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 13 აგვისტო 2011. ციტირების თარიღი: 10 September 2014
- ↑ (2002) The Battle of Alamein: Turning Point, World War II. Viking, გვ. 36. ISBN 978-0-670-03040-8.
- ↑ Titterton, G. A. (2002). The Royal Navy and the Mediterranean, Volume 2. Psychology Press, გვ. xiii. ISBN 978-0-7146-5179-8.
- ↑ Elliott, Peter (1980). The Cross and the Ensign: A Naval History of Malta, 1798–1979. Naval Institute Press, გვ. ??. ISBN 978-0-87021-926-9.