ეშტია
| სოფელი | |
|---|---|
|
ეშტია | |
 სოფელი ეშტია მთა პატარა აბულის ფონზე | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | სამცხე-ჯავახეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ეშტია |
| კოორდინატები | 41°20′33″ ჩ. გ. 43°36′43″ ა. გ. / 41.34250° ჩ. გ. 43.61194° ა. გ. |
| ადრეული სახელები | ეშტოი |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა |
 1691[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | სომხები 98,9 %, ქართველები 1,0 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
.svg)    | |
ეშტია (დიდი) — სოფელი საქართველოში, სამცხე-ჯავახეთის მხარის ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში. თემის ცენტრი (სოფ: ეშტია, თორია, უჯმანა, ყაურმა). 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 3082 კაცი.[2] სოფლის თავდაპირველი ნამდვილი სახელი ეშტოი უნდა იყოს.
განათლება და კულტურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სოფელში არის პოეტ ვიქტორ ჰოვსეფიანის სახლ-მუზეუმი. ყოველი სექტემბრის პირველ კვირას მის პატივსაცემად სოფელში პოეზიის დღე აღინიშნება.
სოფელში არის ორი საჯარო სკოლა.
ეკლესია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
საინტერესოა სოფლისაგან მოშორებით მთაზე მდებარე თეთრი შენობა, რომელიც ქართული ეკლესიის გადაკეთების შედეგია. გადაუკეთებია ვინმე გლოს, ამიტომ ეძახიან მას გლიო უხტ–ს.
ეკლესიის შიდა აღმოსავლეთის კედელზე შემორჩენილია ჯვარი და უცნობი ქართული წარწერა: „ქრისტე შეიწყალე იოვანე“. საინტერესოა, რომ ადგილობრივნი მას „სურფ ოვანესს“ უწოდებენ. ეს ძეგლი შეუსწავლელია.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- მ. ბერიძე, ჯავახეთის ძეგლთა მდგომარეობა (სამეცნიერო ექსპედიციის ანგარიში, 1979 წ.). ჯავახეთი. ისტორია და თანამედროვეობა. ახალციხე. 2002 წ. გვ. 335-404.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 26 ივლისი 2016.
- ↑ დაარქივებული ასლი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-04-19. ციტირების თარიღი: 2010-07-02.
| |||||||||||||
