გროტი (არქიტექტურა)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

გროტი (იტალ. grotta) — სახეობა საპარკო ნაგებობებისა ან არქიტექტურული კაპრიზისა: პავილიონი, ბუნებრივი გროტის მაიმიტირებელი, გამოქვაბული, ხანდახან ნიმფეუმის შემადგენლობაშიც.

პირველი გროტები აღორძინების ეპოქის იტალიურ საბაღო-საპარკო ხელოვნებაში გაჩნდნენ.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]