ხუან მანუელ ფანხიო
.jpg) | |
| დაიბადა |
24 ივნისი, 1911 ბალკარსი, ბუენოს-აირესი, არგენტინის რესპუბლიკა |
|---|---|
| გარდაიცვალა |
17 ივლისი, 1995 (84 წლის) ბუენოს-აირესი, არგენტინა |
| ფორმულა ერთის მსოფლიო ჩემპიონატის კარიერა | |
| ეროვნება |
 არგენტინა |
| წლები | 1950–1951, 1953–1958 |
| გუნდ(ებ)ი | ალფა რომეო მაზერატი მერსედეს-ბენცი ფერარი |
| რბოლა | 52 (51 სტარტი) |
| ჩემპიონი | 5 (1951, 1954, 1955, 1956, 1957) |
| მოგება | 24 |
| კვარცხლბეკი | 35 |
| ქულები | 245 (277 9⁄14) |
| პოულ პოზიცია | 29 |
| უსწრაფესი წრე | 23 |
| პირველი რბოლა | ბრიტანეთის გრან-პრი 1950 |
| პირველი მოგება | მონაკოს გრან-პრი 1950 |
| ბოლო მოგება | გერმანიის გრან-პრი 1957 |
| ბოლო რბოლა | საფრანგეთის გრან - პრი 1958 |
ხუან მანუელ ფანხიო (ესპ. Juan Manuel Fangio) — არგენტინელი ფორმულა ერთის მრბოლი, რომელიც ათწლეულების მანძილზე ითვლებოდა მრბოლელად, რომელმაც ყველაზე მეტჯერ მოიგო ფორმულა ერთის მსოფლიო ჩემპიონატი, იგი ხუთი მოგებით ითვლებოდა რეკორდსმენად 2002 წლამდე, 2002 წელს კი მიხაელ შუმახერმა ჯერ გაიმეორა, შემდეგ კი დამატებით ორი მსოფლიო ჩემპიონატის მოგების შემდეგ (2003 და 2004 წლის მსოფლიო ჩემპიონატები) მისი რეკორდი გააუმჯობესა.
ფორმულა ერთის შედეგები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- სქელი ტექსტი — პოულ პოზიცია
- დახრილი ტექსტი — უსწრაფესი რაუნდი
აბრევიატურების განმარტებები:
- კაგ — კვალიფიკაცია არ გაუვლია
- გამ — გამოეთიშა (სხვადასხვა მიზეზების გამო რბოლას გამოეთიშა)
* პოზიციის გაზიარება სხვა მრბოლელთან.
ფორმულა ერთის რეკორდები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ფანხიოს დღემდე აქვს შენარჩუნებული ეს რეკორდები ფორმულა ერთის რეკორდები:
| რეკორდი | |
|---|---|
| გამარჯვებების ყველაზე მაღალი პროცენტი | 46% (24 მოგება 52-დან) |
| პოულ პოზიციის ყველაზე მაღალი პროცენტი | 55.8% (29 პოულ პოზიცია 52-დან) |
| წინა რიგებიდან სტატრის ყველაზე მაღალი პროცენტი | 92.31% (48 წინა რიგებიდან სტატრი 52-დან) |
| ყველაზე ხნიერები მსოფლიოს ჩემპიონი | 46 წლის და 41 დღის (1957) |
| მსოფლიო ჩემპიონი ყველაზე მეტი გუნდით | 4 გუნდი (ალფა რომეო, ფერარი, მერსედეს-ბენცი და მაზერატი) |
ბიბლიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- დონალდსონი, გერარდი (2003). ფანხიო: ცხოვრება ლეგენდის მიღმა. ლონდონი, ინგლისი: Random House. ISBN 978-0-7535-1827-4.
- დევიდსონი, დონალდი; შაფერი, რიკი (2006). ავტოკურსები: ანდიანაპოლის 500-ის ოფიციალური ისტორია. ნორუოლკი, კონექტიკუტი: MBI Publishing. ISBN 1-905334-20-6. დაარქივებული 2014-09-25 საიტზე Wayback Machine.
- ჯონსი, ბრიუსი; ჰილი, დეიმონი (1995). ფორმულა ერთის საბოლოო ენციკლოპედია: საბოლოო ილუსტრირებული გზამკვლევი გრან-პრის ავტოსპორტში. Carlton Books. ISBN 0-7603-0313-4. ციტირების თარიღი: 2014-02-18. დაარქივებული 2014-09-25 საიტზე Wayback Machine.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ხუან მანუელ ფანხიოს გვერდი
- მაზერატის ზეიმი დაარქივებული 2013-09-11 საიტზე Wayback Machine.
- ფანხიო ერთ-ერთი საუკეთესო მრბოლელი დაარქივებული 2011-10-09 საიტზე Wayback Machine.
- ხუან მანუელ ფანხიოს მუზეუმი
- ფანხიოს მეგობრები
- ფანხიო IMDB-ზე
| ||||||||||||||||||||||||||
| იდენტიფიკატორები |
|
|---|
