ტირტეოსი
| ტირტეოსი | |
|---|---|
 | |
| დაბადების თარიღი | ძვ. წ. VII საუკუნე |
| დაბადების ადგილი | სპარტა |
| გარდაცვალების თარიღი | ძვ. წ. VII საუკუნე |
| გარდაცვალების ადგილი | სპარტა |
| საქმიანობა | პოეტი, მწერალი[1] და ელეგისტი[2] |
| ენა | ძველი ბერძნული ენა |
| მოქალაქეობა | სპარტა |
ტირტეოსი[3] (ძვ. ბერძნ. Τυρταῖος) — ძვ. წ. VII საუკუნის მეორე ნახევრის ძველი ბერძენი პოეტი, ელეგიკოსი. ცხოვრობდა სპარტაში. ერთ-ერთი ვერსიის თანახმად, იყო კოჭლი მასწავლებელი, რომელიც ათენელებმა გაგზავნეს სპარტელებისთვის მოთხოვნილი სამხედრო დახმარების სანაცვლოდ; თუმცა მისი სამხატვრო შემოქმედების მიხედვით უფრო სპარტის მკვიდრად მიიჩნევა. სავარაუდოდ მონაწილეობდა მესენიელთა მეორე ომში. წერდა იონიურ დიალექტზე დორიზმის ელემენტებით; წერის სტილითა და ენით ახლოს იყო ჰომეროსის ტრადიციასთან. ავტორია ლექსების ხუთი წიგნისა (შემორჩენილია 200-მდე ფრაგმენტი);[4] მის ელეგიებში წამყვანია საბრძოლო მოტივი[3] — მამაცობა, სამშობლოს დაცვა, სპარტის სახელმწიფოებრიობის დიდებით შემოსვა.[4] წერდა სამოძღვრებო სტილის ელეგიებსაც („ევნომია“ — „კეთილკანონიერება“), რომელთაგან მხოლოდ ფრაგმენტებია შემორჩენილი.[3] სალაპარაკო სტილის მიხედვით სავარაუდოა, რომ ტირტეოსის შემოქმედებას ასრულებდნენ სუფრებსა და მარშებზე. ჰორაციუსი მოიხსენიებს მას როგორც „მეომართა გამამხნევებელს“. რიგი ანტიკური კომენტატორები ტირტეოსს, არქილოქესა და კალინესთან ერთად, მიიჩნევა ელეგიის ჟანრის ფუძემდებლად.[4]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ Library of the World's Best Literature / C. D. Warner — 1897.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 726.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Журбина А. В. Тиртей // Большая российская энциклопедия. т. 32. — М., 2016. — стр. 166.