ფეანორი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

ფეანორი (ˈfɛ.anɔr) — გამოგონილი პერსონაჟი ჯ.რ.რ. ტოლკინის ლეგენდარიუმში. იგი „სილმარილიონის“ ერთ-ერთი მთავარი პერსონაჟია.

ფეანორი იყო ნოლდორთა დიდი მეფე, ფინვეს ყველაზე უფროსი და საყვარელი ვაჟი. იგი დიდი ოსტატი იყო, რომელიც სამკაულებსა და ძვირფას ქვებს ამუშავებდა. მისი ყველაზე ცნობილ ნამუშევარს სილმარილები წარმოადგენდნენ. მას შემდეგ, რაც ისინი მელკორის მიერ იქნა მოპარული, ფეანორმა საზარელი ფიცი დადო. ილუვატარის სახელით მან და შვილებმა დაიფიცეს, რომ არ მოისვენებდნენ, სანამ სილმარილებს არ დაიბრუნებდნენ. რისხვის ომის ბოლო დარჩენილი ორი მელკორს საბოლოოდ წაართვეს, მაგრამ ფეანორის ფიცით შეკრულმა ფეანორის ორმა ვაჟმა, მაედროსმა და მაგლორმა ისინი გაიტაცეს. მაგრამ ქვების მხურვალების გამო მაედროსმა თავი ცეცხლში დაიწვა, რასაც შეეწირა სილმარილიც. ხოლო მაგლორმა საკუთარი სილმარილი ზღვაში გადააგდო

სწორედ ფეანორმა შეარქვა მელკორს მორგოთი.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]