სავლაკი
სავლაკი — კოლხეთის მეფე გვიანდელ ელინისტურ ხანაში. რომაელი ავტორი პლინიუს უფროსი (ახ. წ. I საუკუნე) სავლაკს იხსენიებს, როგორც აიეტის ჩამომავალს, რომელმაც უამრავი ოქრო და ვერცხლი მოიპოვა სვანების ქვეყანაში და საერთოდ ოქროს საწმისით განთქმულ თავის სახელმწიფოში. პლინიუსის თხზულებაში დაცული გადმოცემის თანახმად, „სავლაკს (სასახლეში) ჰქონდა ოქროს კამარები, ვერცხლის კოჭები, სვეტები და პილასტრები“, რომლებიც მას ნადავლად წამოუღია ეგვიპტის ლეგენდარული მეფის სესოსტრისისაგან. ზოგიერთი მკვლევარი (დ. კაპანაძე, კ. გოლენკო და სხვა) კოლხეთის მეფე სავლაკს მიაწერს მონეტების ერთი ჯგუფის მოჭრას, რომელიც ძვ. წ. II საუკუნის II ნახევრით თარიღდება.[1]
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- საქართველოს ისტორიის ნარკვევები, ტ. 1, თბ., 1970;
- Голенко К. В., Ещё о монетах, приписываемых Савмаху, „Вестник древней истории“, 1963, № 3
- იმნაძე გ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, თბ., 1984. — გვ. 642.
- მარიამ ლორთქიფანიძე, როინ მეტრეველი (2007). საქართველოს მეფეები. საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა, წიგნსაცავის განყოფილება, K 281.358/3, თბილისი: გამომცემლობა „ნეკერი“, გვ. 9. ISBN 99928-58-36-2.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ სავლაკი (მეფე). საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი, საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა.