ოლიგარქია

ნაწილი პოლიტიკური სერიისა
მმართველობის ძირითადი ფორმები
ძალაუფლების წყაროს მიხედვით
ავტოკრატია დესპოტიზმი დიქტატურა (სამხედრო, პროლეტარული რუსული ავტოკრატია ტირანია
ოლიგარქია არისტოკრატია პლუტოკრატია
დემოკრატია ლიბერალური წარმომადგენლობითი ორპარტიული პირდაპირი
სხვა ანარქია თეოკრატია მერიტოკრატია ოხლოკრატია პოლიციური სახელმწიფო ტექნოკრატია
ხელისუფლების დანაწილების მიხედვით
რესპუბლიკა საპარლამენტო საპრეზიდენტო სოციალისტური შერეული
მონარქია აბსოლუტური არჩევითი კონსტიტუციური დუალისტური
რეგიონული მოწყობის მიხედვით
მარტივი დეცენტრალიზებული უნიტარული ცენტრალიზებული
სუვერენიტეტის მიხედვით
სუვერენული სუვერენული სახელმწიფო
დამოკიდებული ასოცირებული სახელმწიფო ბუფერული სახელმწიფო დომინიონი კოლონია პროტექტორატი

ოლიგარქია (ბერძ. ὀλιγαρχία; ὀλίγον „ოლიგონ“ — ცოტა და ἀρχή „არქე“ — ძალაუფლება) — მმართველობის ფორმა, რომლის დროს ძალაუფლება უჭირავს ადამიანების ვიწრო, ელიტურ წრეს (ოლიგარქებს), რომლებიც ძალაუფლებას იყენებენ საკუთარი ინტერესების შესაბამისად. ოლიგარქია სიტყვასიტყვით მცირეთა მმათველობას ნიშნავს. მმართველობის ეს ფორმა საბერძნეთში საკმაოდ გავრცელებული იყო და გულისხმობდა, რომ რეალურ მმართველობას განახორციელებდა საზოგადების ელიტური ანუ მცირე ნაწილი. მისი გამოყოფა ხდებოდა არისტოკრატიული პრინციპით (ანუ მმართველობას ასრულებდნენ დიდგვაროვნნი), ან ტიმოკრატიული პრინციპით (როდესაც მმართველობას ახორციელებდნენ ის პირები, რომლებიც თვიანთი რეალური მდგომარეობით (ქონებით) იყვნენ გამორჩული საზოგადოებაში). ეს პოლიტიკური სისტემა საბერძნეთის არაერთ პოლისში მოქმედებდა. ტერმინი პირველად გამოიყენეს ძველმა ბერძენმა ფილოსოფოსებმა პლატონმა და არისტოტელემ.