ლატერანის ხელშეკრულება
| ვატიკანი |
 ეს სტატია არის ნაწილი სერიისა: |
|
|
|
სხვა ქვეყნები · ატლასი პოლიტიკის პორტალი |
ლატერანის ხელშეკრულება — არის ერთ-ერთი 1929 წლის ლატერანის პაქტებიდან ან ლატერანის შეთანხმებებიდან. სამი შეთანხმება დაიდო 1929 წელს იტალიის სამეფოსა და წმინდა ეპარქია შორის. ლატერანის ხელშეკრულება ძალაში შევიდა 1929 წლის 7 ივნისს და მან მოაგვარა „რომის საკითხი“.
ლატერანის ხელშეკრულება შედგებოდა სამი დოკუმენტისაგან:
- პოლიტიკური შეთანხმება, რომელიც ცნობდა წმინდა ეპარქიის სრულ სუვერენიტეტს ვატიკანში.
- შეთანხმება, რომელიც დაარეგულირებდა კათოლიკური ეკლესიის პოზიციასა და კათოლიციზმს იტალიაში.
- ფინანსური კონვენცია, რომელიც ითვალისწინებდა წმინდა ეპარქიის მოთხოვნის საბოლოო მოგვარებას, რომელსაც მოჰყვებოდა ტერიტორიებისა და ქონების ზარალი.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მოლაპარაკებები „რომის საკითხის“ მოგვარების შესახებ დაიწყო 1926 წელს იტალიის მთავრობასა და წმინდა ეპარქიას შორის და 1929 წელს ისინი შეთანხმდნენ ლატერანის ხელშეკრულებაზე, რომელსაც ხელი მოაწერეს პრემიერ-მინისტრმა ბენიტო მუსოლინიმ იტალიის მეფე ვიქტორ ემანუელ III-ის მხრიდან და ვატიკანის სახელმწიფო მდივანმა პიეტრო გასპარიმ პაპი პიუს XI-ის მხრიდან. ხელშეკრულება ხელი მოეწერა ლატერანის სასახლეში.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
