კარატე

კარატე

ტიპი	სპორტის სახეობა
ოლიმპიადა	იქნება 2020
ქვეყანა/რეგიონი	იაპონია, რიუკიუს სამეფო

კარატე იგივე კარატე დო — სპორტის სახეობა, რომელიც ყურადღებას ამახვილებს შეტევასა და სიმტკიცეზე.

კარატეს საფუძველი დაუდო რიუკიუს სამეფოში წარმოქმნილმა საბრძოლო ხელოვნებამ, რომელსაც ჰქვია „თე“, ანუ „ხელი“. განვითარების ისტორიაში კარატემ განიცადა ასევე კუნგ-ფუს, კერძოდ, ფუჯიანის თეთრი წეროს გავლენა. თანამედროვე კარატე უპირატესად ისეთ დარტყმით ხერხებს იყენებს, როგორიცაა მაგ. მოქაჩვა, წიხლის, იდაყვის და მუხლის დარტყმა, სხვადასხვაგვარი ღია ხელის ტექნიკა, მაგ. „დანისებური ხელი“. ისტორიულად და ასევე თანამედროვე სტილშიც ისწავლება დაჭიდების, სროლის, ბლოკირების, თავშეკავებების და სასიცოცხლო მნიშვნელობის დარტყმები.

კარატე იაპონიაში XX საუკუნის დასაწყისში შეიტანეს მიგრაციის დროს, მას შემდეგ, რაც 1879 წელს რიუკიუს სამეფო იაპონიას შეუერთდა და რიუკიუს მცხოვრებნი, განსაკუთრებით ოკინაველები ეძებდნენ სამუშაოს იაპონიაში. ტაიშოს ეპოქის შემდეგ კარატე იაპონიაში სისტემატიურად ისწავლებოდა. 1922 წელს იაპონიის განათლების სამინისტრომ ტოკიოში მიიწვია გიჩინ ფუნაკოში კარატეს აქციის ჩასატარებლად. 1924 წელს კეის უნივერსიტეტმა იაპონიის მთავარ უნივერსიტეტში კარატეს კლუბი ჩამოაყალიბა და 1932 წლისთვის, იაპონიის მთავარ უნივერსიტეტებს კარატეს კლუბები ჰქონდათ.

ამ ეპოქაში, როცა იაპონიის მილიტარიზმის ესკალაცია იგრძნობოდა, სახელი 唐 手 ჩინური ხელი ან ტუგლის ხელი შეიცვალა 空手 ცარიელი ხელით. იაპონურად ორივე გამოითქმება როგორც კარატე რათა მიანიშნოს, რომ იაპონელებს სურდათ საბრძოლო ფორმის შემუშავება იაპონურ სტილში.

მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ოკინავა გახდა მნიშვნელოვანი ადგილი შეერთებული შტატების სამხედრო ბაზისთვის და კარატე გახდა პოპულარული სამხედრო მოსამსახურეებს შორის.

რესურსები ინტერნეტში

• კარატეს მსოფლიო ფედერაცია
• [1] დაარქივებული 2018-09-02 საიტზე Wayback Machine.