ვლადიმერ პოტაპოვი

ვლადიმერ პოტაპოვი
ვლადიმერ პოტაპოვი
სრული სახელი	ვლადიმერ ალექსეის ძე პოტაპოვი
დაბადების თარიღი	1 მაისი, 1932
დაბადების ადგილი	კრასნი-ოქტიაბრი, რსფსრ, სსრკ
გარდაცვალების თარიღი	20 დეკემბერი, 2004
გარდაცვალების ადგილი	ვესიოლი, რუსეთი
საქმიანობა	მწერალი
ენა	რუსული ენა
ეროვნება	რუსი
მოქალაქეობა	სსრკ, რუსეთი
პერიოდი	1957-2004
ჟანრი	პოეზია

ვლადიმერ პოტაპოვი (რუს. Владимир Алексеевич Потапов; დ. 1 მაისი, 1932, კრასნი-ოქტიაბრი, რსფსრ, სსრკ —გ. 20 დეკემბერი, 2004, ვესიოლი, რუსეთი) — საბჭოთა და რუსი მწერალი, პროზაიკოსი, პუბლიცისტი. რუსეთის მწერალთა კავშირის წევრი (1992).

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ვლადიმერ პოტაპოვი დაიბადა 1932 წლის 1 მაისს როსტოვის ოლქის ხუტორ კრასნი-ოქტიაბრში, გლეხის ოჯახში. წერა ცამეტი წლის ასაკში დაიწყო. მისი პირველი ლექსები სკოლის კედლის გაზეთში იბეჭდებოდა. თხზულებისათვის გემის შესახებ სახელად „სსრკ“, რომელიც „მსოფლიოს ყველა ქვეყანას წინ მიუძღვება“ და თავის ორ თანაკლასელთან ერთად დაწერილი ლექსის გამო დაიჭირეს. ავტორებს ბრალი დასდეს ანტისაბჭოთა ახალგაზრდული მოძრაობა „ტრიუმვირატის“ შექმნასა და მონაწილეობაში, რომელიც მიმართული იყო „სსრკ-ში საბჭოთა წყობის დასანგრევად“. თითოეულ მათგანს 10 წლით პატიმრობა მიუსაჯეს. ამგვარად 1947 წლის თებერვალში თავისი ლექსების გამო, თოთხმეტი წლის ვლადიმერი „გულაგში“ მოხვდა, სადაც ვოლგა-დონის არხის მშენებლობაზე მუშაობდა. 1953 წლის ზაფხულში პატიმრობიდან გაათავისუფლეს.

გათავისუფლების შემდეგ ციმბირის სარკინიგზო ძალებში მსახურობდა. დაამთავრა საღამოს სკოლა. მუშაობდა მეღუმელედ, მნორმირებლად, 1957 –1962 წლებში — რაიონული გაზეთის კორესპონდენტად, ვესიოლის გადასატანი მექანიზირებული კოლონის ინჟინრად (1963—1982), სამოქალაქო თავდაცვის შტაბის მეთაურად (1982–1991). 1967 წელს დაუსწრებლად დაამთავრა ლიტერატურული ინსტიტუტი.

სიცოცხლის ბოლო წლები ვლადიმერ პოტაპოვმა როსტოვის ოლქის ვესიოლის დასახლებაში გაატარა. გარდაიცვალა 2004 წლის 20 დეკემბერს.

შრომები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ცალკეული წიგნების სახით გამოცემულია მწერლის შემდეგი ნაწარმოებები:

Пылающие алтари. Историческая повесть. – Ростов /Д., 1979.
Радуги над пашней. Записки мелиоратора. – Ростов /Д., 1982.
Факел гонца. Исторический роман. – Ростов /Д., 1990.
Набег. Рассказы. – Ростов /Д., 1998.
Песня странника. Роман. – Ростов /Д., 2000.

პუბლიკაციები კრებულებსა და ჟურნალებში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

Огнев курган: О комендоре крейсера «Аврора» Е. Огневе // Смена. – 1966. - № 14. – С. 10-11.
Русская женщина // Крестьянка. – 1968. - № 5. – С. 14-15.
Комендор с «Авроры» // Уральский следопыт. – 1969. - № 2. – С. 4-7.
У крутого яра // У крутого яра. Сборник. – Ростов/Д., 1970. - С. 44-50.
У крутого яра // Горн. Сборник. – Ростов/Д., 1972. - С. 70-75.
Крутые ступени. Очерк // Что с поля нажито. Слово писателей Дона о жизни современного села. – Ростов/Д., 1979. – С. 137-152.
Куда ж нам плыть? // Дон. – 1992. - № 2.
Были старого тополя. Притча о царе Соломоне // Дон. – 1995. – № 8-9. – С. 80-90.
Донские горизонты. Сборник. – Ростов / Д., 1995. – С. 184-201.
Очерки зоны. Сборник. – Ростов /Д., 1997. – С. 49-55.
Там, у Маныча… Стихи и проза. – Ростов /Д., 1997. – С. 16-23.
Набег. Рассказы // Дон. – 1998. - № 10. – С. 184-196.

პუბლიკაციები პერიოდულ გამოცემებში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

Волкодёров: Записки мелиоратора // Светлый путь. - 1978. - №№ 44-47, 49, 52, 53, 55, 56.
Отчего гудит солёный Маныч?: Записки мелиоратора // Светлый путь. - 1978. - №№ 71-74.
Бабушка с Тавричанского: Записки мелиоратора // Светлый путь. - 1978. - №№ 78-82.
Горицвет: Записки мелиоратора // Светлый путь. - 1978. - №№ 94-98, 104, 105.
И ни мгновенья передышки: Записки мелиоратора // Светлый путь. - 1978. - №№ 139-145.
В пору освобождения // Зори Маныча. - 1988. - 1 окт. - С. 4.
Кpасный хутоp: К 111-й годовщине со дня pождения Б.М. Думенко // Весёловский вестник. - 1999. - 16 июля. - С.6.
Пеpвая любовь: Рассказ // Весёловский вестник. - 1999. - 13 авг. - С.6.
Снежинки: Стихи // Весёловский вестник. - 1999. - 3 дек. - С.6.
У крутого яра: Рассказ // Весёловский вестник. - 2000. - 7 янв. - С.4.
Молитва: Стихотворение // Весёловский вестник. - 2000. - 14 янв. - С.5.
К 2000-летию Христианства: Размышления о реальном существовании Сына Человеческого // Весёловский вестник. - 2000. - 28 янв. - С.6.
Мать: Рассказ: Из архива писателя В.А. Потапова // Весёловский вестник. - 2000. - 4 февр. - С. 4.
За "языком" по подземному ходу: О ветеране войны Н.А. Голосном // Весёловский вестник. - 2000. - 18 февр. - С.3.
Разбойник: Новелла // Весёловский вестник. - 2000. - 18 февр. - С.6.
Как звери мост строили: Рассказ // Весёловский вестник. - 2000. - 19 мая. - С. 6.
Помню всё, что было...: Отрывок из романа "Песня странника" // Весёловский вестник. - 2000. - 30 июня. - С. 4.
Рифма. Из краткого пособия для начинающих поэтов: Шутка // Весёловский вестник. - 2000. - 21 июля. - С. 8.
Кукушкины слезки: Рассказ // Весёловский вестник. - 2000. - 11 авг. - С. 5.
О происхождении поэзии: (Отрывок из романа "Факел гонца") // Весёловский вестник. - 2000. - 13 окт. - С. 6.
Берёзка: Невыдуманные рассказы // Весёловский вестник. - 2000. - 28 дек. - С. 5.
Далекое и близкое: Освобождение Весёлого (январь 1943 года) // Весёловский вестник. - 2001. - 19 янв. - С. 4.
Жених с соседнего хутора:Рассказ // Весёловский вестник. - 2001. - 2 февр. - С. 6.
Доктор зелёных наслаждений: Рассказы о природе // Весёловский вестник. - 2001. - 1 июня. - С. 6.
Корреспондент: Стихи // Весёловский вестник. - 2004. – 9 янв. - С. 1.
Русские на "Титанике": Семейное предание // Весёловский вестник. - 2004. – 25 февр. - С. 4.
Окно: Стихотворение // Весёловский вестник. - 2004. – 3 марта. - С. 4.
Типично московский случай: Юмореска // Весёловский вестник. - 2004. – 14 апр. - С. 3.
Кукушкины слёзки: Рассказ // Весёловский вестник. - 2004. – 26 авг. - С. 4.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

Диадох К. Из глубины веков: О книге В. А. Потапова "Пылающие алтари" // Светлый путь. - 1978. - 7 ноября. - С. 4.
Мирошниченко М. "Радуги над пашней": О новом романе В.А. Потапова // Зори Маныча. - 1982. - 3 июля. - С. 4.
Боженко Л. Остаться с факелом гонца: О романе В.А. Потапова "Факел гонца" // Зори Маныча. - 1991. - 2 февр. - С. 4.
В. А. Потапов - член Союза писателей // Зори Маныча. - 1992. - 30 марта. - С. 2.
Волошина В. Песня стpанника: О новом pомане В.А. Потапова // Весёловский вестник. - 1999. - 20 авг. - С.6.
Рощупкин А. Там, за горизонтом...: Интервью с писателем В.А. Потаповым // Весёловский вестник. - 2001. - 19 янв. - С. 3.
Новый роман земляка: О новой книге В. Потапова "Песня странника" // Весёловский вестник. - 2001. - 9 февр. - С. 8.
Таманов Д. Грустная песня: Рецензия на новую книгу В. Потапова "Песня странника" // Весёловский вестник. - 2001. - 30 марта.
Бабанская В. Урок вели литераторы: В Центре детского творчества состоялась встреча юнкоров с редактором газеты "Весёловский вестник" А.В. Рощупкиным и писателем В. А. Потаповым // Весёловский вестник. - 2001. - 6 апр. - С. 2.
Волохова Т. На всю оставшуюся жизнь: 27 апреля Центральная библиотека провела презентацию новой книги В. Потапова " Песня странника" // Весёловский вестник. - 2001. - 4 мая. - С. 2.
Белашова В. Диапазон судьбы: Центральная библиотека провела творческий вечер писателя В. А. Потапова // Весёловский вестник. - 2002. - 23 мая. - С. 2.
Бережной А. Весёлая секта: Беседа с писателем В. Потаповым о хуторе Новый Израиль // Комсомольская правда-на-Дону. - 2002. – 13 сент. - С. 4.
Умер Владимир Потапов: Памяти члена Союза писателей России В. А. Потапова // Зори Маныча. - 2004. – 23 дек. - С. 2.
Край родной: Хрестоматия. Сост. Небратенко В. Б., Яцык В. Д. - М.: "БАО-ПРЕСС"; Ростов н/Д: "Издательство БАРО-ПРЕСС, 2003. - 368 с. ISBN 5-89886-074-6.
Дон литературный. Писатели России. Шолоховский край. XIX—XXI вв.:справ. изд., Сост. Губанов Г. — Ростов н/Д, 2006. — 512 с. ISBN 5-481-00623-5.
Тартынский Л. От Гулага до Танаиса / Л. Тартынский // Вечерний Ростов. - 2012. - 27 апр.- С. 4.

ინტერნეტ-რესურსები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

Потапов Владимир Алексеевич. ЦБС Ростов-на-Дону.
Потапов Владимир Алексеевич დაარქივებული 2019-10-28 საიტზე Wayback Machine. . Межпоселенческая центральная библиотека.
Потапов Владимир Алексеевич. Союз писателей России.