გიორგი VI (იმერეთის მეფე)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ გიორგი VI.
გიორგი VI
იმერეთის მეფე
მმართ. დასაწყისი: 1703
მმართ. დასასრული: 1711
წინამორბედი: გიორგი V
მემკვიდრე:

მამია III გურიელი


მმართ. დასაწყისი: 1712
მმართ. დასასრული: 1713
წინამორბედი: მამია III გურიელი
მემკვიდრე:

მამია III გურიელი


მმართ. დასაწყისი: 1714
მმართ. დასასრული: 1716
წინამორბედი: მამია III გურიელი
მემკვიდრე:

გიორგი IV გურიელი


მმართ. დასაწყისი: 1719
მმართ. დასასრული: 1720
წინამორბედი: გიორგი IV გურიელი
მემკვიდრე: ალექსანდრე V
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი: უცნობია
გარდ. თარიღი: 22 თებერვალი, 1720
მეუღლე: როდამ ბაგრატიონი
თამარ აბაშიძე
თამარ ერისთავი
თამარ გურიელი
დინასტია: ბაგრატიონები
მამა: ალექსანდრე IV, იმერეთის მეფე
რელიგია: მართლმადიდებლობა

გიორგი VI (გ. 22 თებერვალი, 1720) — იმერეთის მეფე 1703–1711 წწ., 1712–1713 წწ., 1714–1716 წწ., 1719–1720 წწ., ალექსანდრე IV-ის ძე.

1703 წელს ოსმალთა დახმარებით გამეფდა, მაგრამ იმერეთს ფაქტობრივად გიორგი-მალაქია აბაშიძე განაგებდა, რომელიც ქართულ ისტორიოგრაფიაში დამკვიდრებული ტრადიციით გიორგი V-დ ითვლება. გიორგი VI-ს მხარს უჭერდა ქართლის სამეფო სახლი და იმერელ ფეოდალთა დიდი ნაწილი. 1707 წელს გიორგი VI-მ დაამარცხა აბაშიძე და მეფობა დროებით განიმტკიცა. 1711 ფეოდალთა ერთმა ჯგუფმა გიორგი VI გადააყენა და მამია III გურიელი გაამეფა. გიორგი VI ჯერ ქართლში გადავიდა ვახტანგ ბატონიშვილთან (ვახტანგ VI), ხოლო მერე ახალციხეში ფაშისთვის დახმარების სათხოვნელად. 1712 წელს ჩხარის ბრძოლაში გიორგი VI-მ დაამარცხა მამია III გურიელი და კვლავ დაიკავა ტახტი, მაგრამ ურჩმა ფეოდალებმა 1713 წელს ისევ მამია გურიელი გაამეფეს. გურიელი მალე გარდაიცვალა (1714) და იგი მისმა შვილმა გიორგი გურიელმა შეცვალა. 1714 წელს ოსმალთა დახმარებით გიორგი VI-მ ისევ დაიბრუნა ტახტი, მაგრამ 1716 ბეჟან დადიანმა და სხვა თავადებმა ახალციხის ფაშას დახმარებით სიმონეთის ბრძოლაში დაამარცხეს გიორგი VI და იძულებული გახდა ჯერ ახალციხეში, შემდეგ კი სტამბოლში წასულიყო. 1719 წელს ოსმალთა დახმარებით გიორგი VI კვლავ გამეფდა. ბეჟან დადიანის, შოშიტა III რაჭის ერისთავისა და ზურაბ აბაშიძის წაქეზებით სიმონ აბაშიძემ გიორგი VI ვერაგულად მოაკვლევინა.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]