ანგორის ბრძოლა, ანკარის ბრძოლა — ბრძოლა თემურლენგსა და ოსმალეთის სულთან ბაიაზიდ I-ს შორის ჩუბუკის მდელოზე, ანგორასთან (ახლანდელი ანკარა) ახლოს. 1402 წლის 19 ივლისს ანგორის ბრძოლის დაწყების წინ თემურლენგმა სივასი დაიკავა. ოსმალთა ჯარი სივასის დასავლეთით 150 კმ-ზე ტყიან მთებში გამაგრდა და ამით თემურლენგის მთავარ ძალას – ცხენოსან ჯარს სამოქმედო გზა გადაუღობა. თემურლენგმა მოწინააღმდეგეს ზურგიდან მოუარა და ანგორას გარს შემოადგა. ბაიაზიდის ჯარი 20 ივლისს დილით ეკვეთა მტერს. მარცხენა ფრთაზე თემურლენგის ცხენოსნებმა შეაჩერეს ოსმალთა იერიში, ხოლო ანატოლიელი ბეგების თემურლენგის მხარეზე გადასვლამ საბოლოოდ გადაწყვიტა ბრძოლის ბედი. ოსმალთა ორივე ფრთის განადგურების შემდეგ თემურლენგის ჯარი გარს შემოერტყა და გაანადგურა ბაიაზიდის მთავარი ძალები. ამ დამარცხებამ დიდი ხნით შეაჩერა ოსმალეთის იმპერიის ცენტრალიზაციის პროცესი.
↑Rafis Abazov, Palgrave Concise Historical Atlas of Central Asia, (Palgrave Macmillan, 2008), 56.
↑Europe in the Late Middle Ages, ed. John Rigby Hale, John Roger Loxdale Highfield, Beryl Smalley, (Northwestern University Press, 1965), 150;"Timur, after defeating the Mamluks in 1400, won a decisive victory over the Ottomans near Ankara in 1402".
↑John Van Antwerp Fine (1994) The Late Medieval Balkans. Ann Arbor: University of Michigan Press; p. 499.
↑Erik Hildinger (2001) Warriors of the Steppe. Cambridge, Massachusetts: Da Capo Press ISBN 0-306-81065-4; p. 189.
↑John Patrick Douglas Balfour Kinross (1977) The Ottoman Centuries. New York: William Morrow and Company; p. 75.
↑René Grousset (1970) The Empire of the Steppes, New Brunswick, New Jersey: Rutgers University Press ISBN 0-8135-0627-1; p. 451.
[t]he sizes of the two armies are reliably estimated at 140,000 on Timur's side and no more than 85,000 under Sultan Bayezid I
“
↑Bury, J. B. (1923). The Cambridge Medieval History, Tanner, J. R., Previté-Orton, C. W., Brooke, Z. N. (eds.), Cambridge: კემბრიჯის უნივერსიტეტის გამომცემლობა, გვ. 562.
↑Prawdin, Michael, and Gérard Chaliand, The Mongol Empire, (Transaction Publishers, 2006), 495.
ანგორის ბრძოლა ვიკისაწყობში
