მირზა შაფი ვაზეჰი

მირზა შაფი

მირზა შაფი ვაზეჰი (აზერბ. Mirzə Şəfi Vazeh, დ. 1794 - გ. 1852), ასევე ცნობილი როგორც "განჯელი ბრძენი", აზერბაიჯანელი პოეტი, რომელმაც XIV საუკუნის კლასიკური აზერბაიჯანული პოეზია ააღორძინა. წერდა აზერბაიჯანულ და სპარსულ ენებზე. მისი ლექსები თარგმნილია თითქმის ყველა ევროპულ ენაზე.

მირზა შაფი 1794 წელს დაიბადა განჯაში. ბაბუამისი მუჰამედ შაფი განჯელი დიდგვაროვანი იყო, მამამისი კერბელაი სადიხი ხუროთმოძღვარი იყო ჯავად-ხანის, განჯის ბოლო მმართველის, სასახლეში. ახალგაზრდა შაფიმ საწყისი განათლება მადრასაში მიიღო, სადაც არაბული და სპარსული ენები შეისწავლა. მშობლებისა და ძმის გარდაცვალების გამო იძულებული შეიქმნა სწავლა შეეწყვიტა. ამ პერიოდში თავის რჩენა გადამწერად მუშაობით უხდებოდა, მოგვიანებით კი მდივნად და ხარჯთაღმწერად ჯავად-ხანის ქალიშვილის ფუსთა-ხანუმის მამულში.