მამია II გურიელი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1: ხაზი 1:
{{მმ*|მამია}}
{{მმ*|მამია}}

'''მამია II გურიელი''' (გ. [[1625]]), გურიის მთავარი [[1600]]-[[1625]], [[გიორგი II გურიელი |გიორგი II გურიელის]] ძე. ცოლად ჰყავდა ჯერ ათაბაგის ასული, შემდეგ კი - კახთა მეფის [[თეიმურაზ I|თეიმურაზ I-ის]] ასული. ამ ნათესაურმა კავშირებმა და [[ოსმალეთი]]ს საშინაო კრიზისმა განაპირობა [[გურიის სამთავრო]]ს გაძლიერება. ამ დროს მამია II გურიელი მეფედაც კი იწოდებოდა. [[1609]] წელს მამია II გურიელმა ოსმალები განდევნა [[აჭარა|აჭარიდან]] და იგი გურიის სამთავროს შეუერთა. მას მხარს უჭერდა [[ოდიში]]ს მთავარი. ამას მოჰყვა ომი ოსმალეთთან. ოსმალეთმა ეკონომიური ბლოკადით აიძულა მამია II გურიელი ზავი დაედო ([[გურია-ოსმალეთის შეთანხმება|გურია-ოსმალეთის შეთანხმება 1614]]). მამია II გურიელმა [[აჭარა]] დაკარგა და [[ოსმალეთი]]ს ხარკი იკისრა. აქტიურად მონაწილეობდა ქართველ მეფე-მთავართა ანტიირანულ კოალიციაში. [[1618]] წელს მამია II გურიელმა [[რუსეთი]]ს მეფეს სთხოვა მფარველობაში მიღება, მაგრამ უშედეგოდ. მოკლა შვილმა [[სიმონ II გურიელი|სიმონმა]].
{{მმართველი
|ქვეყანა = [[გურიის მთავრები|გურიის მთავარი]]
|თანამდებობა =
|სახელი = მამია II გურიელი
|ორიგინალური სახელი =
|რიგი =
|რიგი-მეუღლეების =
|პორტრეტი =
|წარწერა =
|მმართველობის დასაწყისი = [[1600]]
|მმართველობის დასასრული = [[1625]]
|კორონაცია =
|წინამორბედი = [[გიორგი II გურიელი]]
|მემკვიდრე = [[სიმონ II გურიელი]]
|სხვა წოდებები =
|ვიცე-პრეზიდენტი =
|პარტია =
|დაბადების თარიღი =
|დაბადების ადგილი =
|გარდაცვალების თარიღი = [[1625]]
|გარდაცვალების ადგილი =
|ქორწინება =
|შვილები = [[სიმონ II გურიელი]]
|დინასტია = [[გურიელები]]
|მამა = [[გიორგი II გურიელი]
|დედა =
}}

'''მამია II გურიელი''' (გ. [[1625]]), გურიის მთავარი [[1600]]-[[1625]], [[გიორგი II გურიელი |გიორგი II გურიელის]] ძე. ცოლად ჰყავდა ჯერ ათაბაგის ასული, შემდეგ კი - კახთა მეფის [[თეიმურაზ I|თეიმურაზ I-ის]] ასული. ამ ნათესაურმა კავშირებმა და [[ოსმალეთი]]ს საშინაო კრიზისმა განაპირობა [[გურიის სამთავრო]]ს გაძლიერება. ამ დროს მამია II გურიელი მეფედაც კი იწოდებოდა. [[1609]] წელს მამია II გურიელმა ოსმალები განდევნა [[აჭარა|აჭარიდან]] და იგი გურიის სამთავროს შეუერთა. მას მხარს უჭერდა [[ოდიში]]ს მთავარი. ამას მოჰყვა ომი ოსმალეთთან. ოსმალეთმა ეკონომიური ბლოკადით აიძულა მამია II გურიელი ზავი დაედო ([[გურია-ოსმალეთის შეთანხმება|გურია-ოსმალეთის შეთანხმება 1614]]). მამია II გურიელმა [[აჭარა]] დაკარგა და [[ოსმალეთი]]ს ხარკი იკისრა. აქტიურად მონაწილეობდა ქართველ მეფე-მთავართა ანტიირანულ კოალიციაში. [[1618]] წელს მამია II გურიელმა [[რუსეთი]]ს მეფეს სთხოვა მფარველობაში მიღება, მაგრამ უშედეგოდ. მოკლა შვილმა [[სიმონ II გურიელი|სიმონმა]].


==ლიტერატურა==
==ლიტერატურა==

12:33, 14 სექტემბერი 2009-ის ვერსია

სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ მამია.

{{მმართველი |ქვეყანა = გურიის მთავარი |თანამდებობა = |სახელი = მამია II გურიელი |ორიგინალური სახელი = |რიგი = |რიგი-მეუღლეების = |პორტრეტი = |წარწერა = |მმართველობის დასაწყისი = 1600 |მმართველობის დასასრული = 1625 |კორონაცია = |წინამორბედი = გიორგი II გურიელი |მემკვიდრე = სიმონ II გურიელი |სხვა წოდებები = |ვიცე-პრეზიდენტი = |პარტია = |დაბადების თარიღი = |დაბადების ადგილი = |გარდაცვალების თარიღი = 1625 |გარდაცვალების ადგილი = |ქორწინება = |შვილები = სიმონ II გურიელი |დინასტია = გურიელები |მამა = [[გიორგი II გურიელი] |დედა = }}

მამია II გურიელი (გ. 1625), გურიის მთავარი 1600-1625, გიორგი II გურიელის ძე. ცოლად ჰყავდა ჯერ ათაბაგის ასული, შემდეგ კი - კახთა მეფის თეიმურაზ I-ის ასული. ამ ნათესაურმა კავშირებმა და ოსმალეთის საშინაო კრიზისმა განაპირობა გურიის სამთავროს გაძლიერება. ამ დროს მამია II გურიელი მეფედაც კი იწოდებოდა. 1609 წელს მამია II გურიელმა ოსმალები განდევნა აჭარიდან და იგი გურიის სამთავროს შეუერთა. მას მხარს უჭერდა ოდიშის მთავარი. ამას მოჰყვა ომი ოსმალეთთან. ოსმალეთმა ეკონომიური ბლოკადით აიძულა მამია II გურიელი ზავი დაედო (გურია-ოსმალეთის შეთანხმება 1614). მამია II გურიელმა აჭარა დაკარგა და ოსმალეთის ხარკი იკისრა. აქტიურად მონაწილეობდა ქართველ მეფე-მთავართა ანტიირანულ კოალიციაში. 1618 წელს მამია II გურიელმა რუსეთის მეფეს სთხოვა მფარველობაში მიღება, მაგრამ უშედეგოდ. მოკლა შვილმა სიმონმა.

ლიტერატურა

  • ჩხატარაიშვილი ქ., ქსე, ტ. 6, გვ. 396, თბ., 1983