მუდეხარი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ბოტის დამატება: en:Mudéjar
No edit summary
ხაზი 1: ხაზი 1:
[[სურათი:Teruel - Torre de la catedral.JPG|thumb|[[ტერუელი]]: ტაძრის კოშკი, [[არაგონი]]ს მუდეხარის ათ მონუმენტთაგან ერთ-ერთი, [[იუნესკო]]ს მსოფლიო კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი.]]
[[სურათი:Teruel - Torre de la catedral.JPG|thumb|[[ტერუელი]]: ტაძრის კოშკი, [[არაგონი]]ს მუდეხარის ათ მონუმენტთაგან ერთ-ერთი, [[იუნესკო]]ს მსოფლიო კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი.]]
'''მუდეხარი''' ([[ესპ.]] mudéjar, [[არაბული ენა|არაბულიდან]] مدجّن [mudaǧǧan] — მოშინაურებული, შინაური) — მუსულმანური მოსახლეობა, რომელიც [[პირენეის ნახევარკუნძული|პირენეის ნახევარკუნძულზე]] დარჩა [[ესპანეთი]]ს მიერ [[არაბები]]ს განდევნის შემდეგ; ასევე თვითმყოფადი სტილი XII-XVI საუკუნეების ესპანეთის არქიტექტურაში, ფერწერასა და დეკორატიულ ხელოვნებაში (განსაკუთრებით [[არაგონი|არაგონსა]] და [[კასტილია]]ში), რომლებზეც ძლიერი გავლენა იქონია მავრიტანულმა გემოვნებამ და ხელოსნობამ.
'''მუდეხარი''' ([[ესპ.]] mudéjar, [[არაბული ენა|არაბულიდან]] {{lang-ar2|مدجّن}} [mudaǧǧan] — მოშინაურებული, შინაური) — მუსულმანური მოსახლეობა, რომელიც [[პირენეის ნახევარკუნძული|პირენეის ნახევარკუნძულზე]] დარჩა [[ესპანეთი]]ს მიერ [[არაბები]]ს განდევნის შემდეგ; ასევე თვითმყოფადი სტილი XII-XVI საუკუნეების ესპანეთის არქიტექტურაში, ფერწერასა და დეკორატიულ ხელოვნებაში (განსაკუთრებით [[არაგონი|არაგონსა]] და [[კასტილია]]ში), რომლებზეც ძლიერი გავლენა იქონია მავრიტანულმა გემოვნებამ და ხელოსნობამ.


1492 წლის იანვარში [[გრანადა|გრანადის]] დაცემის შემდეგ მუდეხარებმა გარკვეული დროით საკუთარი დამოუკიდებელი რელიგიური სტატუსი შეინარჩუნეს. თუმცა XVI საუკუნის შუა წლებში ისინი იძულებული იყვნენ [[ქრისტიანობა]]ზე გადასულიყვნენ. იმ დროიდან მათ მორისკოებს ეძახდნენ, ვინაიდან ეჭვები მათ სრულ მოქცევაზე მაინც რჩებოდა. 1610 წელს ისინი, ვინც უარი თქვა ქრისტიანობაზე გადასულიყო, ქვეყნიდან გააძევეს. გამორჩეული მუდეხარის სტილი დღემდე შესამჩნევია რეგიონულ არქიტექტურაში, მუსიკაში, ფერწერაში და ხელოსნობაში.
1492 წლის იანვარში [[გრანადა|გრანადის]] დაცემის შემდეგ მუდეხარებმა გარკვეული დროით საკუთარი დამოუკიდებელი რელიგიური სტატუსი შეინარჩუნეს. თუმცა XVI საუკუნის შუა წლებში ისინი იძულებული იყვნენ [[ქრისტიანობა]]ზე გადასულიყვნენ. იმ დროიდან მათ მორისკოებს ეძახდნენ, ვინაიდან ეჭვები მათ სრულ მოქცევაზე მაინც რჩებოდა. 1610 წელს ისინი, ვინც უარი თქვა ქრისტიანობაზე გადასულიყო, ქვეყნიდან გააძევეს. გამორჩეული მუდეხარის სტილი დღემდე შესამჩნევია რეგიონულ არქიტექტურაში, მუსიკაში, ფერწერაში და ხელოსნობაში.


{{ესკიზი-ესპანეთი}}
{{ესკიზი-ესპანეთი}}
[[კატეგორია:ესპანური არქიტექტურა]]
[[კატეგორია:ესპანეთის არქიტექტურა]]
[[კატეგორია:ესპანეთის ისტორია]]
[[კატეგორია:ესპანეთის ისტორია]]
[[კატეგორია:არქიტექტურული სტილები]]
[[კატეგორია:არქიტექტურული სტილები]]

03:48, 28 აგვისტო 2009-ის ვერსია

ტერუელი: ტაძრის კოშკი, არაგონის მუდეხარის ათ მონუმენტთაგან ერთ-ერთი, იუნესკოს მსოფლიო კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი.

მუდეხარი (ესპ. mudéjar, არაბულიდან مدجّن‎ [mudaǧǧan] — მოშინაურებული, შინაური) — მუსულმანური მოსახლეობა, რომელიც პირენეის ნახევარკუნძულზე დარჩა ესპანეთის მიერ არაბების განდევნის შემდეგ; ასევე თვითმყოფადი სტილი XII-XVI საუკუნეების ესპანეთის არქიტექტურაში, ფერწერასა და დეკორატიულ ხელოვნებაში (განსაკუთრებით არაგონსა და კასტილიაში), რომლებზეც ძლიერი გავლენა იქონია მავრიტანულმა გემოვნებამ და ხელოსნობამ.

1492 წლის იანვარში გრანადის დაცემის შემდეგ მუდეხარებმა გარკვეული დროით საკუთარი დამოუკიდებელი რელიგიური სტატუსი შეინარჩუნეს. თუმცა XVI საუკუნის შუა წლებში ისინი იძულებული იყვნენ ქრისტიანობაზე გადასულიყვნენ. იმ დროიდან მათ მორისკოებს ეძახდნენ, ვინაიდან ეჭვები მათ სრულ მოქცევაზე მაინც რჩებოდა. 1610 წელს ისინი, ვინც უარი თქვა ქრისტიანობაზე გადასულიყო, ქვეყნიდან გააძევეს. გამორჩეული მუდეხარის სტილი დღემდე შესამჩნევია რეგიონულ არქიტექტურაში, მუსიკაში, ფერწერაში და ხელოსნობაში.