კონსტანტინე II (ქართლის მეფე): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
მ ბოტის დამატება: fr:Constantin II de Géorgie |
No edit summary |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
{{მმართველი |
|||
|ქვეყანა = [[ქართლის სამეფო|ქართლის]] |
|||
|თანამდებობა = მეფე |
|||
|სახელი = კონსტანტინე II |
|||
|ორიგინალური სახელი = |
|||
|რიგი = |
|||
|რიგი-მეუღლეების = |
|||
|პორტრეტი = |
|||
|წარწერა = |
|||
|მმართველობის დასაწყისი = [[1478]] / [[1479]] |
|||
|მმართველობის დასასრული = [[1505]] |
|||
|კორონაცია = |
|||
|წინამორბედი = [[ალექსანდრე II (იმერეთის მეფე)|ალექსანდრე II]] |
|||
|მემკვიდრე =[[დავით X]] |
|||
|სხვა წოდებები = |
|||
|ვიცე-პრეზიდენტი = |
|||
|პარტია = |
|||
|დაბადების თარიღი = [[1447]] |
|||
|დაბადების ადგილი = |
|||
|გარდაცვალების თარიღი = [[1505]] |
|||
|გარდაცვალების ადგილი = |
|||
|ქორწინება = |
|||
|შვილები = 1.[[დავით X]] |
|||
|დინასტია = [[ბაგრატიონები]] |
|||
|მამა = დემეტრე |
|||
|დედა = |
|||
}} |
|||
'''კონსტანტინე II''' (გ. [[1505]]), ქართლის მეფე [[1478]]/[[1479]]-[[1505]], [[ალექსანდრე I, დიდი | ალექსანდრე I დიდის]] ძის დემეტრეს (დიმიტრის) ვაჟი. [[1465]] ბიძასთან, მეფე [[გიორგი VIII|გიორგი VIII-თან]], ერთად ტყვედ ჩაუვარდა სამცხის ათაბაგ ყვარყვარე II-ს. ტყვეობიდან გამოქცეული კონსტანტინე II [[ქუთაისი|ქუთაისში]] გამაგრდა, მაგრამ ხელისუფლებას ვერ დაეუფლა და [[1466]] საქართველოს მეფედ თავი გამოაცხადა [[ბაგრატ VI|ბაგრატ VI-მ]]. ამავე დროს ტყვეობიდან განთავისუდლებული გიორგი VIII, რომელმაც ბაგრატ VI-თან ბრძოლაში წააგო, კახეთში გადავიდა და საფუძველი დაუდო კახეთის სამეფოს დამოუკიდებელ არსებობას. [[1468]] კონსტანტინე II იძულებული გახდა ეცნო ბაგრატ VI-ის მეფობა. თუმცა თავის თავს მაინც მეფეს უწოდებდა [[1466]]-იდან ჩანს, ამას ქართლ-იმერეთში ბაგრატ VI-ის მეფობის დროს (1466-78) სამეფოს გარკვეულ ტერიტორიაზე ძალაუფლება ჰქონდა, ე.ი. ეს იყო ორმეფობის დრო. [[1478]], როცა ბაგრატი გარდაიცვალა კონსტანტინე II-მ სძლია ბაგრატ VI-ის ძეს [[ალექსანდრე II, ბაგრატ VI-ის ძე|ალექსანდრეს]] და ქართლ-იმერეთის ტახტს დაეპატრონა. [[1483]] კონსტანტინე II [[არადეთი|არადეთთან]] დაამარცხა [[ყვარყვარე II ჯაყელი|ყვარყვარე II-მ]], ამით ისარგებლა ალექსანდრე II-მ და [[1484]] თავი იმერეთის მეფედ გამოაცხადა. [[1487]] კონსტანტინე II-მ ქუთაისიდან განდევნა, მაგრამ ქართლში იაყუბ-ყაენის შემოსევის გამო იძულებული გახდა დაეტოვებინა [[იმერეთი]], რომელსაც კვლავ ალექსანდრე II დაეუფლა ([[1489]]). [[1490]]-იანი წლების დასაწყისში კონსტანტინე II-მ ცნო ქართლის, კახეთის და იმერეთის სამეფოებად საქართველოს დაშლის ფაქტი, თუმცა ამის შემდეგაც განაგრძობდა ბრძოლას ერთიანი სამეფოს აღსადგენად და ოსმალეთ-ირანის აგრესიის წინააღმდეგ. ამ მიზნის მისაღწევად [[1492]]-[[1496]] წლებს შუა მან ხუცესი ნილოსი გაგზავნა დესპანად კაიროში ეგვიპტის მამლუქ სულთან აშრაფ სეიფ ალ-დინ კაიტბეისთან, აგრეთვე რომის პაპთან და ესპანეთის მეფესთან. მაგრამ კონსტანტინე II-ის ცდას შედეგი არ მოჰყოლია. |
'''კონსტანტინე II''' (გ. [[1505]]), ქართლის მეფე [[1478]]/[[1479]]-[[1505]], [[ალექსანდრე I, დიდი | ალექსანდრე I დიდის]] ძის დემეტრეს (დიმიტრის) ვაჟი. [[1465]] ბიძასთან, მეფე [[გიორგი VIII|გიორგი VIII-თან]], ერთად ტყვედ ჩაუვარდა სამცხის ათაბაგ ყვარყვარე II-ს. ტყვეობიდან გამოქცეული კონსტანტინე II [[ქუთაისი|ქუთაისში]] გამაგრდა, მაგრამ ხელისუფლებას ვერ დაეუფლა და [[1466]] საქართველოს მეფედ თავი გამოაცხადა [[ბაგრატ VI|ბაგრატ VI-მ]]. ამავე დროს ტყვეობიდან განთავისუდლებული გიორგი VIII, რომელმაც ბაგრატ VI-თან ბრძოლაში წააგო, კახეთში გადავიდა და საფუძველი დაუდო კახეთის სამეფოს დამოუკიდებელ არსებობას. [[1468]] კონსტანტინე II იძულებული გახდა ეცნო ბაგრატ VI-ის მეფობა. თუმცა თავის თავს მაინც მეფეს უწოდებდა [[1466]]-იდან ჩანს, ამას ქართლ-იმერეთში ბაგრატ VI-ის მეფობის დროს (1466-78) სამეფოს გარკვეულ ტერიტორიაზე ძალაუფლება ჰქონდა, ე.ი. ეს იყო ორმეფობის დრო. [[1478]], როცა ბაგრატი გარდაიცვალა კონსტანტინე II-მ სძლია ბაგრატ VI-ის ძეს [[ალექსანდრე II, ბაგრატ VI-ის ძე|ალექსანდრეს]] და ქართლ-იმერეთის ტახტს დაეპატრონა. [[1483]] კონსტანტინე II [[არადეთი|არადეთთან]] დაამარცხა [[ყვარყვარე II ჯაყელი|ყვარყვარე II-მ]], ამით ისარგებლა ალექსანდრე II-მ და [[1484]] თავი იმერეთის მეფედ გამოაცხადა. [[1487]] კონსტანტინე II-მ ქუთაისიდან განდევნა, მაგრამ ქართლში იაყუბ-ყაენის შემოსევის გამო იძულებული გახდა დაეტოვებინა [[იმერეთი]], რომელსაც კვლავ ალექსანდრე II დაეუფლა ([[1489]]). [[1490]]-იანი წლების დასაწყისში კონსტანტინე II-მ ცნო ქართლის, კახეთის და იმერეთის სამეფოებად საქართველოს დაშლის ფაქტი, თუმცა ამის შემდეგაც განაგრძობდა ბრძოლას ერთიანი სამეფოს აღსადგენად და ოსმალეთ-ირანის აგრესიის წინააღმდეგ. ამ მიზნის მისაღწევად [[1492]]-[[1496]] წლებს შუა მან ხუცესი ნილოსი გაგზავნა დესპანად კაიროში ეგვიპტის მამლუქ სულთან აშრაფ სეიფ ალ-დინ კაიტბეისთან, აგრეთვე რომის პაპთან და ესპანეთის მეფესთან. მაგრამ კონსტანტინე II-ის ცდას შედეგი არ მოჰყოლია. |
||
{{დაიწყე დაფა}} |
|||
{{მემკვიდრეობის დაფა|წინამორბედი= [[ალექსანდრე II (იმერეთის მეფე)|ალექსანდრე II]] | ტიტული=[[ქართლის მეფე]] | წლები=[[1478]] - [[1505]]| შემდეგი = [[დავით X]]}} |
|||
{{დაასრულე დაფა}} |
|||
[[კატეგორია:ქართველები]] |
[[კატეგორია:ქართველები]] |
||
08:03, 20 აგვისტო 2009-ის ვერსია
| კონსტანტინე II | |
|---|---|
| ქართლის მეფე | |
| მმართ. დასაწყისი: | 1478 / 1479 |
| მმართ. დასასრული: | 1505 |
| წინამორბედი: | ალექსანდრე II |
| მემკვიდრე: | დავით X |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | 1447 |
| გარდ. თარიღი: | 1505 |
| შვილები: | 1.დავით X |
| დინასტია: | ბაგრატიონები |
| მამა: | დემეტრე |
კონსტანტინე II (გ. 1505), ქართლის მეფე 1478/1479-1505, ალექსანდრე I დიდის ძის დემეტრეს (დიმიტრის) ვაჟი. 1465 ბიძასთან, მეფე გიორგი VIII-თან, ერთად ტყვედ ჩაუვარდა სამცხის ათაბაგ ყვარყვარე II-ს. ტყვეობიდან გამოქცეული კონსტანტინე II ქუთაისში გამაგრდა, მაგრამ ხელისუფლებას ვერ დაეუფლა და 1466 საქართველოს მეფედ თავი გამოაცხადა ბაგრატ VI-მ. ამავე დროს ტყვეობიდან განთავისუდლებული გიორგი VIII, რომელმაც ბაგრატ VI-თან ბრძოლაში წააგო, კახეთში გადავიდა და საფუძველი დაუდო კახეთის სამეფოს დამოუკიდებელ არსებობას. 1468 კონსტანტინე II იძულებული გახდა ეცნო ბაგრატ VI-ის მეფობა. თუმცა თავის თავს მაინც მეფეს უწოდებდა 1466-იდან ჩანს, ამას ქართლ-იმერეთში ბაგრატ VI-ის მეფობის დროს (1466-78) სამეფოს გარკვეულ ტერიტორიაზე ძალაუფლება ჰქონდა, ე.ი. ეს იყო ორმეფობის დრო. 1478, როცა ბაგრატი გარდაიცვალა კონსტანტინე II-მ სძლია ბაგრატ VI-ის ძეს ალექსანდრეს და ქართლ-იმერეთის ტახტს დაეპატრონა. 1483 კონსტანტინე II არადეთთან დაამარცხა ყვარყვარე II-მ, ამით ისარგებლა ალექსანდრე II-მ და 1484 თავი იმერეთის მეფედ გამოაცხადა. 1487 კონსტანტინე II-მ ქუთაისიდან განდევნა, მაგრამ ქართლში იაყუბ-ყაენის შემოსევის გამო იძულებული გახდა დაეტოვებინა იმერეთი, რომელსაც კვლავ ალექსანდრე II დაეუფლა (1489). 1490-იანი წლების დასაწყისში კონსტანტინე II-მ ცნო ქართლის, კახეთის და იმერეთის სამეფოებად საქართველოს დაშლის ფაქტი, თუმცა ამის შემდეგაც განაგრძობდა ბრძოლას ერთიანი სამეფოს აღსადგენად და ოსმალეთ-ირანის აგრესიის წინააღმდეგ. ამ მიზნის მისაღწევად 1492-1496 წლებს შუა მან ხუცესი ნილოსი გაგზავნა დესპანად კაიროში ეგვიპტის მამლუქ სულთან აშრაფ სეიფ ალ-დინ კაიტბეისთან, აგრეთვე რომის პაპთან და ესპანეთის მეფესთან. მაგრამ კონსტანტინე II-ის ცდას შედეგი არ მოჰყოლია.
| წინამორბედი: ალექსანდრე II |
ქართლის მეფე 1478 - 1505 |
შემდეგი: დავით X |