ნალი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
მ ბოტის დამატება: ar:حدوة |
მ ბოტის დამატება: hu:Lópatkó; cosmetic changes |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''ნალი''', ''საჭედური'', გამწევი საქონლის [[ჩლიქი]]ს დასაცავი საშუალება, სპეციალურად გამოჭედილი რბილი ფოლადის ნაჭერი, რომელსაც რამდენიმე ლურსმნით აჭედებენ ჩლიქებზე. ნალი ორგვარია: [[კენტჩლიქოსნები|კენტჩლიქიანებისათვის]] ([[ცხენი]], [[ჯორი]], [[სახედარი]]) მრგვალი, ხოლო [[წყვილჩლიქოსნები|წყვილჩლიქიანებისათვის]] ([[ხარი]], [[კამეჩები|კამეჩი]]) |
'''ნალი''', ''საჭედური'', გამწევი საქონლის [[ჩლიქი]]ს დასაცავი საშუალება, სპეციალურად გამოჭედილი რბილი ფოლადის ნაჭერი, რომელსაც რამდენიმე ლურსმნით აჭედებენ ჩლიქებზე. ნალი ორგვარია: [[კენტჩლიქოსნები|კენტჩლიქიანებისათვის]] ([[ცხენი]], [[ჯორი]], [[სახედარი]]) მრგვალი, ხოლო [[წყვილჩლიქოსნები|წყვილჩლიქიანებისათვის]] ([[ხარი]], [[კამეჩები|კამეჩი]]) — ნახევარმთვარისებური. თავდაპირველად ამ მიზნით იყენებდნენ საქონლის ფეხებზე ამოსაკრავ მცენარეული წნულის საძირეებს. [[ლურსმანი|ლურსმნით]] დაჭედილი რკინის ნალის გამომგონებლებად ძველ რომაელებს მიიჩნევდნენ (III ს.). შემდეგ ნალის ფორმა თითქმის არ შეცვლილა. [[არგონავტების თქმულება|არგონავტების თქმულების]] მიხედვით, [[კოლხები]] მიწას სპილენძისჩლიქებიანი ხარებით ამუშავებდნენ. ცხენისათვის საქართველოში მჭედლები და[[ნალბანდი|ნალბანდები]] ორგვარ ნალს ამზადებდნენ — ქართულსა და რუსულს. პირველს მრგვალად ჭრიდნენ ან ცხელი კვერვით ჭედავდნენ. ასეთ ნალს 6 სალურსმნე და შუაში ერთი თითის სიმსხო ნახვრეტი ჰქონდა ჰაერისა და დრენაჟისათვის. |
||
==ლიტერატურა== |
== ლიტერატურა == |
||
* ''ჯალაბაძე გ.,'' [[ქსე]], ტ. 7, გვ. 304, თბ., 1984 |
* ''ჯალაბაძე გ.,'' [[ქსე]], ტ. 7, გვ. 304, თბ., 1984 |
||
| ხაზი 15: | ხაზი 15: | ||
[[fr:Fer à cheval]] |
[[fr:Fer à cheval]] |
||
[[gd:Crudha]] |
[[gd:Crudha]] |
||
[[hu:Lópatkó]] |
|||
[[id:Sepatu kuda]] |
[[id:Sepatu kuda]] |
||
[[is:Skeifa (járn)]] |
[[is:Skeifa (járn)]] |
||
01:40, 19 ივნისი 2009-ის ვერსია
ნალი, საჭედური, გამწევი საქონლის ჩლიქის დასაცავი საშუალება, სპეციალურად გამოჭედილი რბილი ფოლადის ნაჭერი, რომელსაც რამდენიმე ლურსმნით აჭედებენ ჩლიქებზე. ნალი ორგვარია: კენტჩლიქიანებისათვის (ცხენი, ჯორი, სახედარი) მრგვალი, ხოლო წყვილჩლიქიანებისათვის (ხარი, კამეჩი) — ნახევარმთვარისებური. თავდაპირველად ამ მიზნით იყენებდნენ საქონლის ფეხებზე ამოსაკრავ მცენარეული წნულის საძირეებს. ლურსმნით დაჭედილი რკინის ნალის გამომგონებლებად ძველ რომაელებს მიიჩნევდნენ (III ს.). შემდეგ ნალის ფორმა თითქმის არ შეცვლილა. არგონავტების თქმულების მიხედვით, კოლხები მიწას სპილენძისჩლიქებიანი ხარებით ამუშავებდნენ. ცხენისათვის საქართველოში მჭედლები დანალბანდები ორგვარ ნალს ამზადებდნენ — ქართულსა და რუსულს. პირველს მრგვალად ჭრიდნენ ან ცხელი კვერვით ჭედავდნენ. ასეთ ნალს 6 სალურსმნე და შუაში ერთი თითის სიმსხო ნახვრეტი ჰქონდა ჰაერისა და დრენაჟისათვის.
ლიტერატურა
- ჯალაბაძე გ., ქსე, ტ. 7, გვ. 304, თბ., 1984