ისააკის ტაძარი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
No edit summary |
მNo edit summary |
||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
'''წმინდა ისააკის საკათედრო ტაძარი''' სანქტ-პეტერბურგში, რუსეთი, ამ ქალაქის უდიდესი ტაძარია და ასევე უდიდესი ქრისტიანული ეკლესია იყო რუსეთში მისი აგების პერიოდში (101.5 მ. სიმაღლით). ტაძარი აგებულია [[ნეოკლასიციზმი|ნეოკლასიკურ]] სტილში ბიზანტიური ჯვრის ეკლესიის ნიმუშზე და მიეძღვნა წმ. ისააკ დალმატიელს, მფარველ წმინდანს პეტრე დიდის, რომელიც მის დღეს იყო დაბადებული. |
'''წმინდა ისააკის საკათედრო ტაძარი''' სანქტ-პეტერბურგში, რუსეთი, ამ ქალაქის უდიდესი ტაძარია და ასევე უდიდესი ქრისტიანული ეკლესია იყო რუსეთში მისი აგების პერიოდში (101.5 მ. სიმაღლით). ტაძარი აგებულია [[ნეოკლასიციზმი|ნეოკლასიკურ]] სტილში ბიზანტიური ჯვრის ეკლესიის ნიმუშზე და მიეძღვნა წმ. ისააკ დალმატიელს, მფარველ წმინდანს პეტრე დიდის, რომელიც მის დღეს იყო დაბადებული. |
||
ტაძრის მშენებლობა ბრძანა იმპერატორმა [[ალექსანდრე I]]-მა ადრინდელი რინალდისეული სტრუქტურის ადგილას. სპეციალურად შექმნილმა კომისიამ რამდენიმე პროექტი განიხილა, მათ შორის იყო ფრანგი ოგიუსტ დე მონფერას (1786 - 1858) ნამუშევარიც, რომელიც ნაპოლეონის დიზაინერი შარლ პერსიეს ატელიეში იყო განსწავლული. მონფერას პროექტი კომისიის ზოგიერთმა წევრმა დაიწუნა მისი ოთხი იდენტური კოლონადის მშრალი ცივი რითმულობის გამო. თუმცა იმპერატორმა, რომელიც არქიტექტურის პომპეზურ იმპერიულ სტილს ამჯობინებდა, კომისიის გადაწყვეტილება მონფერას სასარგებლოდ შეცვალა. |
ტაძრის მშენებლობა ბრძანა იმპერატორმა [[ალექსანდრე I (რუსეთი)|ალექსანდრე I]]-მა ადრინდელი რინალდისეული სტრუქტურის ადგილას. სპეციალურად შექმნილმა კომისიამ რამდენიმე პროექტი განიხილა, მათ შორის იყო ფრანგი ოგიუსტ დე მონფერას (1786 - 1858) ნამუშევარიც, რომელიც ნაპოლეონის დიზაინერი შარლ პერსიეს ატელიეში იყო განსწავლული. მონფერას პროექტი კომისიის ზოგიერთმა წევრმა დაიწუნა მისი ოთხი იდენტური კოლონადის მშრალი ცივი რითმულობის გამო. თუმცა იმპერატორმა, რომელიც არქიტექტურის პომპეზურ იმპერიულ სტილს ამჯობინებდა, კომისიის გადაწყვეტილება მონფერას სასარგებლოდ შეცვალა. |
||
ტაძრის მშენებლობა 40 წელს (1818-1858) გაგრძელდა მონფერას ზედამხედველობის ქვეშ. საბჭოთა მმართველობის პერიოდში შენობა ჯერ მიტოვებული იყო, შემდეგ კი [[ათეიზმი|ათეიზმის]] მუზეუმად გადაკეთდა. [[მმო|მეორე მსოფლიო ომის]] დროს გუმბათი ნაცრისფრად შეიღება მტრის ბომბდამშენებისგან დასაცავად. ამჟამად ტაძარში ლოცვის უფლება ნებადართულია მხოლოდ მის მარცხენა კაპელაში, მთავარ ნაწილში კი დღესასწაულების დროს. |
ტაძრის მშენებლობა 40 წელს (1818-1858) გაგრძელდა მონფერას ზედამხედველობის ქვეშ. საბჭოთა მმართველობის პერიოდში შენობა ჯერ მიტოვებული იყო, შემდეგ კი [[ათეიზმი|ათეიზმის]] მუზეუმად გადაკეთდა. [[მმო|მეორე მსოფლიო ომის]] დროს გუმბათი ნაცრისფრად შეიღება მტრის ბომბდამშენებისგან დასაცავად. ამჟამად ტაძარში ლოცვის უფლება ნებადართულია მხოლოდ მის მარცხენა კაპელაში, მთავარ ნაწილში კი დღესასწაულების დროს. |
||
==რესურსები ინტერნეტში== |
|||
*[http://eng.cathedral.ru მუზეუმის ოფიციალური ვებ-გვერდი] |
|||
*[http://nevsky-prospekt.com/isaacs.html ისააკის ტაძარი - გალერეა] |
|||
[[კატეგორია:სანქტ-პეტერბურგის არქიტექტურა]] |
[[კატეგორია:სანქტ-პეტერბურგის არქიტექტურა]] |
||
13:18, 13 ივნისი 2006-ის ვერსია
წმინდა ისააკის საკათედრო ტაძარი სანქტ-პეტერბურგში, რუსეთი, ამ ქალაქის უდიდესი ტაძარია და ასევე უდიდესი ქრისტიანული ეკლესია იყო რუსეთში მისი აგების პერიოდში (101.5 მ. სიმაღლით). ტაძარი აგებულია ნეოკლასიკურ სტილში ბიზანტიური ჯვრის ეკლესიის ნიმუშზე და მიეძღვნა წმ. ისააკ დალმატიელს, მფარველ წმინდანს პეტრე დიდის, რომელიც მის დღეს იყო დაბადებული.
ტაძრის მშენებლობა ბრძანა იმპერატორმა ალექსანდრე I-მა ადრინდელი რინალდისეული სტრუქტურის ადგილას. სპეციალურად შექმნილმა კომისიამ რამდენიმე პროექტი განიხილა, მათ შორის იყო ფრანგი ოგიუსტ დე მონფერას (1786 - 1858) ნამუშევარიც, რომელიც ნაპოლეონის დიზაინერი შარლ პერსიეს ატელიეში იყო განსწავლული. მონფერას პროექტი კომისიის ზოგიერთმა წევრმა დაიწუნა მისი ოთხი იდენტური კოლონადის მშრალი ცივი რითმულობის გამო. თუმცა იმპერატორმა, რომელიც არქიტექტურის პომპეზურ იმპერიულ სტილს ამჯობინებდა, კომისიის გადაწყვეტილება მონფერას სასარგებლოდ შეცვალა.
ტაძრის მშენებლობა 40 წელს (1818-1858) გაგრძელდა მონფერას ზედამხედველობის ქვეშ. საბჭოთა მმართველობის პერიოდში შენობა ჯერ მიტოვებული იყო, შემდეგ კი ათეიზმის მუზეუმად გადაკეთდა. მეორე მსოფლიო ომის დროს გუმბათი ნაცრისფრად შეიღება მტრის ბომბდამშენებისგან დასაცავად. ამჟამად ტაძარში ლოცვის უფლება ნებადართულია მხოლოდ მის მარცხენა კაპელაში, მთავარ ნაწილში კი დღესასწაულების დროს.