არაბისტიკა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
'''არაბისტიკა''' საქართველოში, ისევე როგორც [[ევროპა]]ში ჯერ კიდევ [[შუა საუკუნეები|შუა საუკუნეებში]] ჩაისახა და XIX საუკუნიდან ისტორულ–კრიტიკული დისციპლინად ჩამოყალიბდა. განსაკუთრებული განვითარება ჰპოვა ამ დარგმა მეოცე საუკუნის [[საქართველო]]ში. სწორედ მეოცე საუკუნის [[ქართველები|ქართველი]] არაბისტიკის ერთ–ერთ თვალსაჩინო ფიგურას წარმოადგენს აკადემიკოსი [[გიორგი წერეთელი]], რომლის შრომები თავისი მნიშვნელოვნებით სცდება საქართველოს ფარგლებს. დღეს არაბისტიკა სხვადასხვა მიმართულებით შესწავლება [[თბილისი|თბილისისა]] და [[ქუთაისი|ქუთაისის]] უმაღლეს სასწავლებლებში, ძირითადად ორი – [[ფილოლოგია|ფილოლოგიური]] და [[ქვეყანათმცოდნეობა|ქვეყანათმცოდნეობითი]] მიმართულებით. |
'''არაბისტიკა''' საქართველოში, ისევე როგორც [[ევროპა]]ში ჯერ კიდევ [[შუა საუკუნეები|შუა საუკუნეებში]] ჩაისახა და XIX საუკუნიდან ისტორულ–კრიტიკული დისციპლინად ჩამოყალიბდა. განსაკუთრებული განვითარება ჰპოვა ამ დარგმა მეოცე საუკუნის [[საქართველო]]ში. სწორედ მეოცე საუკუნის [[ქართველები|ქართველი]] არაბისტიკის ერთ–ერთ თვალსაჩინო ფიგურას წარმოადგენს აკადემიკოსი [[გიორგი წერეთელი]], რომლის შრომები თავისი მნიშვნელოვნებით სცდება საქართველოს ფარგლებს. დღეს არაბისტიკა სხვადასხვა მიმართულებით შესწავლება [[თბილისი|თბილისისა]] და [[ქუთაისი|ქუთაისის]] უმაღლეს სასწავლებლებში, ძირითადად ორი – [[ფილოლოგია|ფილოლოგიური]] და [[ქვეყანათმცოდნეობა|ქვეყანათმცოდნეობითი]] მიმართულებით. |
||
არაბისტიკა, როგორც [[მეცნიერება]] [[აღმოსავლეთმცოდნეობა|აღმოსავლეთმცოდნეობის]] ნაწილს წარმოადგენს და მჭიდროდაა დაკავშირებული [[ისლამოლოგია]]სთან. |
|||
[[ენათმეცნიერება|ენათმეცნიერულ]] ნაწილში '''არაბული ფილოლოგია''' შეისწავლის [[ძველი არაბული ენა|ძველი არაბულის]], [[კლასიკური არაბული ენა|კლასიკური არაბულის]], [[საშუალო არაბული ენა|საშუალო არაბულის]], [[არაბული ენა|თანამედროვე არაბულისა]] და მისი [[არაბული დიალექტები|დიალექტებს]]. |
|||
== იხილე ასევე == |
== იხილე ასევე == |
||
23:08, 27 მაისი 2008-ის ვერსია
არაბისტიკა (– არაბთმცოდნეობა) არის დარგი, რომელიც მეცნიერულად შეისწავლის და იკვლევს ვიწრო გაგებით არაბული ენისა და ლიტერატურის სხვადასხვა საკითხებს, ხოლო უფრო ფართო გაგებით არაბისტიკა მოიცავს არაბულენოვან ქვეყნებთან, მათ რელიგიასთან, კულტურასთან, საერთოდ ცალკეული არაბული ქვეყნების ცხოვრებასთან დაკავშირებულ სამეცნიერო საკითხებს აწმყოსა და წარსულში.
არაბისტიკა საქართველოში, ისევე როგორც ევროპაში ჯერ კიდევ შუა საუკუნეებში ჩაისახა და XIX საუკუნიდან ისტორულ–კრიტიკული დისციპლინად ჩამოყალიბდა. განსაკუთრებული განვითარება ჰპოვა ამ დარგმა მეოცე საუკუნის საქართველოში. სწორედ მეოცე საუკუნის ქართველი არაბისტიკის ერთ–ერთ თვალსაჩინო ფიგურას წარმოადგენს აკადემიკოსი გიორგი წერეთელი, რომლის შრომები თავისი მნიშვნელოვნებით სცდება საქართველოს ფარგლებს. დღეს არაბისტიკა სხვადასხვა მიმართულებით შესწავლება თბილისისა და ქუთაისის უმაღლეს სასწავლებლებში, ძირითადად ორი – ფილოლოგიური და ქვეყანათმცოდნეობითი მიმართულებით.
არაბისტიკა, როგორც მეცნიერება აღმოსავლეთმცოდნეობის ნაწილს წარმოადგენს და მჭიდროდაა დაკავშირებული ისლამოლოგიასთან.
ენათმეცნიერულ ნაწილში არაბული ფილოლოგია შეისწავლის ძველი არაბულის, კლასიკური არაბულის, საშუალო არაბულის, თანამედროვე არაბულისა და მისი დიალექტებს.