ლიხის ქედი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
No edit summary |
მ +ინტერვიკები |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''ლიხის ქედი''', ''სურამის ქედი'', [[კავკასიონი]]სა და [[მცირე კავკასიონი]]ს მთათა სისტემების დამაკავშირებელი სუბმერიდიანული ქედი, რომელიც [[საქართველო]]ს ყოფს აღმოსავლეთ და დასავლეთ ნაწილებად (ძვ. წყაროებით „ლიხთიმერად“ და „ლიხთამერად“). ლიხის ქედი კასპიისა და შავი ზღვების წყალგამყოფია. შუა მონაკვეთი ტექტონიკურად ეკუთვნის ძირულის კრისტალურ მასივს, ჩრდილოეთი - კავკასიონს, სამხრეთი - მცირე კავკასიონს. ქედის სიგრძე [[ერწო (უღელტეხილი)|ერწოს უღელტეხილიდან]] [[ლომისმთა]]მდე 102 კმ-ია. აბსოლუტური სიმაღლე ცვალებადობს 900-2471 მ ფარგლებში. მწვერვალებიდან აღსანიშნავია : [[ალხაშენდა]] (2319 მ), [[რიბისი]] (2470 მ), [[ბილურთა]] (2166 მ), [[რუსთავი (მწვერვალი)|რუსთავი]] (1926 მ), [[ლოხონი]] (1925), [[შვილდისი]] (1443 მ), [[კაპრებისმთა]] (1177 მ), [[ედისჯვარი]] (1320 მ), [[საბუეთი]] (1248 მ), [[წაქვა]] (1220 მ), [[ვირიგვერდი]] (1644 მ); უღელტეხილებიდან — [[ჯვარი]] (936 მ), [[რიკოთი]] (999 მ), |
'''ლიხის ქედი''', ''სურამის ქედი'', [[კავკასიონი]]სა და [[მცირე კავკასიონი]]ს მთათა სისტემების დამაკავშირებელი სუბმერიდიანული ქედი, რომელიც [[საქართველო]]ს ყოფს აღმოსავლეთ და დასავლეთ ნაწილებად (ძვ. წყაროებით „ლიხთიმერად“ და „ლიხთამერად“). ლიხის ქედი კასპიისა და შავი ზღვების წყალგამყოფია. შუა მონაკვეთი ტექტონიკურად ეკუთვნის ძირულის კრისტალურ მასივს, ჩრდილოეთი - კავკასიონს, სამხრეთი - მცირე კავკასიონს. ქედის სიგრძე [[ერწო (უღელტეხილი)|ერწოს უღელტეხილიდან]] [[ლომისმთა]]მდე 102 კმ-ია. აბსოლუტური სიმაღლე ცვალებადობს 900-2471 მ ფარგლებში. მწვერვალებიდან აღსანიშნავია : [[ალხაშენდა]] (2319 მ), [[რიბისი]] (2470 მ), [[ბილურთა]] (2166 მ), [[რუსთავი (მწვერვალი)|რუსთავი]] (1926 მ), [[ლოხონი]] (1925), [[შვილდისი]] (1443 მ), [[კაპრებისმთა]] (1177 მ), [[ედისჯვარი]] (1320 მ), [[საბუეთი]] (1248 მ), [[წაქვა]] (1220 მ), [[ვირიგვერდი]] (1644 მ); უღელტეხილებიდან — [[ჯვარი]] (936 მ), [[რიკოთი]] (999 მ), [[ფონა]] და სხვა. |
||
ლიხის ქედი ასრულებს კლიმატგამყოფის როლს, მაგრამ კოლხეთისა და აღმოსავლეთ საქართველოს კლიმატურბოტანიკური ოლქების საზღვარი წყალგამყოფს ლი არ მიუყვება, არამედ — ქედის აღმოსავლეთ კალთებს. ქედის უმეტესი ნაწილი ფართოფოთლოვანი ტყითაა შემოსილი ([[მუხა]], [[რცხილა]], [[წაბლი]], [[წიფელი]]). განაპირა ჩრდილოეთ და სამხრეთ ნაწილებში წიწვიანებიცაა. სუბალპური და ალპური მდელოები მხოლოდ უკიდურეს ჩრდილოეთ ბოლოზეა (მთები რიბისი და ალხაშენდა). სხვა უტყეო უბნები ანთროპოგენური წარმოშობისაა. ქედში გაყვანილია წიფის სარკინიგზო და რიკოთქვეშა საავტომობილო გვირაბები, ხოლო ქედზე გადის |
ლიხის ქედი ასრულებს კლიმატგამყოფის როლს, მაგრამ კოლხეთისა და აღმოსავლეთ საქართველოს კლიმატურბოტანიკური ოლქების საზღვარი წყალგამყოფს ლი არ მიუყვება, არამედ — ქედის აღმოსავლეთ კალთებს. ქედის უმეტესი ნაწილი ფართოფოთლოვანი ტყითაა შემოსილი ([[მუხა]], [[რცხილა]], [[წაბლი]], [[წიფელი]]). განაპირა ჩრდილოეთ და სამხრეთ ნაწილებში წიწვიანებიცაა. სუბალპური და ალპური მდელოები მხოლოდ უკიდურეს ჩრდილოეთ ბოლოზეა (მთები რიბისი და ალხაშენდა). სხვა უტყეო უბნები ანთროპოგენური წარმოშობისაა. ქედში გაყვანილია წიფის სარკინიგზო და რიკოთქვეშა საავტომობილო გვირაბები, ხოლო ქედზე გადის ხაშურ-[[ზესტაფონი]]ს და გომ-საჩხერის საავტომობილო გზები. |
||
==ლიტერატურა== |
==ლიტერატურა== |
||
* ''მარუაშვილი ლ.,'' ქსე, ტ. 6, გვ. 271, თბ., 1983 |
* ''მარუაშვილი ლ.,'' ქსე, ტ. 6, გვ. 271, თბ., 1983 |
||
[[კატეგორია:საქართველოს ქედები]] |
[[კატეგორია:საქართველოს ქედები]] |
||
[[ca:Likhi]] |
|||
[[en:Likhi Range]] |
|||
[[et:Lihhi ahelik]] |
|||
[[he:רכס ליחי]] |
|||
[[nn:Likhi]] |
|||
12:33, 28 აპრილი 2008-ის ვერსია
ლიხის ქედი, სურამის ქედი, კავკასიონისა და მცირე კავკასიონის მთათა სისტემების დამაკავშირებელი სუბმერიდიანული ქედი, რომელიც საქართველოს ყოფს აღმოსავლეთ და დასავლეთ ნაწილებად (ძვ. წყაროებით „ლიხთიმერად“ და „ლიხთამერად“). ლიხის ქედი კასპიისა და შავი ზღვების წყალგამყოფია. შუა მონაკვეთი ტექტონიკურად ეკუთვნის ძირულის კრისტალურ მასივს, ჩრდილოეთი - კავკასიონს, სამხრეთი - მცირე კავკასიონს. ქედის სიგრძე ერწოს უღელტეხილიდან ლომისმთამდე 102 კმ-ია. აბსოლუტური სიმაღლე ცვალებადობს 900-2471 მ ფარგლებში. მწვერვალებიდან აღსანიშნავია : ალხაშენდა (2319 მ), რიბისი (2470 მ), ბილურთა (2166 მ), რუსთავი (1926 მ), ლოხონი (1925), შვილდისი (1443 მ), კაპრებისმთა (1177 მ), ედისჯვარი (1320 მ), საბუეთი (1248 მ), წაქვა (1220 მ), ვირიგვერდი (1644 მ); უღელტეხილებიდან — ჯვარი (936 მ), რიკოთი (999 მ), ფონა და სხვა.
ლიხის ქედი ასრულებს კლიმატგამყოფის როლს, მაგრამ კოლხეთისა და აღმოსავლეთ საქართველოს კლიმატურბოტანიკური ოლქების საზღვარი წყალგამყოფს ლი არ მიუყვება, არამედ — ქედის აღმოსავლეთ კალთებს. ქედის უმეტესი ნაწილი ფართოფოთლოვანი ტყითაა შემოსილი (მუხა, რცხილა, წაბლი, წიფელი). განაპირა ჩრდილოეთ და სამხრეთ ნაწილებში წიწვიანებიცაა. სუბალპური და ალპური მდელოები მხოლოდ უკიდურეს ჩრდილოეთ ბოლოზეა (მთები რიბისი და ალხაშენდა). სხვა უტყეო უბნები ანთროპოგენური წარმოშობისაა. ქედში გაყვანილია წიფის სარკინიგზო და რიკოთქვეშა საავტომობილო გვირაბები, ხოლო ქედზე გადის ხაშურ-ზესტაფონის და გომ-საჩხერის საავტომობილო გზები.
ლიტერატურა
- მარუაშვილი ლ., ქსე, ტ. 6, გვ. 271, თბ., 1983