ფერისცვალება: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
GiorgiXIII (განხილვა | წვლილი) No edit summary |
||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Preobrazhenie.jpg|thumb|right|px|ფერისცვალების [[ხატი]] ( |
[[ფაილი:Preobrazhenie.jpg|thumb|right|px|ფერისცვალების [[ხატი]] (XV საუკუნე, [[ნოვგოროდი]])]] |
||
'''[[იესო ქრისტე|მაცხოვრის]] ფერისცვალების დღესასწაული''' (აღინიშნება 6(19) |
'''[[იესო ქრისტე|მაცხოვრის]] ფერისცვალების დღესასწაული''' (აღინიშნება 6 (19) [[აგვისტო]]ს) — [[თორმეტი უდიდესი ქრისტიანული დღესასწაული]]დან ერთ-ერთი. უკავშირდება [[იესო ქრისტე]]ს ამქვეყნიური ცხოვრების ერთ-ერთ ცნობილ ეპიზოდს. ფერისცვალების შესახებ მოგვითხრობენ მახარებლები [[მათე მოციქული|მათე]] (XVII, 1-13), [[მარკოზ მახარებელი|მარკოზი]] (IX, 2-13) და [[ლუკა მოციქული|ლუკა]] (IX, 28-36). |
||
[[ახალი აღთქმა|ახალი აღთქმის]] მიხედვით, [[იესო ქრისტე]]მ თავის [[ქრისტეს თორმეტი მოციქული|მოწაფეთაგან]] გამოირჩია [[პეტრე მოციქული|პეტრე]], [[იაკობ მოციქული|იაკობი]] და [[იოანე ღვთისმეტყველი|იოანე]] და მათთან ერთად [[ |
[[ახალი აღთქმა|ახალი აღთქმის]] მიხედვით, [[იესო ქრისტე]]მ თავის [[ქრისტეს თორმეტი მოციქული|მოწაფეთაგან]] გამოირჩია [[პეტრე მოციქული|პეტრე]], [[იაკობ მოციქული|იაკობი]] და [[იოანე ღვთისმეტყველი|იოანე]] და მათთან ერთად [[თაბორის მთა]]ზე ავიდა სალოცავად. სანამ მაცხოვარი ლოცულობდა, დაღლილ მოწაფეებს ჩაეძინათ. გაღვიძებისას ნახეს, რომ იესო ქრისტემ ფერი იცვალა: „''და იცუალა მათ წინაშე სხუად ფერად და განბრწყინდა პირი მისი ვითარცა მზე, ხოლო სამოსელი მისი იქმნა სპეტაკ ვითარცა ნათელი''“ (მათე XVII, 2). ამ დროს მაცხოვრის გვერდით ზეციური დიდებით შემოსილი [[მოსე]] და [[ელია წინასწარმეტყველი]] იდგნენ, რომლებიც მაცხოვართან იმ ვნებისა და ტანჯვის შესახებ საუბრობდნენ, რომლებიც მას [[იერუსალიმი|იერუსალიმში]] მოელოდა. ამის მნახველი მოწაფეები გამოუთქმელმა ნეტარებამ მოიცვა და გაოგნებულმა [[პეტრე მოციქული|პეტრემ]] უნებლიეთ წამოიძახა: „''მოძღუარ კეთილ არს ჩუენდა აქა ყოფა. და ვქმნეთ აქა სამ ტალავარ: ერთი შენდა, ერთი მოსესა და ერთი ელიაისა''“ (ლუკა IX, 33). ამ სიტყვების თქმის შემდეგ ნათელი ღრუბელი დაადგა მათ, ხოლო ღრუბლიდან მოისმა ხმა [[მამა ღმერთი|ღვთისა]]: „''ესე არს ძე ჩემი საყუარელი, რომელი მე სათნო ვიყავ. მაგისი ისმინეთ''“ (მათე XVII, 5). შეშინებული მოწაფეები პირქვე დაემხვნენ, მათთან იესო მივიდა, ხელი შეახო და უთხრა: „''აღდეგით და ნუ გეშინინ''“ (მათე XVII, 7). როდესაც მათ მიმოიხედეს, [[მოსე]] და [[ელია თეზბიტელი|ელია]] აღარსად იყვნენ. |
||
{{ესკიზი-ქრისტიანობა}} |
{{ესკიზი-ქრისტიანობა}} |
17:16, 14 მაისი 2021-ის ვერსია
მაცხოვრის ფერისცვალების დღესასწაული (აღინიშნება 6 (19) აგვისტოს) — თორმეტი უდიდესი ქრისტიანული დღესასწაულიდან ერთ-ერთი. უკავშირდება იესო ქრისტეს ამქვეყნიური ცხოვრების ერთ-ერთ ცნობილ ეპიზოდს. ფერისცვალების შესახებ მოგვითხრობენ მახარებლები მათე (XVII, 1-13), მარკოზი (IX, 2-13) და ლუკა (IX, 28-36).
ახალი აღთქმის მიხედვით, იესო ქრისტემ თავის მოწაფეთაგან გამოირჩია პეტრე, იაკობი და იოანე და მათთან ერთად თაბორის მთაზე ავიდა სალოცავად. სანამ მაცხოვარი ლოცულობდა, დაღლილ მოწაფეებს ჩაეძინათ. გაღვიძებისას ნახეს, რომ იესო ქრისტემ ფერი იცვალა: „და იცუალა მათ წინაშე სხუად ფერად და განბრწყინდა პირი მისი ვითარცა მზე, ხოლო სამოსელი მისი იქმნა სპეტაკ ვითარცა ნათელი“ (მათე XVII, 2). ამ დროს მაცხოვრის გვერდით ზეციური დიდებით შემოსილი მოსე და ელია წინასწარმეტყველი იდგნენ, რომლებიც მაცხოვართან იმ ვნებისა და ტანჯვის შესახებ საუბრობდნენ, რომლებიც მას იერუსალიმში მოელოდა. ამის მნახველი მოწაფეები გამოუთქმელმა ნეტარებამ მოიცვა და გაოგნებულმა პეტრემ უნებლიეთ წამოიძახა: „მოძღუარ კეთილ არს ჩუენდა აქა ყოფა. და ვქმნეთ აქა სამ ტალავარ: ერთი შენდა, ერთი მოსესა და ერთი ელიაისა“ (ლუკა IX, 33). ამ სიტყვების თქმის შემდეგ ნათელი ღრუბელი დაადგა მათ, ხოლო ღრუბლიდან მოისმა ხმა ღვთისა: „ესე არს ძე ჩემი საყუარელი, რომელი მე სათნო ვიყავ. მაგისი ისმინეთ“ (მათე XVII, 5). შეშინებული მოწაფეები პირქვე დაემხვნენ, მათთან იესო მივიდა, ხელი შეახო და უთხრა: „აღდეგით და ნუ გეშინინ“ (მათე XVII, 7). როდესაც მათ მიმოიხედეს, მოსე და ელია აღარსად იყვნენ.