კარლო საკანდელიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 20: ხაზი 20:
| გამორჩეული როლები =
| გამორჩეული როლები =
}}
}}
'''კარლო საკანდელიძე''' (დ. [[1 აპრილი]], [[1928]] — გ. [[29 ოქტომბერი]], [[2010]]) — [[ქართული კინო]]სა და [[თეატრი]]ს მსახიობი. მოღვაწეობდა [[რუსთაველის თეატრი|რუსთაველის თეატრში]]. საქართველოს სახალხო არტისტი (1974).
'''კარლო საკანდელიძე''' (დ. [[1 აპრილი]], [[1928]], [[ზედა ბზვანი]], [[ქუთაისის მაზრა]] — გ. [[29 ოქტომბერი]], [[2010]], თბილისი) — [[ქართული კინო]]სა და [[თეატრი]]ს მსახიობი. მოღვაწეობდა [[რუსთაველის თეატრი| შოთა რუსთაველის სახელობის აკადემიური თეატრში]]. საქართველოს სსრ-ის სახალხო არტისტი (1974).


==ბიოგრაფია==
==ბიოგრაფია==
კარლო საკანდელიძე 1928 წლის 1 აპრილს დაიბადა [[ქუთაისის მაზრა|ქუთაისის მაზრის]] სოფელ [[ზედა ბზვანი|ზედა ბზვანში]] (ამჟამინდელი [[ვანის მუნიციპალიტეტი]]). 1944 წელს დაამთავრა [[თბილისის კლასიკური გიმნაზია|თბილისის ვაჟთა 1 საშუალო სკოლა]], იმავე წელს სწავლა განაგრძო [[თეატრალური ინსტიტუტი|რუსთაველის სახელმწიფო თეატრალური ინსტიტუტის]] სამსახიობო ფაკულტეტზე.
კარლო საკანდელიძე 1928 წლის 1 აპრილს დაიბადა [[ქუთაისის მაზრა|ქუთაისის მაზრის]] სოფელ [[ზედა ბზვანი|ზედა ბზვანში]] (ამჟამინდელი [[ვანის მუნიციპალიტეტი]]). 1944 წელს დაამთავრა [[თბილისის კლასიკური გიმნაზია|თბილისის ვაჟთა 1 საშუალო სკოლა]], იმავე წელს სწავლა განაგრძო [[შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტი|შოთა რუსთაველის სახელობის საქართველოს სახელმწიფო თეატრალური ინსტიტუტის]] სამსახიობო ფაკულტეტზე.


1949 წლიდან [[რუსთაველის თეატრი]]-ს მსახიობია. რუსთაველის თეატრის სცენაზე მსახიობმა 61 წელი გაატარა, მას 50-მდე კინოროლი და 80-მდე როლი თეატრში აქვს შესრულებული. მისი მნიშვნელოვანი როლებია: გოგია („ლოსვეს ამბავი“), გიო („[[ტარიელ გოლუა]]“), ოსიკო ხარებაძე („[[შემოდგომის აზნაურები]]“), კუჩარა („[[ყვარყვარე თუთაბერი]]“), ტოშეკი („რა სიყვარული“), ჭინჭრაქა („ჭინჭრაქა“), ბუთხუზა („ძველი ყომარბაზები“), არისტო ქვაშავაძე („[[სამანიშვილის დედინაცვალი]]“) გლეხი და ქმარი („[[კავკასიური ცარცის წრე]]“), კეტსბი („რიჩარდ III“), სკრუჯი („შობის ღამის სიზმარი“).
1949 წლიდან შოთა რუსთაველის სახელობის აკადემიური თეატრის მსახიობია. რუსთაველის თეატრის სცენაზე მსახიობმა 61 წელი გაატარა, მას 50-მდე კინოროლი და 80-მდე როლი თეატრში აქვს შესრულებული. მისი მნიშვნელოვანი როლებია: გოგია („ლოსვეს ამბავი“), გიო („[[ტარიელ გოლუა]]“), ოსიკო ხარებაძე („[[შემოდგომის აზნაურები]]“), კუჩარა („[[ყვარყვარე თუთაბერი]]“), ტოშეკი („რა სიყვარული“), ჭინჭრაქა („ჭინჭრაქა“), ბუთხუზა („ძველი ყომარბაზები“), არისტო ქვაშავაძე („[[სამანიშვილის დედინაცვალი]]“) გლეხი და ქმარი („[[კავკასიური ცარცის წრე]]“), კეტსბი („რიჩარდ III“), სკრუჯი („შობის ღამის სიზმარი“).


კარლო საკანდელიძის პირველი კინოროლი [[მაგდანას ლურჯა]]ში იყო 1955 წელს, [[თენგიზ აბულაძე|თენგიზ აბულაძისა]] და [[რეზო ჩხეიძე|რეზო ჩხეიძის]] ფილმში მან ვანოს როლი შეასრულა. ამ ფილმმა [[კანის ფესტივალი|კანის ფესტივალზე]] ოქროს პალმის რტო დაიმსახურა საუკეთესო მოკლემეტრაჟიანი ფილმისთვის. მეორე მნიშვნელოვანი ფილმი იყო [[დათა თუთაშხია]], სადაც მან ნიკანდრო ქირია განასახიერა.
კარლო საკანდელიძის პირველი კინოროლი [[მაგდანას ლურჯა]]“ში იყო 1955 წელს, [[თენგიზ აბულაძე|თენგიზ აბულაძისა]] და [[რეზო ჩხეიძე|რეზო ჩხეიძის]] ფილმში მან ვანოს როლი შეასრულა. ამ ფილმმა [[კანის ფესტივალი|კანის ფესტივალზე]] [[ოქროს პალმის რტო]] დაიმსახურა საუკეთესო მოკლემეტრაჟიანი ფილმისთვის. მეორე მნიშვნელოვანი ფილმი იყო [[დათა თუთაშხია]], სადაც მან ნიკანდრო ქირია განასახიერა.


კარლო საკანდელიძე იყო მკვეთრად სახასიათო და კომიკური ინდივიდუალობის მქონე მსახიობი. მის მიერ შექმნილი სახეები გამოირჩევა დასრულებულობით, მთლიანობით, ეროვნული, სოციალური თუ ასაკობრივი ხასიათების კონკრეტულობით და სიცხადით. სხვადასხვა ტიპის ხასიათების პერსონიფიცირებას მსახიობი დეტალების, ნიუანსების, მხატვრული ხერხების სახოვანძიებებით და გონებამახვილური მიგნებებით აღწევდა. ახასიათებდა შემოქმედებითი აქტიურობა, შინაგანი ექსპრესია, ტემპერამენტი, სასცენო გარდასახვის დიდი უნარი.
კარლო საკანდელიძე იყო მკვეთრად სახასიათო და კომიკური ინდივიდუალობის მქონე მსახიობი. მის მიერ შექმნილი სახეები გამოირჩევა დასრულებულობით, მთლიანობით, ეროვნული, სოციალური თუ ასაკობრივი ხასიათების კონკრეტულობით და სიცხადით. სხვადასხვა ტიპის ხასიათების პერსონიფიცირებას მსახიობი დეტალების, ნიუანსების, მხატვრული ხერხების სახოვანძიებებით და გონებამახვილური მიგნებებით აღწევდა. ახასიათებდა შემოქმედებითი აქტიურობა, შინაგანი ექსპრესია, ტემპერამენტი, სასცენო გარდასახვის დიდი უნარი.


1961 წელს მიენიჭა საქართველოს სსრ დამსახურებული არტისტის, ხოლო 1974 წელს საქართველოს სახალხო არტისტის წოდებები. 1998 წელს გახდა საქართველოს [[ღირსების ორდენი (საქართველო)|ღირსების ორდენის]] კავალერი. [[2008]] წლის [[23 აპრილი|23 აპრილს]] რუსთაველის თეატრთან კარლო საკანდელიძის სახელობის ვარსკვლავი გაიხსნა.
1961 წელს მიენიჭა საქართველოს სსრ-ის დამსახურებული არტისტის, ხოლო 1974 წელს საქართველოს სსრ-ის სახალხო არტისტის წოდებები. 1998 წელს გახდა [[ღირსების ორდენი (საქართველო)|საქართველოს ღირსების ორდენის]] კავალერი. [[2008]] წლის [[23 აპრილი|23 აპრილს]] რუსთაველის თეატრთან კარლო საკანდელიძის სახელობის ვარსკვლავი გაიხსნა.


კარლო საკანდელიძე, [[2010]] წლის [[29 ოქტომბერი|ოქტომბერს]], 82 წლის ასაკში გარდაიცვალა თბილისში, ხანგრძლივი ავადმყოფობის შემდეგ. დაკრძალულია [[დიდუბის პანთეონი|დიდუბის საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში]].
კარლო საკანდელიძე, [[2010]] წლის [[29 ოქტომბერი|ოქტომბერს]], 82 წლის ასაკში გარდაიცვალა თბილისში, ხანგრძლივი ავადმყოფობის შემდეგ. დაკრძალულია [[დიდუბის პანთეონი|დიდუბის საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში]].

13:47, 19 მარტი 2021-ის ვერსია

კარლო საკანდელიძე

კარლო საკანდელიძე
დაბადების სახელი კარლო საკანდელიძე
დაბადების თარიღი 1 აპრილი, 1928
ზედა ბზვანი, ქუთაისის მაზრა
გარდაცვალების თარიღი 29 ოქტომბერი, 2010 (82 წლის)
თბილისი
საქმიანობა მსახიობი

კარლო საკანდელიძე (დ. 1 აპრილი, 1928, ზედა ბზვანი, ქუთაისის მაზრა — გ. 29 ოქტომბერი, 2010, თბილისი) — ქართული კინოსა და თეატრის მსახიობი. მოღვაწეობდა შოთა რუსთაველის სახელობის აკადემიური თეატრში. საქართველოს სსრ-ის სახალხო არტისტი (1974).

ბიოგრაფია

კარლო საკანდელიძე 1928 წლის 1 აპრილს დაიბადა ქუთაისის მაზრის სოფელ ზედა ბზვანში (ამჟამინდელი ვანის მუნიციპალიტეტი). 1944 წელს დაამთავრა თბილისის ვაჟთა 1 საშუალო სკოლა, იმავე წელს სწავლა განაგრძო შოთა რუსთაველის სახელობის საქართველოს სახელმწიფო თეატრალური ინსტიტუტის სამსახიობო ფაკულტეტზე.

1949 წლიდან შოთა რუსთაველის სახელობის აკადემიური თეატრის მსახიობია. რუსთაველის თეატრის სცენაზე მსახიობმა 61 წელი გაატარა, მას 50-მდე კინოროლი და 80-მდე როლი თეატრში აქვს შესრულებული. მისი მნიშვნელოვანი როლებია: გოგია („ლოსვეს ამბავი“), გიო („ტარიელ გოლუა“), ოსიკო ხარებაძე („შემოდგომის აზნაურები“), კუჩარა („ყვარყვარე თუთაბერი“), ტოშეკი („რა სიყვარული“), ჭინჭრაქა („ჭინჭრაქა“), ბუთხუზა („ძველი ყომარბაზები“), არისტო ქვაშავაძე („სამანიშვილის დედინაცვალი“) გლეხი და ქმარი („კავკასიური ცარცის წრე“), კეტსბი („რიჩარდ III“), სკრუჯი („შობის ღამის სიზმარი“).

კარლო საკანდელიძის პირველი კინოროლი „მაგდანას ლურჯა“ში იყო 1955 წელს, თენგიზ აბულაძისა და რეზო ჩხეიძის ფილმში მან ვანოს როლი შეასრულა. ამ ფილმმა კანის ფესტივალზე ოქროს პალმის რტო დაიმსახურა საუკეთესო მოკლემეტრაჟიანი ფილმისთვის. მეორე მნიშვნელოვანი ფილმი იყო დათა თუთაშხია, სადაც მან ნიკანდრო ქირია განასახიერა.

კარლო საკანდელიძე იყო მკვეთრად სახასიათო და კომიკური ინდივიდუალობის მქონე მსახიობი. მის მიერ შექმნილი სახეები გამოირჩევა დასრულებულობით, მთლიანობით, ეროვნული, სოციალური თუ ასაკობრივი ხასიათების კონკრეტულობით და სიცხადით. სხვადასხვა ტიპის ხასიათების პერსონიფიცირებას მსახიობი დეტალების, ნიუანსების, მხატვრული ხერხების სახოვანძიებებით და გონებამახვილური მიგნებებით აღწევდა. ახასიათებდა შემოქმედებითი აქტიურობა, შინაგანი ექსპრესია, ტემპერამენტი, სასცენო გარდასახვის დიდი უნარი.

1961 წელს მიენიჭა საქართველოს სსრ-ის დამსახურებული არტისტის, ხოლო 1974 წელს საქართველოს სსრ-ის სახალხო არტისტის წოდებები. 1998 წელს გახდა საქართველოს ღირსების ორდენის კავალერი. 2008 წლის 23 აპრილს რუსთაველის თეატრთან კარლო საკანდელიძის სახელობის ვარსკვლავი გაიხსნა.

კარლო საკანდელიძე, 2010 წლის ოქტომბერს, 82 წლის ასაკში გარდაიცვალა თბილისში, ხანგრძლივი ავადმყოფობის შემდეგ. დაკრძალულია დიდუბის საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში.

ფილმოგრაფია

ნათამაშები როლები

რუსთაველის თეატრი

  • „ლოსვეს ამბავი“ (გოგია)
  • „ტარიელ გოლუა“ (გიო)
  • „შემოდგომის აზნაურები“ (ოსიკო ხარებაძე)
  • „ყვარყვარე თუთაბერი“ (კუჩარა)
  • „რა სიყვარული“ (ტოშეკი)
  • „ჭინჭრაქა“ (ჭინჭრაქა)
  • „ძველი ყომარბაზები“ (ბუთხუზა)
  • „სამანიშვილის დედინაცვალი“ (არისტო ქვაშავაძე)
  • „კავსასიური ცარცის წრე“ (გლეხი და ქმარი)
  • „რიჩარდ III“ (კეტსბი)
  • „შობის ღამის სიზმარი“ (სკრუჯი)

ჯილდოები და წოდებები

რესურსები ინტერნეტში