სახელზმნა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
No edit summary |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''სახელზმნა''' — სიტყვა, რომელსაც აქვს როგორც [[არსებითი სახელი]]ს, ისე [[ზმნა|ზმნის]] ნიშნები. სახელზმნა ბრუნვიანი სიტყვაა და წინადადებაში გამოიყენება როგორც სახელი(შეიძლება იყოს სუბიექტი, ობიექტი, მეორეხარისხოვანი წევრი), ზმნასთან კი აერთიანებს ლექსიკური შინაარსი, წარმოება, გამოყენება III სერიის ფორმათათვის და წარმოქმნის ზოგი კატეგორია(გეზი, ორიენტაცია, [[ასპექტი (გრამატიკა)|ასპექტი]] და სხვა). |
'''სახელზმნა''' — სიტყვა, რომელსაც აქვს როგორც [[არსებითი სახელი]]ს, ისე [[ზმნა|ზმნის]] ნიშნები. სახელზმნა ბრუნვიანი სიტყვაა და წინადადებაში გამოიყენება როგორც სახელი (შეიძლება იყოს სუბიექტი, ობიექტი, მეორეხარისხოვანი წევრი), ზმნასთან კი აერთიანებს ლექსიკური შინაარსი, წარმოება, გამოყენება III სერიის ფორმათათვის და წარმოქმნის ზოგი კატეგორია (გეზი, ორიენტაცია, [[ასპექტი (გრამატიკა)|ასპექტი]] და სხვა). |
||
==ეტიმოლოგია== |
==ეტიმოლოგია== |
||
სიტყვა [[ანტონ I|ანტონ კათალიკოსმა]] შემოიღო და აღნიშნავს „ქმნის და ვნების“ გამომხატველ სიტყვას(„წერა“, „კეთება“ ...), რომელიც სახელის ნიშნებსაც ატარებს და ზმნისაც(იმას, რაც დღეს ''საწყისით'', ''[[მასდარი]]თ'' აღინიშნება). შემდგომ გრამატიკოსთა([[სოლომონ დოდაშვილი]], [[თედო ჟორდანია]] და სხვა) სახელზმნას არსებით სახელებში ათავსებდა, მეორე([[დავით ყიფიანი]] და სხვა) ზმნის სისტემას მიაკუთვნებდა. [[აკაკი შანიძე]]მ გააფართოვა ტერმინის ხმარების არეალი და იგი მიმღეობაზეც გაავრცელა, ნაზმნარი არსებითი სახელი კი აღნიშნა ტერმინით საწყისი; დღეისათვის სახელზმნა მოიცავს საწყისსაც და [[მიმღეობა]]საც. |
სიტყვა [[ანტონ I|ანტონ კათალიკოსმა]] შემოიღო და აღნიშნავს „ქმნის და ვნების“ გამომხატველ სიტყვას („წერა“, „კეთება“ ...), რომელიც სახელის ნიშნებსაც ატარებს და ზმნისაც (იმას, რაც დღეს ''საწყისით'', ''[[მასდარი]]თ'' აღინიშნება). შემდგომ გრამატიკოსთა ([[სოლომონ დოდაშვილი]], [[თედო ჟორდანია]] და სხვა) სახელზმნას არსებით სახელებში ათავსებდა, მეორე ([[დავით ყიფიანი]] და სხვა) ზმნის სისტემას მიაკუთვნებდა. [[აკაკი შანიძე]]მ გააფართოვა ტერმინის ხმარების არეალი და იგი მიმღეობაზეც გაავრცელა, ნაზმნარი არსებითი სახელი კი აღნიშნა ტერმინით საწყისი; დღეისათვის სახელზმნა მოიცავს საწყისსაც და [[მიმღეობა]]საც. |
||
==იხილეთ აგრეთვე== |
==იხილეთ აგრეთვე== |
||
უკანასკნელი რედაქცია 22:45, 15 თებერვალი 2021-ის მდგომარეობით
სახელზმნა — სიტყვა, რომელსაც აქვს როგორც არსებითი სახელის, ისე ზმნის ნიშნები. სახელზმნა ბრუნვიანი სიტყვაა და წინადადებაში გამოიყენება როგორც სახელი (შეიძლება იყოს სუბიექტი, ობიექტი, მეორეხარისხოვანი წევრი), ზმნასთან კი აერთიანებს ლექსიკური შინაარსი, წარმოება, გამოყენება III სერიის ფორმათათვის და წარმოქმნის ზოგი კატეგორია (გეზი, ორიენტაცია, ასპექტი და სხვა).
ეტიმოლოგია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სიტყვა ანტონ კათალიკოსმა შემოიღო და აღნიშნავს „ქმნის და ვნების“ გამომხატველ სიტყვას („წერა“, „კეთება“ ...), რომელიც სახელის ნიშნებსაც ატარებს და ზმნისაც (იმას, რაც დღეს საწყისით, მასდარით აღინიშნება). შემდგომ გრამატიკოსთა (სოლომონ დოდაშვილი, თედო ჟორდანია და სხვა) სახელზმნას არსებით სახელებში ათავსებდა, მეორე (დავით ყიფიანი და სხვა) ზმნის სისტემას მიაკუთვნებდა. აკაკი შანიძემ გააფართოვა ტერმინის ხმარების არეალი და იგი მიმღეობაზეც გაავრცელა, ნაზმნარი არსებითი სახელი კი აღნიშნა ტერმინით საწყისი; დღეისათვის სახელზმნა მოიცავს საწყისსაც და მიმღეობასაც.