ვერცხლისწყლის(II) ოქსიდი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
{{მუშავდება/ძირი|[[სპეციალური:Contributions/Vano3333|Vano3333]].|14|01|2021}} |
|||
{{ინფოდაფა ნივთიერება |
{{ინფოდაფა ნივთიერება |
||
| სათაური = <!-- ინფოდაფის სათაური (ნაგულისხმევად, ემთხვევა გვერდის სახელწოდებას) -->ვერცხლისწყლის(II) ოქსიდი |
| სათაური = <!-- ინფოდაფის სათაური (ნაგულისხმევად, ემთხვევა გვერდის სახელწოდებას) -->ვერცხლისწყლის(II) ოქსიდი |
უკანასკნელი რედაქცია 20:21, 14 იანვარი 2021-ის მდგომარეობით
ვერცხლისწყლის(II) ოქსიდი | |
ზოგადი | |
---|---|
სისტემური სახელწოდება | ვერცხლისწყლის(II) ოქსიდი |
ქიმიური ფორმულა | HgO |
მოლური მასა | 216,591 გ/მოლი |
ფიზიკური თვისებები | |
მდგომარეობა (სტ. პირ.) | ფორთოხლისფერი ან წითელი მყარი ნაერთი |
სიმკვრივე | 11,14 გ/სმ³ |
თერმული თვისებები | |
დნობის ტემპერატურა | 500 (იშლება) °C |
NFPA 704 |
ვერცხლისწყლის(II) ოქსიდი — არაორგანული ნივთიერება, ქიმიური ფორმულით HgO. არის ფორთოხლისფერი ან წითელი ფერის მყარი ნაერთი. ბუნებაში მინერალის სახით იშვიათად გვხვდება.
სინთეზი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
წითელი ფერის ოქსიდის მიღება შესაძლებელია ვერცხლისწყლის ჟანგბადის არეში 350 °C-ზე გაცხელებით. აგრეთვე ვერცხლისწყლის(II) ნიტრატის პიროლიზით.[1] ფორთოხლისფერი მიიღება ხსნარში ვერცხლისწყლის ხსნადი მარილის ტუტესთან ურთიერთამედებით.[1] ფერთა განსხვავება გამოწვეულია ნაწილაკების ზომით. ორივე მათგანი კრისტალური სტრუქტურითა და სხვა მახასიათებლებით ერთნაირები არიან.[1]
გამოყენება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
გამოიყენება მეტალური ვერცხლისწყლის მისაღებად, რადგანაც ნაერთი გაცხელებით მარტივად იშლება 500 °C-ზე და გამოიყოფა ჟანგბადი. წარსულში გამოიყენებოდა კათოდად ვერცხლისწყლის ბატარეებში.[2]
ტოქსიკურობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
არის ძლიერ ტოქსიკური. მისი ლეტარული დოზაა 18 მილიგრამი კოლოზე.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Zefirov N.S. and other vol.4 Half-Three // Chemical encyclopedia. - M .: Great Russian Encyclopedia, 1995 .-- 639 p. - 20,000 copies - ISBN 5-85270-092-4 .
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-08-037941-8.
- ↑ Moore, John W. (2005). Chemistry: The Molecular Science. Thomson Brooks/Cole, გვ. 941. ISBN 978-0-534-42201-1. „Mercury(II) oxide anode mercury battery.“