მთიანი ყარაბაღის ომი (2020): განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 38: ხაზი 38:


== 10 ოქტომბრის ცეცხლის შეწყვეტის ხელშეკრულება ==
== 10 ოქტომბრის ცეცხლის შეწყვეტის ხელშეკრულება ==
10 ოქტომბრის 04:00 საათზე (რუსეთის დროით 00:00 სთ-ზე) რუსეთმა განაცხადა, რომ სომხეთიც და აზერბაიჯანიც შეთანხმდნენ ჰუმანიტარული ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ მოსკოვში 10 საათიანი მოლაპარაკებების შემდეგ. ოფიციალურად შეჩერდა საომარი მოქმედებები 12:00 საათზე (GMT 08:00 სთ-ზე), პატიმრებისა და გვამების გაცვლის მიზნით, რასაც წითელი ჯვარიც ხელს უწყობდა. ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ დარღვევები მუდმივად მიმდინარეობდა.
10 ოქტომბრის 04:00 საათზე (რუსეთის დროით 00:00 სთ-ზე) რუსეთმა განაცხადა, რომ სომხეთი და აზერბაიჯანიც შეთანხმდნენ ჰუმანიტარული ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ მოსკოვში 10-საათიანი მოლაპარაკებების შემდეგ. ოფიციალურად შეჩერდა საომარი მოქმედებები 12:00 საათზე (GMT 08:00 სთ-ზე), პატიმრებისა და გარდაცვლილების გაცვლის მიზნით, რასაც წითელი ჯვარი უწყობდა ხელს. ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ დარღვევები მუდმივად მიმდინარეობდა.


სომხეთმა და აზერბაიჯანმა ერთმანეთი დაადანაშაულეს ცეცხლის შეწყვეტის დაწყებამდე სამოქალაქო დასახლებების დაბომბვაში. ამასთან, მეორე მხარის დაბომბვას ორივე ქვეყანა უარყოფს. თითოეულმა მხარემ სხვა მხარე დაადანაშაულა ცეცხლის შეწყვეტის პირობების დარღვევაში. ამის შემდეგ მალევე მოხდა შეტაკებები, ძლიერი ბრძოლები ჰადრუთში და დაბომბვები. აზერბაიჯანმა უფრო დიდი ტერიტორია დაიკავა. დაახლოებით 23:00 საათზე, აზერბაიჯანის თავდაცვის სამინისტრომ განაცხადა, რომ სომხური ჯარები ბომბავდნენ ტარტარს. ხოლო სომხეთის თავდაცვის სამინისტრომ განაცხადა, რომ აზერბაიჯანის ჯარები ბომბავდნენ სტეპანაკერტს.
სომხეთმა და აზერბაიჯანმა ერთმანეთი დაადანაშაულეს ცეცხლის შეწყვეტის დაწყებამდე სამოქალაქო დასახლებების დაბომბვაში. ამასთან, მეორე მხარის დაბომბვას ორივე ქვეყანა უარყოფს. თითოეულმა მხარემ მოწინააღმდეგე დაადანაშაულა ცეცხლის შეწყვეტის პირობების დარღვევაში. ამის შემდეგ მალევე მოხდა შეტაკებები, ძლიერი ბრძოლები ჰადრუთში და დაბომბვები. აზერბაიჯანმა უფრო დიდი ტერიტორია დაიკავა. დაახლოებით 23:00 საათზე, აზერბაიჯანის თავდაცვის სამინისტრომ განაცხადა, რომ სომხური ჯარები ბომბავდნენ ტარტარს. ხოლო სომხეთის თავდაცვის სამინისტრომ განაცხადა, რომ აზერბაიჯანის ჯარები ბომბავდნენ სტეპანაკერტს.


1 და 17 ოქტომბერს სომხურმა მხარემ ბალისტიკური რაკეტები გაუშვა აზერბაიჯანის ქალაქ განჯას მიმართულებით, რასაც მშვიდობიანი ადამიანების მსხვერპლი მოჰყვა. აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა ილჰამ ალიევმა განაცხადა, რომ აზერბაიჯანის ძალებმა სომხებს სამაგიერო გადაუხადეს ფუზულისა და მიმდებარე სოფლების დაკავებით, ალიევმაასევე მოითხოვა კონფლიქტში საერთაშორისო საზოგადოების დაუყოვნებლივ ჩარევა.
1 და 17 ოქტომბერს სომხურმა მხარემ ბალისტიკური რაკეტები გაუშვა აზერბაიჯანის ქალაქ განჯას მიმართულებით, რასაც მშვიდობიანი ადამიანების მსხვერპლი მოჰყვა. აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა ილჰამ ალიევმა განაცხადა, რომ აზერბაიჯანის ძალებმა სომხებს სამაგიერო გადაუხადეს ფუზულისა და მიმდებარე სოფლების დაკავებით, ალიევმა ასევე მოითხოვა კონფლიქტში საერთაშორისო საზოგადოების დაუყოვნებლივ ჩარევა.


==იხილეთ აგრეთვე==
==იხილეთ აგრეთვე==

07:24, 11 ნოემბერი 2020-ის ვერსია

მთიანი ყარაბაღის ომი

ვითარება ყარაბაღში 18 ოქტომბრის მონაცემებით
თარიღი 17 სექტემბერი, 202010 ნოემბერი, 2020
მდებარეობა მთიანი ყარაბაღი
აზერბაიჯანი
აზერბაიჯან-სომხეთის საზღვარი
შედეგი

აზერბაიჯნის გამარჯვება[1][2]

ტერიტორიული
ცვლილებები
სომხების მიერ კონტროლირებადი ტერიტორიები მთიანი ყარაბაღის მიმდებარე ტერიტორიებზე და იუხარი-ასქიფარისა და ბარხუდარლის ანკლავები აზერბაიჯანს დაუბრუნდება 2020 წლის 1 დეკემბრიდან. ომის დროს აზერბაიჯანმა კონტროლი დაამყარა 9 ქალაქზე და 240 სოფელზე [6], ასევე აზერბაიჯანისა და ირანის მთელ საზღვარზე დაამყარა კონტროლი.
მხარეები
სომხეთის დროშა სომხეთი
მთიანი ყარაბაღის რესპუბლიკის დროშა მთიანი ყარაბაღის რესპუბლიკა
აზერბაიჯანის დროშა აზერბაიჯანი

მხარდაჭერა:

ძალები
ყარაბაღის არმია
სომხეთის შეიარაღებული ძალები
აზერბაიჯანის შეიარაღებული ძალები
მთიანი ყარაბაღის ომი ვიკისაწყობში

მთიანი ყარაბაღის ომი (აზერ. Qarabağ müharibəsi) — მიმდინარე შეიარაღებული კონფლიქტი აზერბაიჯანსა და სომხეთს შორის სადავო მთიანი ყარაბაღის რეგიონში.

შეტაკებები დაიწყო 2020 წლის 27 სექტემბრის დილას მთიანი ყარაბაღის საკონტაქტო ხაზის გასწვრივ, რომელიც დამყარდა მთიანი ყარაბაღის 1988–1994 წლების ომის შემდეგ. შეტაკებების საპასუხოდ, სომხეთმა და არცახმა სრული მობილიზაცია და საომარი მდგომარეობა გამოაცხადეს. აზერბაიჯანმა კომენდატის საათი და სრული მობილიზაცია გამოაცხადა. კონფლიქტის დროს გამოიყენებოდა სამხერო ავიაცია, დრონები, შორ მანძილზე მსროლელი მძიმე არტილერია[7] და ბალისტიკური რაკეტები, ადგილი ჰქონდა ორივე მხრიდან ონლაინ-საინფორმაციო ომსა და სახელმწიფო პროპაგანდას. [8]

მრავალმა ქვეყანამ და გაერომ მკაცრად დაგმო კონფლიქტი და ორივე მხარეს მოუწოდა დაძაბულობის დეესკალაციისკენ და მნიშვნელოვანი მოლაპარაკებებისკენ. საერთაშორისო ანალიტიკოსთა აზრით, საბრძოლო მოქმედებები, სავარაუდოდ, დაიწყო აზერბაიჯანის შეტევით. [9]

მხარეები მოსკოვში ცეცხლის დროებით შეწყვეტაზე შეთანხმდნენ, რომელიც ძალაში 10 ოქტომბერს შევიდა. ცეცხლის შეწყვეტის ხელშეკრულება არაერთხელ დაირღვა, შეჩერდა გარდაცვლილთა გეგმიური დაბრუნებისა და დაჭრილთა და პატიმართა გაცვლის პროცესები.[10] ორივე მხრიდან დაღუპულთა რიცხვი ათასამდე მერყეობს. რუსულ-თურქული გეოპოლიტიკური დინამიკისა და მილსადენის პოლიტიკის გამო არსებობს ფართო რეგიონულ კონფლიქტად გადაზრდის საშიშროებაც. [11]

წინაპირობა

მთიანი ყარაბაღი კონფლიქტური რეგიონია, რომელიც ადმინისტრაციულად აზერბაიჯანს ეკუთვნის, თუმცა მეტწილად სომეხი ეთნიკური ჯგუფებითაა დასახლებული. ეს რეგიონი აზერბაიჯანის დე იურე ნაწილია, მაგრამ ფაქტობრივად იმართება თვითგამოცხადებული არცახის რესპუბლიკის მიერ, რომელსაც მხარს უჭერს სომხეთი.[12] ეთნიკური ძალადობა დაიწყო გასული საუკუნის 80-იანი წლების ბოლოს და სრულ ომში გადაიზარდა სსრკ-ს დაშლის შემდეგ, 1991 წელს. მთიანი ყარაბაღის ომის შედეგად 750,000 აზერბაიჯანელი და 353,000 სომეხი გადასახლდა აზერბაიჯანიდან და სომხეთიდან. ომი 1994 წელს ცეცხლის შეწყვეტით დასრულდა.

სამი ათწლეულის განმავლობაში ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმება მრავალჯერ დაირღვა. მიმდინარე კონფლიქტამდე ყველაზე სერიოზული ინციდენტები იყო მთიანი ყარაბაღის 2016 წლის შეტაკებები. მიუხედავად იმისა, რომ გაუგებარია, თუ როგორ სურთ ტერიტორიის მართვა ამ რეგიონის ამჟამინდელ მცხოვრებლებს, გამოკითხვების თანახმად, მათ არ სურთ აზერბაიჯანის შემადგენლობაში იყვნენ. 2019 წლის აგვისტოში სომხეთის პრემიერ- მინისტრი, ნიკოლ ფაშინიანი ესტუმრა რეგიონს, სადაც მან განაცხადა: „არცახი სომხეთია, წერტილი“.

შეტაკებები მოხდა სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის საზღვარზე 2020 წლის ივლისში. ათასობით აზერბაიჯანელმა საპროტესტო აქცია გამართა სომხეთის წინააღმდეგ მათ ომის დაწყება სურდათ.

2020 წლის ივლისიდან სომხეთმა და აზერბაიჯანმა ფართომასშტაბიანი სამხედრო წვრთნები დაიწყეს. საომარი მოქმედებების განახლებამდე გაჩნდა ბრალდებები, რომ ჰამზას დივიზიის ასობით სირიელი შეიყვანეს აზერბაიჯანში. მაშინ, როდესაც პრეზიდენტ ერდოღანთან დაახლოებული თურქული მედია აცხადებდა, რომ ერაყიდან და სირიიდან ჯარისჯაცები მთიან ყარაბაღში სომხების მხარდასაჭერად გადავიდნენ. როგორც აზერბაიჯანის, ასევე სომხეთის მთავრობები უარყოფენ ბრალს უცხოელი მებრძოლების მონაწილეობის შესახებ.[13]

10 ოქტომბრის ცეცხლის შეწყვეტის ხელშეკრულება

10 ოქტომბრის 04:00 საათზე (რუსეთის დროით 00:00 სთ-ზე) რუსეთმა განაცხადა, რომ სომხეთი და აზერბაიჯანიც შეთანხმდნენ ჰუმანიტარული ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ მოსკოვში 10-საათიანი მოლაპარაკებების შემდეგ. ოფიციალურად შეჩერდა საომარი მოქმედებები 12:00 საათზე (GMT 08:00 სთ-ზე), პატიმრებისა და გარდაცვლილების გაცვლის მიზნით, რასაც წითელი ჯვარი უწყობდა ხელს. ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ დარღვევები მუდმივად მიმდინარეობდა.

სომხეთმა და აზერბაიჯანმა ერთმანეთი დაადანაშაულეს ცეცხლის შეწყვეტის დაწყებამდე სამოქალაქო დასახლებების დაბომბვაში. ამასთან, მეორე მხარის დაბომბვას ორივე ქვეყანა უარყოფს. თითოეულმა მხარემ მოწინააღმდეგე დაადანაშაულა ცეცხლის შეწყვეტის პირობების დარღვევაში. ამის შემდეგ მალევე მოხდა შეტაკებები, ძლიერი ბრძოლები ჰადრუთში და დაბომბვები. აზერბაიჯანმა უფრო დიდი ტერიტორია დაიკავა. დაახლოებით 23:00 საათზე, აზერბაიჯანის თავდაცვის სამინისტრომ განაცხადა, რომ სომხური ჯარები ბომბავდნენ ტარტარს. ხოლო სომხეთის თავდაცვის სამინისტრომ განაცხადა, რომ აზერბაიჯანის ჯარები ბომბავდნენ სტეპანაკერტს.

1 და 17 ოქტომბერს სომხურმა მხარემ ბალისტიკური რაკეტები გაუშვა აზერბაიჯანის ქალაქ განჯას მიმართულებით, რასაც მშვიდობიანი ადამიანების მსხვერპლი მოჰყვა. აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა ილჰამ ალიევმა განაცხადა, რომ აზერბაიჯანის ძალებმა სომხებს სამაგიერო გადაუხადეს ფუზულისა და მიმდებარე სოფლების დაკავებით, ალიევმა ასევე მოითხოვა კონფლიქტში საერთაშორისო საზოგადოების დაუყოვნებლივ ჩარევა.

იხილეთ აგრეთვე

სქოლიო

  1. Azerbaijan and Armenia agree full ceasefire in Nagorno-Karabakh. Financial Times (10 November 2020). ციტატა: „Agreement is seen as victory for Baku and will be monitored by Russian forces“
  2. Armenia, Azerbaijan and Russia sign Nagorno-Karabakh peace deal. BBC (10 November 2020). ციტატა: „The BBC's Orla Guerin in Baku says that, overall, the deal should be read as a victory for Azerbaijan and a defeat for Armenia.“
  3. შეცდომა ციტირებაში არასწორი ტეგი <ref>; სქოლიოსათვის peace არ არის მითითებული ტექსტი; $2
  4. „Armenia, Azerbaijan and Russia sign Nagorno-Karabakh peace deal“. BBC News. 10 November 2020. ციტირების თარიღი: 10 November 2020.
  5. https://www.gulftoday.ae/news/2020/11/10/armenia-azerbaijan-and-russia-sign-nagorno-karabakh-peace-deal
  6. Son dakika haberi: Azerbaycan Cumhurbaşkanı duyurdu: 49 yerleşim yeri daha kurtarıldı tr. CNN Türk (9 November 2020). ციტირების თარიღი: 9 November 2020
  7. Gatopoulos, Alex. "The Nagorno-Karabakh conflict is ushering in a new age of warfare". www.aljazeera.com. Retrieved 15 October 2020.
  8. Mirovalev, Mansur (15 October 2020). "Armenia, Azerbaijan battle an online war over Nagorno-Karabakh". Al Jazeera.
  9. "'Забуксовала, заглохла': эксперт о военной операции Азербайджана в Карабахе" (in Russian). EurAsia Daily. 2 October 2020. Азербайджанская армия не выполнила за 5 дней ни одной задачи первого дня. Михаил Ходарёнок
  10. Bagirova, Nvard Hovhannisyan, Nailia (13 October 2020). "Humanitarian crisis feared as Nagorno-Karabakh ceasefire buckles". Reuters. Retrieved 13 October 2020.
  11. "Azerbaijan strikes inside Armenia as Karabakh fighting widens". Bangkok Post. Retrieved 14 October 2020 – via AFP.
  12. "HUMAN RIGHTS SITUATION OF INTERNALLY DISPLACED PERSONS IN AZERBAIJAN". humanrightsclub.net. 19 June 2019. There are now about 600,000 registered Azerbaijani IDPs – roughly 40,000 from Nagorno-Karabakh and 560,000 from the surrounding seven occupied districts.
  13. Turkish claims of PKK fighters in Armenia absolute nonsense: Armen Sarkissian". Al Arabia. 29 September 2020. Retrieved 30 September 2020.