მიხეილ ღლონტი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 24: | ხაზი 24: | ||
}} |
}} |
||
'''მიხეილ ღლონტი''' (დ. [[25 მარტი]], [[1858]], [[ოზურგეთის მაზრა]], [[ქუთაისის გუბერნია]]<ref>{{cite web|url=http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00012331/|title=მიხეილ ღლონტი |
'''მიხეილ ღლონტი''' (დ. [[25 მარტი]], [[1858]], [[ოზურგეთის მაზრა]], [[ქუთაისის გუბერნია]]<ref>{{cite web|url=http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00012331/|title=მიხეილ ღლონტი |
||
|publisher=[[საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი]]|accessdate=7 მარტი, 2019}}</ref> — გ. [[სექტემბერი]] [[1924]]) — ქართველი [[გენერალი]]. |
|||
⚫ | |||
==ბიოგრაფია== |
|||
⚫ | დაამთავრა ელისავეტგრადის კავალერიის იუნკერთა სასწავლებელი. ჯარში მსახურობდა 1879 წლიდან. [[კორნეტი]] ([[1886]]). პორუჩიკი ([[1890]]). შტაბსროტმისტრი ([[1895]]). როტმისტრი ([[1898]]). ესკადრონის უფროსი. იყო [[რუსეთ-იაპონიის ომი|რუსეთ-იაპონიის]] [[1904]]-[[1905]] წლების ომის მონაწილე ომში დაიჭრა და მიიღო ძლიერი [[კონტუზია]]. ასეულის მეთაური. 1909-1914 წლებში მსახურობდა ნიჟეგოროდის მე-17 დრგუნთა პოლკში. 1910 წლის 31 მაისს მიენიჭა [[პოლკოვნიკი]]დ წოდება. [[1910]]-[[1914]] წლებში იყო კავკასიის მე-7 სათადარიგო საკავალერიო პოლკის უფროსი. [[1914]]-[[1916]] წლებში კავკასიის მე-2 სათადარიგო ბრიგადის უფროსის თანაშემწე, შემდეგ უფროსი. გენერალ-მაიორი ([[1917]] წარჩინებისთვის). დაჯილდოებული იყო ორდენებით: წმ. ანას მე-3 ხარისხის, წმ. სტანისლავის მე-2 ხარისხის ხმლებით, წმ. ვლადიმირის მე-4 ხარისხის ხმლებითა და ბაბთით, იარაღით. [[1918]] წლიდან ქართულ ჯარში მსახურობდა. მეთაურობდა პოლკს. [[1921]] წელს ემიგრაციაში არ წავიდა. მონაწილეობდა [[1924 წლის აგვისტოს აჯანყება|1924 წლის ანტისაბჭოთა აჯანყების]] მომზადებაში. იყო „დამოუკიდებლობის კომიტეტის“ სამხედრო კომისიის წევრი. აჯანყების შემდეგ დააპატიმრეს. დაიღუპა პატიმრობისას. |
||
==ლიტერატურა== |
==ლიტერატურა== |
||
{{სდრ|467|ბახტაზე მ.}} |
{{სდრ|467|ბახტაზე მ.}} |
||
*{{წიგნი|ავტორი=გოგიტიძე, მ., ბეჟიტაშვილი, გ.|სათაური=„სამხედრო ფიცის ერთგულნი“|ბმული=http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/82972 |ISBN=978-9941-0-7386-1|ადგილი=თბილისი|წელი=2015|გვერდები=92}} |
|||
==რესურსები ინტერნეტში== |
==რესურსები ინტერნეტში== |
||
ხაზი 40: | ხაზი 44: | ||
[[კატეგორია:დაბადებული 1858]] |
[[კატეგორია:დაბადებული 1858]] |
||
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1924]] |
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1924]] |
||
[[კატეგორია:გურიის მხარეში დაბადებულები]] |
11:11, 7 ნოემბერი 2020-ის ვერსია
მიხეილ ღლონტი | |
---|---|
ეროვნება | ქართველი |
დაბადების თარიღი | 25 მარტი, 1858 |
დაბადების ადგილი | ოზურგეთის მაზრა, ქუთაისის გუბერნია, რუსეთის იმპერია |
გარდაცვალების თარიღი | სექტემბერი, 1924 |
კუთვნილება | რუსეთის იმპერია → საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა |
ჯარის სახეობა | კავალერია |
წოდება | გენერალ-მაიორი |
ბრძოლები/ომები |
რუსეთ-იაპონიის ომი, 1924 წლის აგვისტოს აჯანყება |
მიხეილ ღლონტი (დ. 25 მარტი, 1858, ოზურგეთის მაზრა, ქუთაისის გუბერნია[1] — გ. სექტემბერი 1924) — ქართველი გენერალი.
ბიოგრაფია
დაამთავრა ელისავეტგრადის კავალერიის იუნკერთა სასწავლებელი. ჯარში მსახურობდა 1879 წლიდან. კორნეტი (1886). პორუჩიკი (1890). შტაბსროტმისტრი (1895). როტმისტრი (1898). ესკადრონის უფროსი. იყო რუსეთ-იაპონიის 1904-1905 წლების ომის მონაწილე ომში დაიჭრა და მიიღო ძლიერი კონტუზია. ასეულის მეთაური. 1909-1914 წლებში მსახურობდა ნიჟეგოროდის მე-17 დრგუნთა პოლკში. 1910 წლის 31 მაისს მიენიჭა პოლკოვნიკიდ წოდება. 1910-1914 წლებში იყო კავკასიის მე-7 სათადარიგო საკავალერიო პოლკის უფროსი. 1914-1916 წლებში კავკასიის მე-2 სათადარიგო ბრიგადის უფროსის თანაშემწე, შემდეგ უფროსი. გენერალ-მაიორი (1917 წარჩინებისთვის). დაჯილდოებული იყო ორდენებით: წმ. ანას მე-3 ხარისხის, წმ. სტანისლავის მე-2 ხარისხის ხმლებით, წმ. ვლადიმირის მე-4 ხარისხის ხმლებითა და ბაბთით, იარაღით. 1918 წლიდან ქართულ ჯარში მსახურობდა. მეთაურობდა პოლკს. 1921 წელს ემიგრაციაში არ წავიდა. მონაწილეობდა 1924 წლის ანტისაბჭოთა აჯანყების მომზადებაში. იყო „დამოუკიდებლობის კომიტეტის“ სამხედრო კომისიის წევრი. აჯანყების შემდეგ დააპატიმრეს. დაიღუპა პატიმრობისას.
ლიტერატურა
- ბახტაზე მ., საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918–1921) : ენციკლოპედია-ლექსიკონი, თბ.: უნივერსიტეტის გამომცემლობა, 2018. — გვ. 467.
- გოგიტიძე, მ., ბეჟიტაშვილი, გ., „სამხედრო ფიცის ერთგულნი“, თბილისი, 2015. — გვ. 92, ISBN 978-9941-0-7386-1.
რესურსები ინტერნეტში
სქოლიო
- ↑ მიხეილ ღლონტი. საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი. ციტირების თარიღი: 7 მარტი, 2019.