გიშისწყალი: განსხვავება გადახედვებს შორის

გიშისწყალი
ქვეყანა	აზერბაიჯანი
სათავე	აღმოსავლეთი კავკასიონი; 41°26′42″ ჩ. გ. 47°13′04″ ა. გ. / 41.445111° ჩ. გ. 47.218028° ა. გ.
შესართავი	ალაზანი; 41°16′33″ ჩ. გ. 46°42′50″ ა. გ. / 41.275944° ჩ. გ. 46.714056° ა. გ.
სიგრძე	134 კმ
აუზის ფართობი	1810 კმ²
მდინარის სისტემა	ალაზანი → მტკვარი → კასპიის ზღვა
წყლის ხარჯი (საშ.)	21,7 მ³/წმ
	— სათავე, — შესართავი

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შემოწმებული ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

18:10, 20 ივნისი 2020-ის ვერსია

გიშისწყალი, აგრიჩაი (აზერ. Əyriçay) — მდინარე აზერბაიჯანში. ალაზნის მარცხენა შენაკადი. სათავე აქვს აღმოსავლეთ კავკასიონის სამხრეთ კალთებზე, მთა თიქლალიბაშის სიახლოვეს. სიგრძე 134 კმ, აუზის ფართობი 1810 კმ².^[1] ზემო დინებაში ეწოდება დაშაღილჩაი და უპირატესად მთის მდინარეა, შემდეგ დაშიუზის ქედის აღმოსავლეთ მხარეს გაედინება, ქვემო დინებაში ალაზნის ვაკეზე იშლება და ალაზანს საქართველოს საზღვრის სიახლოვეს ერთვის. იერთებს მრავალ შენაკადს, ძირითადად მარჯვენა მხრიდან.^[2] მდინარეზე 1987 წელს აშენდა აგრიჩაის წყალსაცავი. საშუალო წლიური ხარჯი 21,7 მ³/წმ. ღვარცოფულია.^[3] მდინარის ხეობაშია ქართული მართლმადიდებლური ტაძარი გიშის ეკლესია.^[4]

ქართველი მეცნიერი ვახუშტი ბატონიშვილი გიშის შესახებ გადმოგვცემს:^[5]

	„ხორანთას „ქუეით დიდს ალაზანს მოერთვის გიშის წყალი, რომელი გამოსდის კავკასს, კულმუხსა და ჰერეთს შორის... და მოდის გიშამდეს.“

სქოლიო

↑ Azərbaycanın hidroqrafiyası
↑ Топографическая карта масштаба 1:100 000 k38-106
↑ საინგილოს ზოგადი აღწერა
↑ გიში | სამხრეთ კავკასიის ისტორიული ძეგლები
↑ ბატონოშვილი ვახუშტი, საქართველოს გეოგრაფია, რედაქცია მ. გ. ჯანაშვილისა. თფილისი, 1904

[1] Azərbaycanın hidroqrafiyası

[2] Топографическая карта масштаба 1:100 000 k38-106

[3] საინგილოს ზოგადი აღწერა

[4] გიში | სამხრეთ კავკასიის ისტორიული ძეგლები

[5] ბატონოშვილი ვახუშტი, საქართველოს გეოგრაფია, რედაქცია მ. გ. ჯანაშვილისა. თფილისი, 1904

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ ხაზი 46: / ხაზი 46: @@
 |Commons           =
 }}
-'''გიშისწყალი''', '''აგრიჩაი''' ({{lang-az|Əyriçay}}) — მდინარე [[აზერბაიჯანი|აზერბაიჯანში]]. [[ალაზანი|ალაზნის]] მარცხენა შენაკადი. სათავე აქვს [[აღმოსავლეთი კავკასიონი|აღმოსავლეთ კავკასიონის]] სამხრეთ კალთებზე, მთა თიქლალიბაშის სიახლოვეს. სიგრძე 134 კმ, აუზის ფართობი 1810 კმ².<ref>[http://anl.az/el/Kitab/2013/Azf-271133.pdf Azərbaycanın hidroqrafiyası]</ref> ზემო დინებაში ეწოდება დაშაღილჩაი და უპირატესად მთის მდინარეა, შემდეგ დაშიუზის ქედის აღმოსავლეთ მხარეს გაედინება, ქვემო დინებაში [[ალაზნის ვაკე]]ზე იშლება და ალაზანს [[საქართველო]]ს საზღვრის სიახლოვეს ერთვის. იერთებს მრავალ შენაკადს, ძირითადად მარჯვენა მხრიდან.<ref>Топографическая карта масштаба 1:100 000 K-39</ref> მდინარეზე 1987 წელს აშენდა აგრიჩაის წყალსაცავი. საშუალო წლიური ხარჯი 21,7 მ³/წმ. [[ღვარცოფი|ღვარცოფულია]].<ref>[http://www.dzeglebi.ge/mxareebi_qalaqebi/saingilo/saingilo.html საინგილოს ზოგადი აღწერა]</ref> მდინარის ხეობაშია ქართული მართლმადიდებლური ტაძარი [[გიშის ეკლესია]].<ref>[http://maps.nekeri.net/caucasia/ka/გიში/ გიში | სამხრეთ კავკასიის ისტორიული ძეგლები]</ref>
+'''გიშისწყალი''', '''აგრიჩაი''' ({{lang-az|Əyriçay}}) — მდინარე [[აზერბაიჯანი|აზერბაიჯანში]]. [[ალაზანი|ალაზნის]] მარცხენა შენაკადი. სათავე აქვს [[აღმოსავლეთი კავკასიონი|აღმოსავლეთ კავკასიონის]] სამხრეთ კალთებზე, მთა თიქლალიბაშის სიახლოვეს. სიგრძე 134 კმ, აუზის ფართობი 1810 კმ².<ref>[http://anl.az/el/Kitab/2013/Azf-271133.pdf Azərbaycanın hidroqrafiyası]</ref> ზემო დინებაში ეწოდება დაშაღილჩაი და უპირატესად მთის მდინარეა, შემდეგ დაშიუზის ქედის აღმოსავლეთ მხარეს გაედინება, ქვემო დინებაში [[ალაზნის ვაკე]]ზე იშლება და ალაზანს [[საქართველო]]ს საზღვრის სიახლოვეს ერთვის. იერთებს მრავალ შენაკადს, ძირითადად მარჯვენა მხრიდან.<ref>Топографическая карта масштаба 1:100 000 k38-106</ref> მდინარეზე 1987 წელს აშენდა აგრიჩაის წყალსაცავი. საშუალო წლიური ხარჯი 21,7 მ³/წმ. [[ღვარცოფი|ღვარცოფულია]].<ref>[http://www.dzeglebi.ge/mxareebi_qalaqebi/saingilo/saingilo.html საინგილოს ზოგადი აღწერა]</ref> მდინარის ხეობაშია ქართული მართლმადიდებლური ტაძარი [[გიშის ეკლესია]].<ref>[http://maps.nekeri.net/caucasia/ka/გიში/ გიში | სამხრეთ კავკასიის ისტორიული ძეგლები]</ref>
 ქართველი მეცნიერი [[ვახუშტი ბატონიშვილი]] გიშის შესახებ გადმოგვცემს:<ref>ბატონოშვილი ვახუშტი, საქართველოს გეოგრაფია, რედაქცია მ. გ. ჯანაშვილისა. თფილისი, 1904</ref> {{ციტატა|ხორანთას „ქუეით დიდს ალაზანს მოერთვის გიშის წყალი, რომელი გამოსდის კავკასს, კულმუხსა და ჰერეთს შორის... და მოდის გიშამდეს.}}