იტალიური უნგრულა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
ახალი გვერდი: '''იტალიური უნგრულა''', ''ფელენბერგი'', ''ფრანგული შავი ქლიავი'' — ქ... |
No edit summary |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''იტალიური უნგრულა''', ''ფელენბერგი'', ''ფრანგული შავი ქლიავი'' — ქლიავის ჯიში. წარმოშობილია იტალიაში. გერმანიაში შეიტანა ფილიპ ფონ ფელენბერგმა 1823 წელს და ამ სახელწოდებით გავრცელდა ფართოდ. ინგლისში ეს ჯიში ცნობილი იყო უკვე 1831 წელს. აქედან იტალიური უნგრულა გადადის ამერიკაში, სადაც სტანდარტულ ასორტიმენტშია შესული 1862 წლიდან. სოჭის საცდელი სადგურის დირექტორმა გარბემ ეს ჯიში აქ 1886 წელს შეიტანა, ფართოდ გავრცელდა და სამრეწველო ხასიათის კულტურად გადაიქცა. სოჭიდან ის გავრცელდა გაგრისა და სოხუმის რაიონებში. იტალიურმა უნგრულამ შავი ზღვის სანაპირო რაიონებში საუკეთესო ბუნებრივი პირობები ჰპოვა თავისი ზრდა-განვითარებისა და საუკეთესო ხარისხის ნაყოფის განვითარებისათვის. სხვა რაიონებში იტალიური უნგრულა გვხვდება ცალკეულ ხეებად და ეს ცალკე მდგომი ხეები აჩვენებენ, რომ იტალიურ უნგრულას ასეთივე კარგი პროდუქტი შეუძლია მოიცეს სხვა რაიონებშიც (გორის, დუშეთის, თბილისის, კასპის). |
'''იტალიური უნგრულა''', ''ფელენბერგი'', ''ფრანგული შავი ქლიავი'' — ქლიავის ჯიში. წარმოშობილია იტალიაში. გერმანიაში შეიტანა ფილიპ ფონ ფელენბერგმა 1823 წელს და ამ სახელწოდებით გავრცელდა ფართოდ. ინგლისში ეს ჯიში ცნობილი იყო უკვე 1831 წელს. აქედან იტალიური უნგრულა გადადის ამერიკაში, სადაც სტანდარტულ ასორტიმენტშია შესული 1862 წლიდან. სოჭის საცდელი სადგურის დირექტორმა გარბემ ეს ჯიში აქ 1886 წელს შეიტანა, ფართოდ გავრცელდა და სამრეწველო ხასიათის კულტურად გადაიქცა. სოჭიდან ის გავრცელდა გაგრისა და სოხუმის რაიონებში. იტალიურმა უნგრულამ შავი ზღვის სანაპირო რაიონებში საუკეთესო ბუნებრივი პირობები ჰპოვა თავისი ზრდა-განვითარებისა და საუკეთესო ხარისხის ნაყოფის განვითარებისათვის. სხვა რაიონებში იტალიური უნგრულა გვხვდება ცალკეულ ხეებად და ეს ცალკე მდგომი ხეები აჩვენებენ, რომ იტალიურ უნგრულას ასეთივე კარგი პროდუქტი შეუძლია მოიცეს სხვა რაიონებშიც (გორის, დუშეთის, თბილისის, კასპის). |
||
იტალიური უნგრულა დიდ მოთხოვნილებას უყენებს გარემო პირობებს. კარგად ვითარდება მხოლოდ ღრმა, ნოყიერ თიხნარ ნიადაგებზე. მოსავლიანობა დიდად მერყეობს აგროტექნიკურ ღონისძიებათა მიხედვით. მის მოსავალს ძლიერ ამცირებს სოკოვანი დაავადებები და მავნებლები. ხე ზომიერი ზრდისაა, ინვითარებს უსწორმასწორო მომრგვალო ვარჯს. იტალიური უნგრულას შტამი ხშირად იგრიხება. ფოთოლი მოგრძო ოვალური ფორმისაა. ფოთლის ფირფიტის ზედაპირი მუქი მწვანე და ბრჭყვიალაა. თვითფერტილი ჯიშია. |
|||
10:19, 21 აპრილი 2020-ის ვერსია
იტალიური უნგრულა, ფელენბერგი, ფრანგული შავი ქლიავი — ქლიავის ჯიში. წარმოშობილია იტალიაში. გერმანიაში შეიტანა ფილიპ ფონ ფელენბერგმა 1823 წელს და ამ სახელწოდებით გავრცელდა ფართოდ. ინგლისში ეს ჯიში ცნობილი იყო უკვე 1831 წელს. აქედან იტალიური უნგრულა გადადის ამერიკაში, სადაც სტანდარტულ ასორტიმენტშია შესული 1862 წლიდან. სოჭის საცდელი სადგურის დირექტორმა გარბემ ეს ჯიში აქ 1886 წელს შეიტანა, ფართოდ გავრცელდა და სამრეწველო ხასიათის კულტურად გადაიქცა. სოჭიდან ის გავრცელდა გაგრისა და სოხუმის რაიონებში. იტალიურმა უნგრულამ შავი ზღვის სანაპირო რაიონებში საუკეთესო ბუნებრივი პირობები ჰპოვა თავისი ზრდა-განვითარებისა და საუკეთესო ხარისხის ნაყოფის განვითარებისათვის. სხვა რაიონებში იტალიური უნგრულა გვხვდება ცალკეულ ხეებად და ეს ცალკე მდგომი ხეები აჩვენებენ, რომ იტალიურ უნგრულას ასეთივე კარგი პროდუქტი შეუძლია მოიცეს სხვა რაიონებშიც (გორის, დუშეთის, თბილისის, კასპის).
იტალიური უნგრულა დიდ მოთხოვნილებას უყენებს გარემო პირობებს. კარგად ვითარდება მხოლოდ ღრმა, ნოყიერ თიხნარ ნიადაგებზე. მოსავლიანობა დიდად მერყეობს აგროტექნიკურ ღონისძიებათა მიხედვით. მის მოსავალს ძლიერ ამცირებს სოკოვანი დაავადებები და მავნებლები. ხე ზომიერი ზრდისაა, ინვითარებს უსწორმასწორო მომრგვალო ვარჯს. იტალიური უნგრულას შტამი ხშირად იგრიხება. ფოთოლი მოგრძო ოვალური ფორმისაა. ფოთლის ფირფიტის ზედაპირი მუქი მწვანე და ბრჭყვიალაა. თვითფერტილი ჯიშია.