თამარ სხირტლაძე: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
- "თამარ_სხირტლაძე.jpg". ფაილი წაიშალა Commons-იდან მომხმარებელ Wdwd-ს მიერ. მიზეზი: Copyright violation, see c:Commons:Licensing. |
დავამატე ბიოგრაფია. |
||
ხაზი 32: | ხაზი 32: | ||
თამარ სხირტლაძე დაიბადა [[1929]] წელს, ლაგოდეხში. [[1949]] დაამთავრა [[თბილისი]]ს [[კოტე მარჯანიშვილის სახელობის სახელმწიფო აკადემიური დრამატული თეატრი|კოტე მარჯანიშვილის სახელობის სახელმწიფო აკადემიურ თეატრთან]] არსებული დრამატული სტუდია. შემდგომში კი გახდა მარჯანიშვილის თეატრის მსახიობი. მას მონაწილეობა მიღებული აქ ისეთ სპექტალებსა და ფილმებში როგორებიცაა: „კაცია-ადამიანი?!“, „მოძღვარი“, „მეფე ლირი“, „ადამიანთა სევდა“, „ფესვები“, „ლუკას სახარება“ და „ნუცას სკოლა“. თამარ სხირტლაძე უხუცეს მსახიობად ითვლება ქართულ კინოსა და თეატრში. მან მოხსნა ცნობილი ქართველი მსახიობის [[ვერიკო ანჯაფარიძე|ვერიკო ანჯაფარიძის]] რეკორდი. მან 70 წელი გაატარა სცენაზე. თამარ სხირტლაძეს მოიხსენიებენ როგორც „მსახიობი ასაკის გარეშე“. მას ჰყავდა ერთადერთი შვილი მსახიობი [[თამაზ თოლორაია|თაზო თოლორაია]], რომელიც გარდაიცვალა 2004 წელს. მისი მეუღლე ასევე მსახიობი [[კოტე თოლორაია]] გარდაიცვალა [[2017]] წელს. |
თამარ სხირტლაძე დაიბადა [[1929]] წელს, ლაგოდეხში. [[1949]] დაამთავრა [[თბილისი]]ს [[კოტე მარჯანიშვილის სახელობის სახელმწიფო აკადემიური დრამატული თეატრი|კოტე მარჯანიშვილის სახელობის სახელმწიფო აკადემიურ თეატრთან]] არსებული დრამატული სტუდია. შემდგომში კი გახდა მარჯანიშვილის თეატრის მსახიობი. მას მონაწილეობა მიღებული აქ ისეთ სპექტალებსა და ფილმებში როგორებიცაა: „კაცია-ადამიანი?!“, „მოძღვარი“, „მეფე ლირი“, „ადამიანთა სევდა“, „ფესვები“, „ლუკას სახარება“ და „ნუცას სკოლა“. თამარ სხირტლაძე უხუცეს მსახიობად ითვლება ქართულ კინოსა და თეატრში. მან მოხსნა ცნობილი ქართველი მსახიობის [[ვერიკო ანჯაფარიძე|ვერიკო ანჯაფარიძის]] რეკორდი. მან 70 წელი გაატარა სცენაზე. თამარ სხირტლაძეს მოიხსენიებენ როგორც „მსახიობი ასაკის გარეშე“. მას ჰყავდა ერთადერთი შვილი მსახიობი [[თამაზ თოლორაია|თაზო თოლორაია]], რომელიც გარდაიცვალა 2004 წელს. მისი მეუღლე ასევე მსახიობი [[კოტე თოლორაია]] გარდაიცვალა [[2017]] წელს. |
||
2010 წელს კოტე მარჯანიშვილის სახელბის თეატრის წინ საზეიმოდ გაიხსნა თამარ სხირტლაძის ვარსკვლავი. 2019 წელს, მას მიენიჭა "წლის პერსონის" წოდება ჯაზ-მომღერალ გიული ჩოხელთან ერთად. ასევე დაჯილდოვებულია საქართველოს თეატრალური საზოგადოებისგან "ლიზა ჩერქეზიშვილის სახელობის ჯილდოთი. |
|||
თამარ სხირტლაძე კვლავ აგრძელებს თავის კარიერას და დღემდე არაერთი გადაცემისა და საღამოს სტუმარია. ასევე კვლავ აქტიურად მოღვაწეობს კინოში. |
|||
<br /> |
|||
==ფილმოგრაფია== |
==ფილმოგრაფია== |
||
*[[1971]]: „გათენების წინ“ რეჟ. [[გუგული მგელაძე|ყარამან (გუგული) მგელაძე]] |
*[[1971]]: „გათენების წინ“ რეჟ. [[გუგული მგელაძე|ყარამან (გუგული) მგელაძე]] |
12:28, 18 აპრილი 2020-ის ვერსია
თამარ სხირტლაძე | |
---|---|
დაბადების თარიღი |
2 მაისი, 1929 ლაგოდეხი, საქართველოს სსრ, სსრკ |
მოქალაქეობა |
სსრკ → საქართველო |
განათლება | თბილისის კოტე მარჯანიშვილის სახელობის სახელმწიფო აკადემიურ თეატრთან არსებული დრამატული სტუდია |
საქმიანობა | მსახიობი |
აქტიური | 1949-დღემდე |
მეუღლე(ები) | კოტე თოლორაია |
შვილ(ებ)ი | თამაზ თოლორაია |
ჯილდოები |
საქართველოს სახალხო არტისტი საქართველოს სსრ-ის დამსახურებული არტისტი |
თამარ სხირტლაძე (დ. 2 მაისი, 1929, ლაგოდეხი) — ქართველი თეატრისა და კინოს მსახიობი. საქართველოს სსრ დამსახურებული არტისტი (1976), საქართველოს სსრ-ის „ხუთწლედის მატიანის“ პრემიის ლაურეატი (1980), საქართველოს სახალხო არტისტის (1990), თბილისის საპატიო მოქალაქე (2016).
ბიოგრაფია
თამარ სხირტლაძე დაიბადა 1929 წელს, ლაგოდეხში. 1949 დაამთავრა თბილისის კოტე მარჯანიშვილის სახელობის სახელმწიფო აკადემიურ თეატრთან არსებული დრამატული სტუდია. შემდგომში კი გახდა მარჯანიშვილის თეატრის მსახიობი. მას მონაწილეობა მიღებული აქ ისეთ სპექტალებსა და ფილმებში როგორებიცაა: „კაცია-ადამიანი?!“, „მოძღვარი“, „მეფე ლირი“, „ადამიანთა სევდა“, „ფესვები“, „ლუკას სახარება“ და „ნუცას სკოლა“. თამარ სხირტლაძე უხუცეს მსახიობად ითვლება ქართულ კინოსა და თეატრში. მან მოხსნა ცნობილი ქართველი მსახიობის ვერიკო ანჯაფარიძის რეკორდი. მან 70 წელი გაატარა სცენაზე. თამარ სხირტლაძეს მოიხსენიებენ როგორც „მსახიობი ასაკის გარეშე“. მას ჰყავდა ერთადერთი შვილი მსახიობი თაზო თოლორაია, რომელიც გარდაიცვალა 2004 წელს. მისი მეუღლე ასევე მსახიობი კოტე თოლორაია გარდაიცვალა 2017 წელს.
2010 წელს კოტე მარჯანიშვილის სახელბის თეატრის წინ საზეიმოდ გაიხსნა თამარ სხირტლაძის ვარსკვლავი. 2019 წელს, მას მიენიჭა "წლის პერსონის" წოდება ჯაზ-მომღერალ გიული ჩოხელთან ერთად. ასევე დაჯილდოვებულია საქართველოს თეატრალური საზოგადოებისგან "ლიზა ჩერქეზიშვილის სახელობის ჯილდოთი.
თამარ სხირტლაძე კვლავ აგრძელებს თავის კარიერას და დღემდე არაერთი გადაცემისა და საღამოს სტუმარია. ასევე კვლავ აქტიურად მოღვაწეობს კინოში.
ფილმოგრაფია
- 1971: „გათენების წინ“ რეჟ. ყარამან (გუგული) მგელაძე
- 1975: „ერთი ნახვით შეყვარება“ რეჟ. რეზო ესაძე
- 1975: „არ დაიჯერო, რომ აღარა ვარ“ რეჟ. ყარამან (გუგული) მგელაძე
- 1975: „მოხეტიალე რაინდები“ რეჟ. თემურ ფალავანდიშვილი
- 1976: „თვალი პატიოსანი“ რეჟ. შოთა მანაგაძე
- 1979: „წინაპართა მიწა“ (დარია) რეჟისორები გრიგოლ (გიგა) ლორთქიფანიძე, გიული ჭოხონელიძე
- 1979: „მეცამეტე გოჭი“ რეჟ. რევაზ ჭარხალაშვილი
- 1982: „ქართლოსიანთა საკურთხეველი“ (ფარნავაზის დედა) რეჟ. ალინა აბაშმაძე
- 1982: „გზის დასაწყისი“ რეჟ. ლიანა ელიავა
- 1983: „დღეს ღამე უთენებია“ (მოხუცი ევა) რეჟ. ლანა ღოღობერიძე
- 1984: „ორშაბათი ჩვეულებრივი დღეა“ (ვენერა ხურციძე) რეჟ. ვალერიან კვაჭაძე
- 1984: „სკაპენის ოინები“ რეჟისორები გიორგი კალატოზიშვილი, მიხეილ კალატოზიშვილი (უმცროსი)
- 1984: „ზოგი ჭირი მარგებელია“ (მარინე) რეჟ. პავლე ჩარკვიანი
- 1984: „ადამიანთა სევდა“ რეჟ. გოდერძი ჩოხელი
- 1985: „დედუნა“ რეჟ. დავით ჯანელიძე
- 1986: „ექვსი თოვლიანი დღე“ რეჟ. იური კვაჭაძე
- 1986: „მოდი, ვილაპარაკოთ“ (სიდედრი) რეჟ. რამაზ გიორგობიანი
- 1986: „ორომტრიალი“ რეჟ. ლანა ღოღობერიძე
- 1987: „ფესვები“ რეჟ. ყარამან (გუგული) მგელაძე
- 1988: „როდესაც ჩაგიქროლებს, როდესაც ჩაგივლის“ რეჟ. კახა მელითაური
- 1988: „გრაციოზო“ რეჟ. არმაზ ბურნაძე
- 1988: „წინამორბედი“ რეჟ. იური კვაჭაძე
- 1988: „მეტიჩარა“ (მარო) რეჟისორები ნელი ნენოვა, გენო წულაია
- 1989: „თეთრი დროშა“ რეჟ. გოდერძი ჩოხელი
- 1989: „ცხოვრება დონ კიხოტისა და სანჩოსი“ (დონ კიხოტის სახლმმართველი) რეჟ. რევაზ (რეზო) ჩხეიძე
- 1990: „ზვარაკი“ რეჟ. გენო ჩირაძე
- 1992: „ოქროს ობობა“ (ზინა) რეჟისორები მიხეილ ანთაძე, გოგი ქავთარაძე, დავით კვირცხალია
- 1992:„ვალსი პეჩორაზე“ რეჟ. ლანა ღოღობერიძე
- 1993: „ციხე-სიმაგრე“ რეჟ. დავით ჯანელიძე
- 1993: „კალმასობა იოანესი“ რეჟ. ზურაბ მექვაბიშვილი
- 1998: „ლუკას სახარება“ რეჟ. გოდერძი ჩოხელი
- 1999: „მიჯაჭვული რაინდები“ (ინგლისელი ქალი) რეჟ. გოდერძი ჩოხელი
- 2000: „ზაფხული, ანუ 27 დაკარგული კოცნა“ რეჟ. ნანა ჯორჯაძე
- 2000: „ნუცას სკოლა“ (ნიკას დედა) რეჟ. მერაბ კოკოჩაშვილი
- 2003: „სიყვარულის ცეცხლი“ რეჟ. გოდერძი ჩოხელი
- 2009: „ჯართოსანი“ (მართა) რეჟ. ნონა გიუნაშვილი
- 2011: „გული+“ რეჟ. ირაკლი ჩხიკვაძე
- 2012: „...37“ რეჟ. დემეტრე (დუტა) სხირტლაძე
ნათამაშები როლები
მარჯანიშვილის თეატრი
- კიტა ბუაჩიძის „მკაცრი ქალიშვილები“ (ფოსინე)
- მარიკა ბარათაშვილის „მარინე“ (მაყვალა)
- ილია ჭავჭვაძის „კაცია-ადამიანი?!“ (ლამაზისეული)
- ალექსანდრე ყაზბეგის „მოძღვარი“ (მზევინარი)
- დავით კლდიაშვილის „უბედურება“ (მაია)
- ბერნარდ შოუს „პიგმალიონი“ (მისის პირსი)
- პოლიკარპე კაკაბაძის „კოლმეურნის ქორწინება“ ( გვირისტინე)
- უილიამ შექსპირის „მეფე ლირი“ (გონერილა)
- ოტია იოსელიანის „ექვსი შინაბერა და ერთი მამაცაცი“ (ეკა )
- ნოდარ დუმბაძის „საბრალდებო დასკვნა“ (დედა)
ჯილდოები, პრემიები და პრიზები
- 1976: საქართველოს დამსახურებული არტისტი
- 1980: საქართველოს სსრ "ხუთწლედის მატიანის" პრემია კინოფილმში „დღეს ღამე უთენებია“ მთავარი როლის შესრულებისთვის
- 1990: საქართველოს სახალხო არტისტი
- 2016: თბილისის საპატიო მოქალაქე
ლიტერატურა
- საიუბილეო თარიღები: თეატრი, მუსიკა, კინო, გვ. 42, თბ., 1989;
- ენციკლოპედია „თბილისი“, თბ., 2002. — გვ. 847, ISBN 99928-20-32-2.