სილაური: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 72: ხაზი 72:


{{ოზურგეთის მუნიციპალიტეტი}}
{{ოზურგეთის მუნიციპალიტეტი}}
[[კატეგორია:ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის სოფლები]]
[[კატეგორია:სილაურის თემის სოფლები]]

12:44, 12 თებერვალი 2020-ის ვერსია

სოფელი
სილაური
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე გურიის მხარე
მუნიციპალიტეტი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტი
კოორდინატები 41°59′57″ ჩ. გ. 41°59′27″ ა. გ. / 41.99917° ჩ. გ. 41.99083° ა. გ. / 41.99917; 41.99083
ადრეული სახელები ძეგორა
ფართობი 10,33 კმ²
ცენტრის სიმაღლე 100
მოსახლეობა 531 კაცი (2014)
სიმჭიდროვე 51,4 კაცი/კმ²
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები
სასაათო სარტყელი UTC+04:00
სილაური — საქართველო
სილაური
სილაური — გურიის მხარე
სილაური

სილაური — სოფელი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს მდინარე სუფსის მარჯვნივ, ზღვის დონიდან 100 მ., ოზურგეთიდან 13 კმ. სოფელში ჩამოედინება მდინარეები რობა და მამათისღელე. სოფელში არის საჯარო სკოლა.[1]

ისტორია

სოფლის ძველი სახელწოდებაა ძეგორა. რუხმელის ხეობაში იდგა დიდი ციხე და წმინდა გიორგის ეკლესია.[2]სილაურის ტერიტორიაზე მოექცა ბაილეთის ნაწილი ე.წ. გაღმა ბაილეთი, სადაც იდგა შუა საუკუნეების გალავანი და 1609 წელს აშენებული ბაილეთის ეკლესია, რომელიც 1958-62 წლებში დაანგრიეს ჯუმათის სკოლის მშენებლობისთვის. სოფელში 1945 წელს აშენდა მცირე ჰიდროელექტროსადგური, რომლის სიმძლავრე იყო 23 კვტ/სთ.[3]

მოსახლეობა

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
1908[4] 596
1911[5] 707
1971 897
1977 918
2002 1 063
2014 531 268 263

ლიტერატურა

სქოლიო

  1. საგანმანათლებლო დაწესებულებების კატალოგი
  2. ენვერ გოგუაძე, „გურიანას ქუეყანა“ — ბათუმი, „ალიონი“ 2001
  3. მუჰამედ მურვანიძე, „ჰიდროელექტროსადგურები სოფლად“, გაზეთი „ლენინის დროშა“ 1945 წ. N46 გვ. 4
  4. Кавказский календарь на 1910 год
  5. Кавказский календарь на 1912 год